IK HEB EEN OFF DAY....

En wat voor één !!! Ik heb goed geslapen,maar sta op met helse pijnen.
Toch lig ik in het warme bad om 7.30 uur in de hoop dat de oefeningen en het zwemmen er voor gaan zorgen dat de pijn iets afneemt.
Maar niets van dat alles,de pijn wordt alleen maar heviger en ik voel me echt met de minuut beroerder worden.

Ik ben ingedeeld bij het sportteam en na het ontbijt meld ik mij,waarna we met nordic walkingsticks gaan lopen over de hei. 
Wij zijn met 4 dames en de frisse lucht doet mij goed.
Ik heb nog nooit met deze dingen gelopen en vind het een uitvinding!
Een wens voor straks

Drie kwartier zonder rollator ...YES !!! Maar wel gierend van de pijn..
Ik heb nog een half tussenuurtje voor de haptotherapie waarin een lieve vrijwilligster mij wijst op de stille wachtruimte,een glaasje water voor mij neerzet,de deur dicht doet en mij met mezelf alleen laat..
Dan rollen er opeens dikke tranen over mijn wangen....ik kan niet meer... ik ben uitgeput van de pijn en van alles..gelukkig heeft een medeloopster ( die daar ook zit uit te rusten ) papieren zakdoekjes bij zich en ik mag er een paar van haar hebben.
Nee.... het houdt even niet op en zeker niet over...

De haptotherapeute gaat met mij mijn ruimte verkennen en leert mij om op een zachte manier af te bakenen en mijn grenzen aan te geven...Duidelijkheid te scheppen wie ik wel en wie ik niet toelaat..
Ik merk dat de spanning van het gebeuren op onze etage van afgelopen zaterdag mij weer behoorlijk wat stress heeft opgeleverd, dus huil ik dat er ook maar uit. Het is zo balen dat een persoon de boel zo weet te verstieren en dat er gewoon helemaal niets tegen gedaan wordt... Daar kan ik niet zo goed tegen.
Tegen 12.00 uur ben ik klaar en strompel ik de gangen door op mijn reserve.

Ik vraag  aan het verplegend personeel 2 paracetamol en heb tijd om even te gaan liggen.Ik heb vanochtend ook om een diëtiste gevraagd want ik voel me net een ballon die elk moment op knappen staat en zit absoluut niet lekker in mijn vel....
Verpleger F stelt voor om mij even op de weegstoel te zetten,want ik had de gedachte dat ik misschien iets afgevallen zou zijn....ijdele hoop !!!

NIET DUS !!!!! Ik ben in die twee weken.. 7 kg aangekomen !!! Dit is te zot voor woorden en dat vind de verpleger ook. Er wordt meteen een notitie van gemaakt.Dat wordt doorgespeeld aan de dokter en de diëtiste .Ik wordt in de gaten gehouden,ook vanwege mijn hartklachten en andere ongemakken.

Mijn late therapie valt weg zodat ik een uurtje kan slapen. Dan komt F mij melden dat de hele middag therapie vanwege een foutje in de planning ook wegvalt.
En krijg ik bezoek van de dominee..die een gesprekje in plant voor woensdag... Ik vind alles goed....en ben uiteraard klaarwakker !!!!!

Vanavond hebben wij het afscheidsfeestje van de baas van de klup van up... daar moet ik wel even heen...dat wordt gehouden in de huiskamer iets verderop in de gang.
De DON ...himself heeft tijdens zijn therapie een appeltaart gebakken en ik heb het weekeinde thuis wat zalmwraps gemaakt ter verheuging van de feestvreugde..

Wordt vervolgd..............

****************************************