Het lijkt wel of het leven met de seconde sneller gaat...zo is het ochtend en zo is het avond...

En tussendoor ????

Regel ik van alles... zoals.... het ophalen van mijn vrijwilligers
contractje,opdat ik straks officieel kan gaan vrijwilligen.....en mij op gezette tijden beschikbaar stel.

Ik vraag op kantoor of ik de vaste vrijwilligster van mijn lieve diplomaten mevrouw mag worden ?? 
Daar hadden ze mij al voor ingedeeld... een nieuwe match voor haar zoeken zal niet gemakkelijk zijn en ik kan nu eenmaal goed met haar door één deur...

Hier zijn alle partijen blij en content mee... Mooi zo ! geregeld dus!!

Vervolgens breng ik diplomatenvrouw een bezoekje om haar dit heugelijke feit te melden,dan is het ook maar meteen uit met alle roddels en kletspraat waarom ik nu weer bij haar op bezoek ben....grgr

Uiteraard maak ik dat nog altijd zelf uit en zij ook... maar mensen blijven mensen en die letten nu eenmaal graag op wat anderen aan het doen zijn ...zeker in deze leeftijdscategorie.En deze categorie is zéér nieuwsgierig dat kan ik u melden.....

Diplomatenmevrouw zet lekkere koffie voor mij en ik hoor haar verhalen over haar onmacht en frustratie's aan. Luisteren is een weldaad en een uitstervend talent merk ik steeds weer.....

Tegen etenstijd vertrek ik naar mijn eigen residence en kook een lekkere pasta met zalm en verse spinazie voor mezelf...om daarna uitgeput in slaap te vallen...voor een uurtje. Ik merk dat ik deze rust hard nodig heb en geef  me er dan ook zonder schuldgevoelens volledig aan over....

Als ik  in de namiddag wakker wordt staat het zonnetje hoog aan de hemel en besluit ik om in de grote gemeenschappelijke tuin wat te gaan lezen..dus vertrek ik richting lift met wat bladen onder mijn arm..

beneden kom ik vergeetachtige buurvrouw tegen ( mooi zo !) dan kan ik haar nog eens extra bedanken voor de schattige slippers.... we vleien ons neer op een zonnig plekje op het terras bij het gemeenschapsgebouwtje lekker in het zonnetje.....raken in een gesprek... ze wacht op een pakketje en is morgen niet thuis... "nou ,dan pak ik het toch even aan !!! geen punt hoor....( kleine moeite groot plezier ) ...zeg ik... "Ohhhh zou jij dat voor mij willen doen ?"zegt zij... "tuurlijk"zeg ik... en wanneer er plotseling een grote dikke regenwolk voor de zon schuift... wordt het tijd om naar boven te gaan.....
Zij naar huis.... ik naar huis.....

Nog wat papierwerk doen en wat telefoontjes plegen beetje voor de tv hangen en dan is het bedtijd..
Morgen mag ik uitslapen van mezelf... morgen heb ik .... ahum.... rustdag.... haha...

Vanochtend zwem ik niet.... morgen weer.... ik ga om de dag mijn over de dertig baantjes zwemmen.
Dus 3 keer in de week.... dat is zo goed voor mij, voor mijn reumatische klachten,mijn spieren en mijn aangetaste zenuwen.......
Ik wordt er ook héél blij van merk ik en heb minder pijn.... morgen mag ik weer en lig ik gewoon om half 8 in het water.....

Vanochtend word ik om 8 uur wakker, ja dat is voor mij een beetje uitslapen hoor !!!
Ik ga eerst maar even na het ontbijt een beetje "thermen La Jo"
doen... tenslotte wil ik er wel appetijtelijk uit blijven zien....

Daarna besluit ik om toch even op kantoor te zeggen,dat het me verstandig lijkt gezien de omstandigheden om me op dit moment niet contractueel vast te leggen....( ik krijg het er  een beetje benauwd van heb ik gemerkt,zeker ook omdat ik nog een aantal andere zware dingen heb te verhapstukken en aangezien ik alles goed wil doen en niet half, lijkt het mij beter om me niet meteen vast te leggen,maar dit nog even uit te stellen tot alles achter de rug is en ik meer rust krijg....) wel kunnen ze mij altijd benaderen om in te vallen.... daar kan ik goed mee leven en kan ik niet,dan niet !!! En kan ik wel,dan is het met plezier....

ik loop héél even naar boven voor een kopje koffie en om even te vragen of diplomaten mevrouw en ik nog boodschapjes gaan doen zoals wij hadden afgesproken gisteren,maar zij is niet in de stemming... 

Zij is  erg overstuur en heeft de halve nacht weer niet geslapen....Ik blijf een uurtje,ik kan jammer genoeg verder weinig voor haar betekenen en doen... Haar huisarts komt vanmiddag langs om een aantal dingen met haar te bespreken.

Ik gun haar dat ze haar rust een beetje vindt,maar dat zal nog wel héél wat voeten in de aarde hebben ... Deze vrouw heeft ECHT... teveel meegemaakt... Dat is geen kattepis....
gelukkig meld zij zich in de middag even op de skype om mij te vertellen,dat zij toch 2 uurtjes heeft geslapen vanmiddag.. hoera !!!

Ik pak het bewuste pakje van vergeetachtige buurvrouw aan en....

En passant doe ik ook nog even onofficieel de PR voor een vrouw die een  fantastisch boek gaat uitbrengen 21 september...en die wel wat extra publiciteit kan gebruiken.

Ik bel TV Noord Holland voor een interview en een bekende Amsterdamse krant voor een persbericht.. leuk leuk...... ik ga er gewoon vanuit dat het geplaatst wordt en dat zij het interview krijgt... Deze vrouw heeft het voor elkaar gekregen dat er in 18 jaar tijd  zo'n 200.000 bananen dozen zijn getransporteerd naar oorlog en rampgebieden en dat deze dozen uitgedeeld zijn daar waar nodig was... aan kinderen en vrouwen..........

Zij is op zoek naar deze  bananendoos kinderen,waarvan er waarschijnlijk ook een aantal van in Nederland zijn komen wonen.. en die nu jong volwassene zijn ....Spannend...spannend..

Ik leef met haar mee.... en vind het geweldig wat zij gepresteerd heeft door gewoon haar gevoel te volgen en gewoon te doen !!!!! Petje af !!!

Zij zat vanmiddag zag ik op facebook,want daar ken ik haar van
met de hand zo,n 400 uitnodigingen te schrijven
voor haar presentatie... en kon wel wat hulp gebruiken... Jammer genoeg woon ik niet in de buurt dus praktische hulp in de vorm van enveloppen dicht likken (haha) kon ik haar op dat moment niet bieden,maar dit was  dan kennelijk wel mijn stukje en taakje in het geheel....

MOTHERHOOD.....geweldig !!!!

Zo tegen drieën zit ik te knikkebollen ook omdat ik tussen de middag warm gegeten heb.

Ik stort wederom in een hele diepe slaap van  tweeën een half uur en wordt pas tegen half zes wakker....Gelukkig hoef ik niet meer te koken vandaag en kan ik mij achter het laptopje storten om nog wat dingen uit te zoeken waar ik morgen weer achteraan moet.... 

TJA het zijn allemaal de laatste loodjes van de reis die ik afgelopen jaar in september begonnen ben.
Echter als ik zo om mij heen kijk,dan weet ik dat ik aan deze reis niet voor niets  ben begonnen en dat maakt dat ik hier een vredig gevoel van krijg..
Nog een klein stukje en dan ben ik eindelijk waar ik wezen wil en waar ik zijn moet....

Zo!!!! En nu ga ik mijn bed opzoeken...het is bijna middernacht en morgen is het weer vroeg dag ....Jo moet zwemmen !!!! TRUSTE

TOT MORGEN !!!!! ******************************************************