ZONDAGMIDDAG

Voor mijn neus staat een verrukkelijk ontbijtje en een héérlijke welverdiende cappuccino.
Ik kan trots op mezelf zijn en dat ben ik ook !

Om 9.30 sla ik mijn dekbed terug en stap uit bed.
FIT !!! en Bijna pijnvrij ( met een klein beetje hulp van de pijnstiller die ik gisterenavond voor het slapen nog heb genomen.)

Ik hoor mijn stoksjok maatje in m,n oor zeggen. "Omdat ik er vandaag niet ben,daarom kun jij nog wel lopen !!!!"
En dat duwtje in de rug heb ik nu net even nodig om me in de wandelkleding te hijsen en 
vrouwmoedig een eind te gaan lopen.

Alleen, in m,n uppie.... me myself and I.....

vriendin G heeft de kleinkinderen en ik doe een solo stoksjok trip vandaag van een uur over paadjes, waar ik nog niet op gelopen heb.

G en ik zouden eigenlijk vrijdagochtend vroeg gaan, maar dat hebben we bij nader inzien toch maar afgelast.Het regende s'ochtends en later in de middag ging het sneeuwen.

Onderweg maak ik ( met mijn telefoontje) wat foto's van alle moois dat ik tegenkom.
Wat is het toch een genot om hier te mogen wonen.

Dit heb ik zomaar om de hoek......

Hier word ik nog steeds zo blij van en ben ik nog steeds zo dankbaar voor.

Het is droog en de temperatuur is aangenaam,hoewel de grond op sommige plekken nog hard is vanwege de nachtvorst van de afgelopen tijd.Dat vereist dus goed opletten terwijl ik loop.

Ik geniet met volle teugen van de stilte ( er zijn gelukkig nog maar weinig mensen op pad) en ik loop ongemerkt een aardig eind weg.
Verdwalen kun je hier niet, wanneer je de watertoren en of het zwembad maar in de gaten houdt.

Met de weinige hondenbezitters die ik tegenkom heb ik even contact.Zeg gedag,aai de hond en vervolg mijn weg.
Dit is mijn wekelijkse "Santiago de Compostella" Heerlijk vrij,voel ik mij omarmd door de natuur en de geborgenheid van de bomen, het getik van een bonte specht die ik mag zien.De merels die scharrelen op de grond en alvast wat lentegeluiden laten horen.
Hier hoor ik thuis en ben ik helemaal in mijn element.

Ik ben letterlijk en figuurlijk in balans en voel dat dit een héél bijzonder jaar gaat worden.

Gisteren had ik ook al zo'n dag met een gouden randje.
Nadat ik mijn haar geverfd had,ben ik op de fiets gestapt naar het dorp. 
Even een frisse neus halen en wat noodzakelijke boodschapjes doen die nu in de aanbieding zijn.
Kijk!! als je een dikke pot crème van het merk dat je al jaren gebruikt voor de helft van de prijs kunt kopen, dan ben je een dief van je eigen portemonnee wanneer je dit niet doet ... toch? Dus die scoor ik vast.
Daarna wilde ik ook nog even langs de huishoudzaak om een cacaostrooier ( het toppunt van mijn geluk!) en ontkalker voor mijn koffieapparaat te scoren.Dus fiets ik die richting op.
Pas, wanneer ik bezig ben mijn fiets aan de ketting te leggen en op slot te zetten. Zie ik dat de etalage van deze winkel helemaal dichtgeplakt zit met inpakpapier... ??!! 
Dit is toch wel zo,n rare gewaarwording !!
Het is een mengeling van ongeloof,verwardheid, twijfelen aan jezelf en een lichtelijke paniek.
Ik heb het gevoel van ("He ??? Hoe kan dat nou??")

jaren geleden heb ik dit gevoel ook al eens gehad, toen ik met de trein moest en mijn fiets keurig bij het station op slot had gezet aan een paal van een verkiezingsbord.

Toen ik terug kwam was het bord weg , de palen waren weg en ook mijn fiets WEG !!!
Dan sta je toch echt zo raar te kijken.
Mijn fiets had ik gelukkig snel teruggevonden. 
De heren van gemeentewerken hadden mijn trouwe stalen ros om de hoek voor de deur van de plaatselijke kroeg geparkeerd. 
Maar ik kan u verzekeren,dat je héél dom staat te kijken wanneer dat je overkomt.

Zo ook nu !! Mijn verbaasde gezicht zal best op de lachspieren hebben gewerkt van enkele voorbijgangers, want ik keek echt als een slagroomsoes.
De beplakte etalage van de huishoudwinkel vertelt mij,dat ze een inpandige verbouwing doen en dat de winkel dus tot einde van deze week gesloten is.
Nou dan moeten deze boodschapjes even wachten en ga ik gewoon even kijken in mijn favoriete second hand shop... En ja hoor!!

Niet gepland,maar toch gezwicht,ga ik door de knieën voor een cyclaamroze linnen jasje in mijn maat.En een zwarte legging.Voor een wel héél klein bedragje. Kijk ! dat zijn leuke dingen voor de mens.

Ik vervolg mijn weg naar het winkeltje van vriendin J. En laat zij nu net een paar pegels van agaat voor in mijn oren in exact dezelfde kleur hebben gemaakt ? Ik krijg een beetje korting,dus hier ga ik ook voor vallen.Mijn portemonnee huilt nog niet dus dat een een prettige bijkomstigheid.

Ik trakteer mezelf op een lekker stokbroodje van de Franse warme bakker.Keer huiswaarts met al mijn schatten om verder van deze zaterdagmiddag ultiem te genieten met een glaasje port, een Frans kaasje en een overheerlijke baguette...

Mij hoor je absoluut niet mopperen. !!!

En wanneer ik sávonds op tv verrast wordt door een show van Najib Amhali. ( de Marokkaan uit de Jordaan ) kan mijn dag niet meer stuk...

En wordt mijn weekeinde een feestje.....

****************************************