WAT EEN BIJZONDERE

zware en vooral vermoeiende dag vol grote en kleine wondertjes.

Het begint met de sportgroep....

Wij gaan voor de verandering GOLFEN........
lekker in de buitenlucht,want het is prachtig weer.

Nou heb ik het zelf niet zo op GOLFEN, (terwijl ik volgens vriend H ,die mij lang geleden warm wilde maken voor deze sport (ergens in de vorige eeuw op het mooie eiland Malta ) vond dat ik een geweldige afslag had en een enorm goede swing...

Maar dat was toen.En toen vond ik er ook al niets aan en nu nog steeds niet helaas.

Ik kan er niet enthousiast van worden ...en na alle operaties aan handen, ellebogen en polsen zijn mijn swing en afslag allang niet meer wat ze toen waren.

Ik ben natuurlijk ook een flink aantal jaren in leeftijd gestegen ,dus heb geen trek in deze flauwekul, die ik niet als een sport  zou willen benoemen,maar meer als een soort uiting van verveling... ( mag dat ???)

Gelukkig ben ik niet de enige... er zijn nog twee revalidanten die afhaken ,al doen M en ik het eerste rondje gewoon voor spek en bonen mee, omdat het buiten zo lekker toeven is.....en S trekt zich terug op een bankje in de schaduw en gelijk heeft ze.

But.... this is ..                                   ..... so sorry.!!

****************************************
Daarna is het tijd voor een kleine pauze, een cracker met oude kaas , mijn flesje citroenwater een fruitje en een goed gesprek met M.

Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat wij en ik elkaar ook weer niet voor niets treffen ..

Zij heeft iets met libellen en op de een of andere manier ook héél veel met de rest van de natuur.

Wanneer wij op de golf court staan te lummelen en te kwekken,cirkelt er een kanjer van een buizerd over het veld en vliegt er een grote libelle om ons heen.... en ook zij weet,dat niets voor niets gebeurd.

Wat een cadeautjes van de natuur.
Wij houden contact met elkaar... dat weten we allebei.

Ze doet een vriendschapsverzoek op facebook, waar ik op inga... Ik stuur haar een mooie foto met vlinders omdat ik daar zo van hou ... en bedank haar voor de uitnodiging.

Dan stuurt ze een foto van een libelle die, toen ze thuis kwam vanmiddag ... gewoon op haar zat te wachten in de vensterbank .

Dan kan ik alleen maar zeggen "thank you spirits..
Ik beloof haar privé iets meer uitleg te geven over de betekenis van de libelle.... en pak even mijn boek erbij.

Het valt  spontaan open op een bladzijde waar nog een klavertje vier ligt....
Die is natuurlijk voor haar,dat is duidelijk....zo overduidelijk..

Zo werkt het in de kosmos....................
Ik neem het geschenkje van moeder aarde dinsdag voor haar mee.

****************************************

morgen schrijf ik verder,want  ik ben nu TE moe ...mooie avond  allemaal en tot morgen....