Mijn kamer wordt gevuld met gouden zonlicht.waar mijn bescheiden kerstboompje het middelpunt van is...
En dat is een prachtig gezicht...het lijkt wel of er magie in de kamer is.... zo'n stilstaand moment dat je alleen maar op je netvlies kunt vangen....en dat doe ik terwijl ik even mijn adem in hou... bij wat een magisch moment is.

Ik heb best wel een drukke en gevulde dag achter de rug en vanmiddag een uurtje geslapen...dat was wel even nodig.
Want van doof zijn aan één kant,wordt je best wel moe.... Het lijkt wel of mijn trommelvliezen vacuüm gezogen zijn want ik hoor echt erg slecht...
Ik ga met de neusdouche in de weer met een zoutoplossing... Baat het niet,schaden doet het zeker niet... Mijn bruisdruppels helpen even..dus dat schiet ook niet echt op....en ik heb het gevoel dat ik wat koortsig ben en er een kou in mijn hoofd zit....

Toch moet ik, na mijn bezoekje aan het verzorgingshuis ( dames wegbrengen naar de gym en kopje koffie bij maatje drinken ) boodschappen doen. En die doe ik op de fiets..
Het is prachtig vriesweer de zon staat hoog aan de hemel en zo'n ritje op de fiets is goed voor de conditie en de weerstand...

In het verzorgingshuis heerst er een gezellige drukte...men is overal bezig om de kerstversieringen aan te brengen het is ietwat rommelig en chaotisch...Iedereen is in de weer....
Ik krijg van een lieve oude dame een grote pluchen hamster,waar ik reuze blij mee ben... een vliegende vogel vangt altijd wat...

Ik heb bij de wooncoördinator een inschrijf formulier voor andere zelfstandige woonruimte gehaald voor mevr.B en dat vullen wij samen tijdens het koffiedrinken  in....

Maatje maakt zich nog steeds druk ( te druk !!!) over onvolkomenheden in het huis,waar zij niets aan kan doen ook al zou zij dat graag willen.
Dat maakt dat zij een aantal  belangrijke details betreffende zichzelf overslaat... en van deze opwinding weer een te hoge bloeddruk krijgt...kortom !!! Algehele malaise... ze maakt zich gewoon véél te druk....
En natuurlijk heeft ze betreffende een aantal dingen zeker gelijk...Ik kan haar  niet genoeg op haar hart drukken vooral voor zichzelf op te komen helaas en een aantal   noodzakelijke dingen gewoon te eisen...want tegenwoordig moet je bijna je eigen diagnose stellen.....

Het valt allemaal niet mee...zeker omdat ze vaak kijkt naar het glas is half leeg in plaats van andersom...pffff dat is zwaar vermoeiend soms....maar ik blijf positief en spreek haar uiteraard vaak tegen haha....
We hadden afgesproken om samen boodschapjes te gaan doen,maar helaas...maat voelt zich er niet toe in staat..dus ga ik alleen... geen punt...en de boodschapjes die ze wilde hebben ( o.a. een klein kerstboompje ) heeft ze al besteld bij collega vrijwilliger... Ik vind het prima en pak de fiets...en neem de bestelde stamppot zuurkool voor haar mee.. )

Als ik terug ben..ben ik best wel moe.... mijn batterij van de fiets gaat tegenwoordig wel erg snel leeg..dus moet ik op eigen kracht de brug op fietsen...
Dat vereist behoorlijk wat inspanning met 2 volle fietstassen...maar ik red het weer allemaal....en gun mezelf daarna een uurtje dutten.... 2 bladzijden lees ik en dan ben ik vertrokken...ver weg in dromenland....

Ik wil uitgerust zijn voor morgen want ik krijg vriendin C op bezoek en ze blijft gezellig eten...maar natuurlijk wil ik wel eerst zwemmen....(met oordopjes in !!) Ik verheug me op haar bezoek... we hebben elkaar alweer een poosje niet gezien...dus vast veel bij te praten...
Nu ? Niks meer doen  en vroeg naar bed..... dus.......

*********************************************************************************