Dat ik ervoor gekozen heb om maandag tegen de avond te gaan trainen in het zwembad, 
ben ik weer helemaal in m,n knollentuin en ga ik weer met véél plezier heen.

Ik ben nu al een aantal keren geweest en het bevalt me prima en doet me daadwerkelijk goed. Zelfs de buitenlandse dames,die ik gewoon hartelijk blijf groeten worden wat toeschietelijker naar mij toe en bemerken kennelijk,dat ik geen potentieel gevaar voor ze vorm.

Kijk! Zo blijft het leuk!

De les is pittig, twee keer in de week!Dat brengt uiteraard spierpijn met zich mee,maar mijn vastgeroeste onderdelen worden steeds soepeler merk ik.Die hebben er baat bij.
En zolang ik kan? Blijf ik lekker gaan.

Woensdag geeft dezelfde instructrice les en zij maakt van elke les een feestje.
Ik heb ondertussen op de woensdag ook een gezellig zwemmaatje, waar ik na de les nog even mee de sauna in ga en even tussen de mams&todlers in het bubbelbad ga zitten. Dat is plezier voor allemaal.
Soms zwemmen wij nog een paar baantjes om daarna af te douchen en aan te kleden.

Zwemmaatje wordt om 13.00 uur met de taxi gehaald en dan is er nog net even krap tijd voor een kopje koffie in het restaurant van het zwembad waar het over het algemeen ook een levendige boel is.Er loopt van alles door elkaar heen.

Soms is er een verjaardagspartijtje en soms komt er een ploegje gehandicapte kindjes met hun leiding een broodje eten en de grote stamtafel is altijd bezet door de senioren die zich, moe gezwommen tegoed doen aan een patatje met.

Hoewel H een stukje ouder is dan ik. Zoeken wij een apart plekje aan een klein tafeltje,want wij hebben allebei nog niet de behoefte om ons bij dit clubje aan te sluiten.

Op het tafeltje ligt troosteloos een plastic broodtrommeltje waarvan de inhoud net genuttigd is, vertellen de broodkruimels die zijn achter gebleven.
"Is dit tafeltje niet bezet?"vraag ik aan H.... "Jawel!"zegt zij."Maar ik heb net aan deze meneer gevraagd of het goed is dat wij aanschuiven en hij vindt het prima.". Oké dan ! 

Wie ben ik? Dat ik daar nog iets tegen in kan brengen.
H... besteld de koffie aan de counter, terwijl ik vast plaatsneem aan de tafel met het broodtrommeltje en de man (grijs haar, bril op, kinderlijke blik in z,n blauwe ogen) gelijktijdig zijn eigen plekje inneemt.

"Fijn, dat wij hier ook even aan dit tafeltje mogen zitten"zeg ik uit beleefdheid en om hem te bedanken.De man knikt en......

Dan gebeurd het ! De man, die kennelijk om een praatje verlegen zit en mijn open blik ziet,begint, in voor mij onverstaanbare binnensmondse 
klanken een héél verhaal af te steken,waar ik niets, maar dan ook niets van versta, noch begrijp.

Ik kom er niet achter of de man een hazenlip heeft of doof is, of allebei. 

Hellup !!! zeggen mijn ogen tegen H die de koffie komt brengen en wiens ogen in de lachstand schieten, terwijl haar mond in de plooi blijft en zij verder geen spier vertrekt.

De man gaat vrolijk verder en grmndttevbsdnvhvdssvcsddsdccccchdcdzsx vvkfccdnc vdcsddmf sct   tt.. er lustig op los.

En elke keer wanneer hij adem haalt voor nog een nieuwe zin. Zeg ik ( puur op de gok) oh ? Ja? Nee, misschien.En zo af en toe knik ik eens in pure wanhoop.
De man lijkt het niet te storen. Hij kletst de oren van mijn hoofd.

bjffieirvfdkbgngbc dddvbffedfejskcdvdhjdmdffb 
khusdddhdws dwwdws dhgdas kasdh d sajsandkdgdvasdhdhfeufedw........................

Ik hoor hem aan en doe ontzettend mijn best om van deze klanken een zin te breien en deze ook te verstaan.

Plotseling staat hij op. Weg ! is het enige dat ik versta en ik wens hem een fijne middag. H,knikt goedkeurend over haar kopje koffie heen.
De man verlaat het restaurant met om zijn nek de grote bos sleutels,die hem rammelend vergezellen..

Wanneer hij de deur uit is en het zwembad heeft verlaten,zien wij plots het lege broodtrommeltje op tafel. "Ach"zegt H.. "Dat heeft hij vast vergeten""Zou je denken?"zeg ik,
en zie tegelijkertijd de man vanuit mijn ooghoeken terug komen lopen door de draaideur.
Ik houd het trommeltje omhoog en hij tovert een grote grijns van oor tot oor op z,n gezicht.

bsdkfiubdcdscdsjdbadwweeife sdkd;kwidnwl ndhsdadvsdbdbdejvs,smdnwfc....

"Nou, gelukkig lag het hier nog en hebben wij er even op gepast voor u"zeg ik schijnheilig en H draait haar hoofd weg om niet in lachen uit te barsten.
Weer een mens gelukkig denk ik. Dag meneer...

Als de man echt uit het zicht verdwenen is, vraag ik aan H, om mijn onzekerheid betreffende dit gesprek weg te werken, of ik op de juiste momenten de ja's nee's en oh's in deze conversatie heb geuit.

"Het was puur op de gok hoor H...!!" zeg ik met een quasi machteloos gevoel. Ik wilde slechts beleefd zijn en deze man beslist niet voor zijn hoofd stoten"en dan schieten wij allebei in een onbedaarlijke bevrijdende lachbui.

Wij gaan daarna vrolijk op huis aan, zij met de taxi en ik in Helijosje.

****************************************