Nou als ik zo naar buiten kijk en het grijze dak van de wereld bezie
dan zinkt mij de moed bijna in de schoenen.Het heeft vannacht behoorlijk geregend en als ik naar buiten stap en de lucht opsnuif, dan ruikt het zoals na een tropische regenbui.
Vanochtend werd ik weer eens geforceerd wakker gemaakt, door het lawaai van grote bouw vrachtwagens die moesten laden en lossen.
Wat een immense herrie!!! en dat om klokslag 8... ik weet wel dat sommige mensen er dan al een halve dag op hebben zitten, maar ik hoef nu eenmaal niet meer zo vroeg op en voel mij dan ook bepaald niet geroepen.
Het grove bouwgeluid ging langzaam over in het iets beschaafdere kloppen, timmeren en schaven denk ik van de renovatie die hier in het complex nog steeds plaats vindt....
En nu we een uurtje ( + 2 koppen koffie en een ontbijtje ) verder zijn,is het tijdperk van de grote stilte kennelijk weer aangebroken,want op het fluiten van de vogels na.... hoor ik niets meer en kan ik mij in alle rust gaan voorbereiden op de dag van vandaag....
Zoals ik al zei...buiten is het grijs,maar ik heb besloten om vandaag uitgebreid pasta te gaan koken ( ik heb alle ingrediënten in huis) , dus binnen wordt het gezellig...knus,warm en huiselijk. Misschien vraag ik vriendin A wel te eten... hoewel ik me realiseer dat het niet helemaal een optimale setting is,dineren in de vensterbank.Gewoon...nog even... roeien met de riemen die je hebt Jo !!!! Enfin ik zie wel hoe het verder verloopt vandaag.
Gisteren was vriendin T op bezoek,zij kwam met de trein.... en haar een beetje kennende................ reden de treinen op tijd,maar had zij vertraging hahaha.. tja dat kan ook nog hoor !!, dat is nou helemaal het leuke aan mijn vriendinnen ...de een is gewoon de ander niet ,daarom zijn ze allemaal ook zo verschillend maar oh zo waardevol...en dierbaar.
Ik heb gewoon stoicijns op de afgesproken tijd,met een boekje op de parkeerplaats van het stationnetje al lezend een half uurtje op haar gewacht... en ondertussen de sms reisverslagjes van haar bijgehouden op mijn mobje.
Mij straf je daar niet mee,want ik zat lekker in het zonnetje, dakje en raampjes open, te genieten van het reis geroezemoes om mij heen en dan heb ik meteen weer helemaal het vakantie gevoel...dus een half uurtje meer of minder maakt mij niets uit...
Dan zie ik haar blonde hoofd met vlecht ... en de tas met bloemen...
"Je doet het gewoon toch he !!!! "roep ik haar toe...hahaha we moeten er allebei om lachen... zoveel enthousiasme,daar valt niets tegen in te brengen. hahahaha.
Ik had haar namelijk gisteren door de telefoon gevraagd,om vooral geen bloemen mee te brengen,daar ik ook helemaal geen vazen heb en dan niet weet wat ik ermee aan moet.
Dus roep ik nogmaals luid !!! "je doet het toch he" hahaha ?!!"Jaaaahhh zegt T "Maar Jo ik heb ook een vaas voor je meegenomen hoor! en je glasplaatjes ...." !!gierend van de pret stapt zij helijosje in..dan moet er eerst geknuffeld worden.... veel te lang niet gezien en meid wat zie je er goed uit enz enz worden geroepen ...voordat we op weg gaan naar mijn nieuwe stekje..
Ook zij is verrast en gecharmeerd van mijn bescheiden appartement
Mooi Jo ! en zo lekker licht ook... Geweldig !!!
Zij zet de beeldige lelies op de vaas, ik bedank haar ,zet koffie en maak een vers stokbroodje kruidenkaas,zalm.... lekker modaal , dat happen we weg op de loggia.....zo oer gezellig !!!!!
De glasplaatjes liggen op hun plekjes mooi te liggen en ik krijg ze spontaan kado van T... wat lief !!!!!......knuf knuf......dank dank.....
Na deze late lunch,stel ik voor om samen met haar ook even de rest te gaan bekijken en voor een kopje thee begeven we ons naar het restaurant.
Ik zeg nog "zullen we de balkondeur maar dicht doen?"want het gaat vast zo regenen "Welneeeeee...." roepen wij allebei tegelijk zorgeloos, en gaan de deur lekker openlatend met de lift naar beneden...
We hebben net iets te drinken besteld en nemen plaats aan de grote tafel...
Dan....barst het noodweer los !!!! Met hele grote bakken komt het (gelukkig) recht naar beneden.....Het lijkt wel een moesson....
Alle oudjes die buiten op het terras zaten... moeten opeens wel héél erg snel naar binnen met hun rollators..en dat valt echt niet mee hoor !!!!!! dat kan ik je verzekeren. hihi
Het is ook wel een beetje een komisch gezicht... die arme mensen zijn tot op de draad toe helemaal drijfnat, want snel ??? Dat kan echt niet meer op hun leeftijd en met die vervaarlijke hulpstukken al helemaal niet meer....!!!
Maar zoiets geeft wel weer stof tot praten en met z'n allen aan de grote tafel hebben oud en jong onder het genot van een kopje thee,een wijntje of een frisje samen pret...
Gelukkig wordt er hartelijk om gelachen ennnnuhhh we komen later tot de ontdekking dat het niet heeft ingeregend op mijn balcony....
T,ssss man komt haar tegen de avond ophalen en dan valt na een middag van gekwebbel plotseling voor mij de stilte in...
Veel trek om te eten heb ik na die overdadige lunch van vanmiddag niet meer...dus doe ik mij tegoed aan een restje salade met salami.
Het is.... in het kader van de aanstaande Moederdag de hele week vrouwenfilm avond..dus ik nestel mij voor de buis en geniet... weer wordt het een latertje...
Wel ben ik na een flinke huilbui, wat van de ergste spanning kwijt.
Dat lucht op... en vandaag..besluit ik... hoef ik niets anders dan...pasta maken en mijn haar verven dus ik doe alles op het dooie gemakkie...
******************************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten