IK WAS ER STIEKEM EVEN

         EEN PAAR DAAGJES TUSSENUIT


Helemaal heerlijk ! verwend en vertroeteld te worden door vriendin H.

Ik ken vriendin H al héél wat jaartjes en hoewel wij aan elkaar gewaagd zijn hebben wij respect voor elkaar en elkaars typische single gedragingen en zo langzamerhand ( her) kennen wij elkaar nu wel een beetje hihi !!!Ik waardeer haar dan ook altijd enorm.

Bij H, is het voor mij altijd goed toeven. Zij weet precies wat ik nodig heb en kent mijn smaak. Haar huis is rustig ingericht net als het mijne,dus voelt het altijd een beetje als thuiskomen,wanneer ik bij haar de drempel over stap.

Toen ik,( een aantal jaren geleden alweer ) nog geen onderkomen had en niet wist waar ik heen kon gaan, was er plek voor mij in haar herberg. Daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor en één keer per jaar ga ik bij haar op bezoek.

Dit keer zou ik eigenlijk met de trein gaan, vanwege mijn gezondheid,maar dit is zo schrikbarend duur ... Dat ik het er, met mijn soms toch nog zere rug en de krampen in mijn spieren 
( voeten,benen en armen) toch maar op gewaagd heb om zelfstandig met mijn Helijosje te gaan.

Het is zo'n 150 km dus anderhalf uur en een hele lange zit voor mij... Maar het is me gelukt !!! En het scheelt me de helft van het geld !!! 
Ik was wel afgepeigerd toen ik aankwam, dus leve de pijnstillers !!! Jippie !!......

Ik heb een mooi ritje naar het oosten. Helijosje weert zich dapper en kranig, z'n lang ritje is ook wel goed voor haar, dan is alles weer eens flink doorgesmeerd.

Het is prachtig weer wanneer ik van huis vertrek en dat blijft het tot de volgende namiddag.

H en ik hebben allebei veel te vertellen, dus kwekken we gewoon door elkaar heen, want anders komen wij tijd tekort.

Zij tovert een overheerlijke maaltijd op tafel en wij maken het ons gemakkelijk met de kussens in de rug allebei met een fleece-plaidje over de benen lekker no nonsens tv zappend...wel..

gaan wij bijtijds naar bed toe, want zij moet de volgende ochtend vroeg op.

Er komt een meneer voor de lekkage aan het dak,. En zij wil even langs de huisdokter, want zij heeft kennelijk een flinke spier verrekt in haar borst of rug. 
Tijdens haar werkzaamheden in de tweedehands winkel heeft zij door een schrikreactie een hele rare beweging gemaakt, waar zij steeds meer last van begint te krijgen.Arme zij, ik heb echt met haar te doen. 

En ik ? Ik slaap ( kennelijk toch vanwege de vermoeidheid een gat in de dag) en wordt pas tegen twaalven wakker.
Andere luchten, andere energie ??? En een pijnstiller ??? Zouden die hiervan de oorzaak kunnen zijn ????

Vriendin H krijgt pillen van de dokter,waar morfine inzit. ( deze had ik vorig jaar ook tijdens die helse rug en scheenbeen pijnen) 
En net als ik 
( hihi) wordt vriendin H zo stoned als een garnaal hiervan en wordt zij héél mild en laat zij..... ( die graag de touwtjes in handen heeft....  alle controle los) 
Ik vind het wel grappig, maar echt helpen doen die rakkers niet !!!! En dat vind ik dan weer héél naar voor haar.

Wij gaan in de middag de tweedehands winkel in de buurt afstruinen,doen boodschapjes en halen lekkere ingrediënten voor de pasta. Ik kook ( dat heeft zij gisteren gedaan ) en met plezier. 

Omdat haar computer bagger traag is en niet doet wat wij willen, schakelen wij de volgende avond de telefonische hulplijn in,die niet half weet hoe wij dit waarderen en hoe wij, voor het feit dat er te allen tijden voor ons klaargestaan wordt enorm dankbaar zijn .... 

( Dat is toch zo plezierig !!!! ) Deze hulplijn moeten wij in ere houden en ik spreek ter plekke af met vriendin H,dat wij  vlak voor de feestdagen iets speciaals zullen laten bezorgen. 

Goed plan !!!!! 



Het stuk technisch vernuft doet het weer en is tevens twee keer zo snel,. Dus bij deze lieve hulplijn bedankt !!!

En bedankt H voor het repareren van een ornament,dat ik aan mijn handtas heb hangen. Dit nu, is mij zéér dierbaar en jij kunt dit soort van reparaties ..zo goed !!!!

Mijn tas is weer compleet.... Dank dank ...voor alles !!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




Vanmiddag rijd ik weer naar huis. Vergezeld van een aantal stevige wolkbreuken onderweg.

   

En allerlei goede gaven van vriendin H. Ik voel me rijk met zulke vriendinnen en zoveel lieve en meedenkende mensen om mij heen.


Ik kom veilig thuis en bedank mijn Helijosje die het toch maar weer doet... ben blij dat ik het weer aangedurfd heb zo'n lang stuk te rijden. Zo langzamerhand kom ik weer in mijn eigen kracht en energie.

Deze dagen waren een mini vakantie, ik heb ervan genoten !!
En ik geniet nu weer dubbel van thuis.... van mijn eigen huisje. 
Ik ga zo een zuurkoolschotel maken en verder lekker relaxen.
Morgen weer een dag. Ik wens iedereen een hele fijne avond en ondanks de storm een rustige nacht toe.

wordt vervolgd...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                    MIJN LEVEN BESTAAT



uit wonderen, grote en kleine wonderen.Dat besef ik steeds vaker en daar ben ik héél erg dankbaar voor.

In een ver verleden, was ik eens in een kledingzaak in het plaatsje P ..... Daar was ik met mijn toenmalige partner om wat kleding voor hem te kopen.

Mijn ex stond de uitgezochte kleding te passen in het pashokje terwijl ik nog een beetje tussen de rekken snuffelde.

De alleraardigste verkoper, een lange man met grote blauwe ogen en een dikke bos grijs haar met slagen,vroeg aan mij of ik wel eens las en of ik van lezen hield.

Nu is de liefde voor het lezen,mij van jongs af aan bijgebracht door mijn allerliefste grootvader en mijn moeder en inderdaad ik ben een fervent lezer.

Dus antwoordde ik op zijn vraag "Ja ik lees veel en graag"waarop hij zei "Ik heb een boek geschreven over deze plaats.

Over een Joodse familie en het gebeuren in de tweede wereldoorlog hier.

In P..... zijn namelijk als represaille maatregelen door de vijand  632 Joodse mensen afgevoerd en in kampen gestopt,waarvan de meeste nooit meer terug gekomen zijn.

Uit een witte kast achter de toonbank haalt hij voor mij een exemplaar te voorschijn van zijn boek en stopt het in mijn handen.

Hij helpt mijn ex met pas-problemen en ik blader door het boek. Het intrigeert mij, ik blader het losjes door en word door een aantal alinea
gegrepen.
Ik gruwel van wat ik lees en waargebeurd is.

Nadat hij klaar is bij de paskamer en mijn ex heeft uitgezocht wat hij graag wil kopen en gaat afrekenen,zeg ik tegen de verkoper.
"Doe maar twee overhemden een broek en dit boek! "
"Maar wel op voorwaarde dat U er iets persoonlijks voor mij inschrijft ".En dat doet hij.

Ik ben erg gelukkig met deze aanwinst, niet wetende dat ik door het lezen van dit boek erachter moet komen dat mijn vader een vreselijk en levensgroot trauma had van deze verschrikkelijke oorlog.

Mijn vader, die min of meer een Joods uiterlijk had en die tijdens deze vreselijke tijd in het verzet zat omdat zijn hart hem dit ingaf, 
heeft de gruwelen van het opgepakt worden door verraad meegemaakt.

Hij werd naar het "Oranje Hotel"gebracht in Scheveningen. 
De beruchte plek waar de meest ondenkbare en gruwelijke  martelingen plaatsvonden. 
Vervolgens werd hij overgebracht naar kamp V.

Dat kamp heeft hij gelukkig overleefd,maar hij bleef achter met diepe wonden die geslagen waren in zijn geest en de gruwelen die op zijn netvlies gebrand stonden.Zwaar getraumatiseerd!
Om hier daarna vervolgens nooit,maar dan ook   nooit met iemand over te ( kunnen? of willen?) praten......afschuwelijk !!!

Hoeveel kan een mens hebben???Nou héél veel !! Dat blijkt wel uit de hoofdpersonen in dit boek.
Ik heb het in één adem uitgelezen....

En door een middag systemisch werk,
( lees familieopstellingen) het laatste restje van de last die ik meedroeg van mijn vader ( waarvan ik het bestaan niet wist ) van me af heb mogen en kunnen gooien.Het voelt als een regelrechte bevrijding !!! Hoe metaforisch ???


Nu wil het, dat ik in de gang waar ik woon,zo af en toe contact heb met een Joodse dame. Aan haar heb ik dit bijzondere boek  een aantal weken geleden uitgeleend.

Uiteraard voelt zij héél véél herkenning met de hoofdpersonen van dit boek, tijdens het lezen. 
Ik heb haar nog nooit gevraagd naar haar ervaringen en belevenissen tijdens de tweede wereldoorlog en dat is ook niet nodig denk en voel ik, maar zij vertelt mij, menig traantje weg te pinken bij het lezen van dit boek.

"Zou het nog te koop zijn ?" vraagt ze aan mij door de telefoon. "Ik denk het wel" zeg ik.
"jaahh want ik wil het zelf wel hebben "zegt zij....


" Vast wel"zeg ik "ik ga voor je op zoek".


Wanneer wij neerleggen en elkaar welterusten wensen,spoed ik mij naar mijn laptopje en tik de naam van de schrijver in.
Daar is hij ! In volle glorie. letterlijk en figuurlijk. Het bewuste boek heb ik voor mijn lieve Joodse buurvrouw onmiddellijk tweedehands besteld,een gesigneerd exemplaar met een opdracht erin.

Kleine moeite,GROOT PLEZIER !.

Maar het wonderlijke van dit alles is toch wel,dat toen ik de schrijver opgezocht had op Google, mijn oog viel op een uitzending van Hour of Power, waar ik jaren naar gekeken heb ( een Amerikaanse kerkdienst waarin de oude dominee Schuller van Nederlandse komaf mij in de loop van de jaren  héél véél geleerd heeft over possibility thinking ...) 

In de uitzending  van 7 oktober 2012 zit een interview met de schrijver van mijn/dit boek.
En zo zit ik na een aantal jaren te kijken en te luisteren naar een wijze man die behalve kleding verkoopt ook bijzondere boeken schrijft. Een wijs mens waarvan ik de eer heb gehad,hem persoonlijk te mogen ontmoeten en hem de hand heb mogen drukken.
Daar word ik even helemaal stil van, ik heb dit interview dan ook zéér geboeid, dankbaar en ademloos bekeken.

Dit zijn voor mij de wonderen die ik mag zien en waar ik onderdeel van mag zijn.
Hier word ik toch zo nederig van, maar ook oprecht blij,dat ik mijn medebewoonster een groot plezier mag doen met dit boek kado....Morgen wordt het bezorgd en laat ik het glimlachend, langzaam in haar brievenbus glijden.

Het leven is een wonder voor wie het maar wil zien, voor wie luistert,wat wordt gefluisterd...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~







  

Tussendoortje:

Ik ben in opperste verbazing, wanneer ik zie dat ik gisteren 139 lezers had.
139  OEKRAÏNEENSE lezers welteverstaan....Ik voel me vereerd.

******************************************************

                                   





                                        EEN STILTE MOMENT

Betekent absoluut niet dat er niets gebeurd.Er gebeurt genoeg in en om mij heen ! Ik neem echter geen tijd om alles wat in beweging is op te schrijven.

Ik probeer het, doe het toch,doe het Nu en doe mijn uiterste best deze week weer te geven.

Alle gebeurtenissen kan ik echter niet tot in details beschrijven.
Dat zou teveel,te intiem,te stuitend en te enerverend zijn .

Het is  nu 21.11 uur op 21-11...... hoe synchroon kun je het krijgen, dit is weer zo,n moment dat ik bewust kijk en het ook daadwerkelijk zie.

Niets gebeurd voor niets in deze energie en tijd.

Het blijkt een drukke en hectische week te worden.Alles is behoorlijk heftig en in beweging.

Maandag is een pijnlijke dag. Mijn spieren verkrampen zelfs in het warme water van het therapiebad. 
Gelukkig krijg ik een tip ,dat er een medicijn tegen deze helse verkrampingen bestaat ,dat ik zo zonder recept kan halen bij de apotheek.
Na het zwemmen,rijd ik meteen door om deze pillen te halen.

En ik moet zeggen,ik ben nu een aantal dagen en tabletjes verder, en heb tot nu toe nog geen verkrampingen gehad en niet zoveel last van de bijwerkingen.Als dit zo blijft dan ben ik een blij mens.En was dit voor mij de gouden tip,want
een dag zonder pijn is als een zege voor deze vrouw...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  
Ik ben gevraagd ter ondersteuning mee te gaan naar de rechtbank,hetgeen ik uiteraard niet weiger,
zeker ook vanwege de reden.
Vrienden ben je niet alleen in goede tijden,maar ook in slechte tijden.

We reizen samen met de trein dat is de makkelijkste manier,want de auto parkeren in een drukke stad? Vergeet het maar !

Het oude gasthuis ( ziekenhuis) waar de rechtbank in zetelt,ken ik. 

Ook ik moest hier een poos geleden naar toe in een voor mij zware tijd en ben toen ook gesteund door m,n vriendinnen.
Eensgezind stonden zij achter mij en gingen zij met mij mee om mij te steunen en bij te staan. 
Daar was ik toen héél blij mee.Dat gaf mij een gevoel van veiligheid.

Door een  groot aantal bezuinigingsmaatregelen en een interne verbouwing is het nu wel erg druk.
Er staat een behoorlijk lange rij voor de beveiligingsband en de detectie poort..
Er is een duidelijk personeelstekort,het is chaotisch en lijkt ongeorganiseerd.Wanneer wij aan de beurt zijn, pak ik een grote plastic bak,waar ons beider tassen in kunnen,dat scheelt weer een paar minuten en verder hebben wij niets bij ons wat als gevaarlijk beschouwd kan worden.

Mijn Opinel

ligt thuis,die heb ik van tevoren even uit mijn handtas gevist.Dit nu, leek mij wel zo verstandig!

Het loopt uit! Er is minstens een uur vertraging,dus dat wordt lang wachten en een lange zit voor ons.

Ik ga uiteraard niet mee naar binnen en maak het mij gemakkelijk,nestel mij in de prachtige stille grote en hoge hal ,in een hoekje, met een boekje en met een op het station gekocht broodje geitenkaas.

Ik peuzel al rondkijkend en lezend het broodje op.En zit in mijn luchtbel en vermaak me prima.....
Af en toe komt er eens een advocaat in toga voorbij of twee heren van de mandaat, die kennelijk hun verplichte rondjes lopen.

Een paar uur later is het achter de rug en gaan wij aan de koffie bij de uitgang.

Zo verdienen wij nog iets van ons belastinggeld terug.Want de koffie hier is gratis !

Het wordt vanwege de wintertijd steeds vroeger donker en het stormt.Dus loop ik gewapend met paraplu, de fikse regenbui en storm in, naar mijn trouwe Helijosje die gelukkig dichtbij staat te wachten op het station.

Dit was me het dagje wel. Er is héél wat in beweging gezet.En we hebben het weer overleefd!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik besluit,dat het hoog tijd wordt ,nu het wat kouder begint te worden, dat mijn winterkleding maar weer eens naar boven gehaald moet worden.

Dus haal ik mijn koffer uit de kelder,stop alles in de wasmachine, sop de kast uit,doe de kleding die ik niet meer draag  in twee plastic zakken voor het Leger des Heils en lever het daar af. 
En voel me een héél tevreden mens,wanneer alle klussen weer geklaard zijn.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

In deze zelfde week,wordt mijn hulp nogmaals gevraagd.Dan laat ik bijna onmiddellijk alles vallen en ben al onderweg. 

Het is goed en fijn dat wij elkaar ook dit keer kunnen ondersteunen,want het onderwerp is héél delicaat.
Maar het gaat goed en pakt in het voordeel van..... uit.


                                           



Wel ben ik erg moe van alle gebeurtenissen, spanningen en emoties.
Maar het is goed gegaan en daar gaat het om.
Als ik weer thuis ben,ga ik met twee pijnstillers en een paar wijntjes,alles van mij af laten glijden.

Moe,maar voldaan..................................................
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De zaterdag is voor de stofzuiger. Ik geef de bloemen vers water en maak mijn paleisje gezellig,kaarsjes aan lekker eten koken, tv kijken, knus knus.


En vandaag op de dag des Heren. Rust deze vrouw eens lekker uit van alle drukte en kies ik voor 

                      
                    EEN STILTE MOMENT

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                                       WELKOM



In Pieterburen !!!! 

Ik loop al twee dagen te blaffen als een zeehond.

Sinds de rookontwikkeling op de gang van de eergisteren ontplofte magnetron van de buurvrouw,heb ik het verschrikkelijk benauwd.

Ik puf 2 tot 3 x daags, maar het wil gewoon niet loskomen. Deze rook was zo gemeen en slecht voor mijn longen...en natuurlijk de stank en flink de spuitbus erop wil ook geen goed doen.

Het is een kwestie van geduld en tijd denk ik. Anders wordt het de huisdokter,waar ik overigens helemaal geen zin in heb ( wie wel?) voor een antibioticakuurtje. Maar uiteraard liever niet!

Er komt ook helemaal niets, maar dan ook niets uit mijn handen. Ik ben gewoon een door en door lui wezen,maar gelukkig is het weekeinde. Dus het mag!

Ik heb wel wat administratie gedaan en zaken afgehandeld op de pc en dat geeft een héél goed gevoel.En hierdoor valt er ook weer een last van mijn schouders.

Ik hou nu eenmaal van structuur en prettig geregeld.

Ik kamp nog steeds wel, met het laatste restje virus, beetje misselijk en zo en nog niet helemaal in topconditie, maar ik ben niet van plan mezelf over deze twee pyjamadagen een schuldgevoel te bezorgen.

Gewoon van genieten is mijn advies en dat doe ik ook met volle teugen.

Nederland is in de ban van een flinke west tot zuidwesterstorm met veel regen en windvlagen die precies op mijn kleine loggia staat. Ik laat lekker de balkondeur dicht. Heb geen zin in natte voeten.

En bekijk het spektakel van binnenuit.

Ik heb het wel naar m,n zin zo ....Me ,myself and I kunnen gelukkig héél goed met elkaar opschieten.En ik vind binnenblijven geen echte straf.

Mijn veilige haven ziet er steeds gezelliger uit zo tegen de feest dagen.Nog een paar weekjes,dan kan de kerstboom weer tevoorschijn gehaald worden. 

Ennnnuhh... In mijn kerstroos (Helleborus) van vorig jaar, zit de allereerste nieuwe knop,die heeft het kennelijk ook naar z,n zin op mijn bescheiden balkonnetje.

wordt vervolgd

****************************************

                     NOG GEEN HALFUUR GELEDEN

schrijf ik, vanuit het diepst van mijn hart en gevoel een stukje over de gebeurtenissen in Parijs.
Waarin ik uiteraard mijn sympathie en medeleven betuig aan de nabestaande van de slachtoffers aldaar.

Plak mijn plaatjes erbij plus een mooi gebed en was er tevreden over.

Gebed van Compassie

Mogen alle schepselen gelukkig zijn!

Zwak of sterk, van hoog, middelmatig of laag aanzien,klein of groot, zichtbaar of onzichtbaar, dichtbij of ver weg, levend of nog ongeboren- mogen zij allemaal volmaakt gelukkig zijn!

Laat nergens iemand tegen een ander liegen of een ander wezen minachten.

Moge niemand uit woede of haat een ander kwaad toewensen!

Laten we alle schepselen koesteren zoals een moeder haar enig kind!

Mogen onze liefdevolle gedachten de hele wereld doordringen, boven, beneden, geheel en al-zonder beperking.

Onze liefde zal geen obstakels kennen- een grenzeloze menslievendheid voor de hele wereld, onbeperkt, vrij van haat of vijandigheid.

Of we nu staan of lopen, zitten of liggen, zolang we wakker zijn, moeten we dezelfde liefde laten gedijen in ons hart.

Dit is de edelste leefwijze!

Ik loop, hetgeen ik geschreven heb nog eens na en soms verander ik dan hier en daar nog wel eens iets.
Ik wilde toch nog één woordje weghalen om er vervolgens een ander woord voor in de plaats te zetten ,dat leek mij beter ,ik arceer het desbetreffende woord van drie letters en weet tot op heden niet hoe en wat er gebeurde,het ging zo snel.... woord weg !!! Hele tekst weg !!!!???

Met stijgende verbazing kijk ik naar de lege pagina....en ben verbijsterd en diep teleurgesteld.
Ik ga driftig op zoek maar helaas....

Overal gezocht ! En nergens meer te vinden,weg tekst, foetsie, opgenomen in de kosmos...
En dan opeens besef ik dat dit nu kennelijk precies de bedoeling is .....

Misschien is er al genoeg over geschreven en is er genoeg gespeculeerd, zijn en meer dan genoeg meningen over geuit.
Ik zal er nooit achter komen.

Het was een zéér genuanceerd geschreven stukje, regelrecht vanuit mijn hart en mijn gevoel, dat de situatie van deze gruweldaden van alle kanten belichtte en ook aan de kaak stelde.

                            JAMMER......

Maar het zij zo, misschien is het nog te vroeg en kan en mag ik het later nog eens over doen,wie weet?

Maar nu kennelijk nog even niet. Ik schik me ,zij het onder protest in mijn lot en laat het rusten.
Om vervolgens over te gaan tot de orde van...... 


****************************************


          Deze dag.... ben ik aan het bijkomen 

van de grote schrik, die ik gisteren te verwerken kreeg, hier op de derde.

Het is tegen de avond als mijn buurvrouw M ( de moeder van Piet ) bij mij aanbelt met de mededeling dat zij het raam heeft opengezet op de gang.
Omdat het blauw staat van de rook en dat het stinkt naar brand !!
Ik ben meteen alert en gealarmeerd.

Wanneer ik mijn hal inloop om mijn voordeur open te doen ruik ik meteen de vieze,door en door doordringende geur van verbrande melk ..

Nu heb ik gisteren,

een hevige  (astma) benauwdheidsaanval gehad en dubbel moeten puffen,dus dit is helemaal funest voor mijn toch al gekwetste longen.Ik kan haast geen adem meer krijgen. De gang staat blauw van de rook.
Ik loop met buuf M de buren af en bel bij hen aan om te horen wat er is gebeurd en wat er aan de hand is. 
Voor hetzelfde geld is iemand gevallen en kan nooit meer bij het pannetje opgezette melk komen... Daar moet je toch niet aan denken?

Bij de nieuwe buurvrouw naast mij is het raak ! Wanneer ik bij haar aanbel komt zij in luttele seconden in een zuurstok roze badjas de deur openen om ons vervolgens te melden, dat haar magnetron is ontploft en in de brand is gevlogen !!

"Maar ik heb meteen alles open gezet hoor !"zegt ze met een onschuldig gezicht.

Nou lekker dan ! Denk ik.. terwijl ik ondertussen de marinemoord steek doordat ik haast geen lucht meer krijg.

Nou ja.. gelukkig zijn hier geen slachtoffers te betreuren.
Maar de gang en mijn hele hal is vergeven van de stank.
Ik loop de hele avond rond met een spuitbus om die gore lucht uit mijn huis te verdrijven.

En ik moet eerlijk zeggen,dat ik het wel zo prettig had gevonden wanneer zij dit even gemeld had aan o.a. mij.

Zij kan er waarschijnlijk helemaal niets aan doen en heeft gelukkig de stekker uit het onding getrokken,maar ik overweeg opeens sterk om zéér zeker een rookmelder bij mijn voordeur te hangen.

Ik heb er namelijk totaal geen behoefte aan om dit pand geroosterd en wel te moeten verlaten.

Hebben we net de ellende van vergeetachtige buurvrouw achter de rug,die haar blikjes kattenvoer op de elektrische kookplaat zette en de ellende van de gestoorde agressieve buurman,die ook nog wel eens de melk liet overkoken.Tussen zijn scheldpartijen door.

Krijgen we dit !

Ach.. wat zal ik zeggen... never a dull moment... in deze poppenkast en hoewel ik me nergens meer mee bemoei,leek me dit toch wel even wenselijk.We hebben het weer overleefd...

Verder hou ik vandaag de rust erin en heb geen zin om hierbij verder nog plaatjes te plakken.Morgen maar eens kijken of ik zin heb om de winterkleding naar boven te sjouwen en in de kast op te bergen....Net warm gegeten.... en lekker !!

Misschien ga ik wel een klein dutje doen....Tenslotte heb ik een inspannende week achter de rug met allemaal leuk leuke visites....
leuke gesprekken, enz enz........


Mooi weekeinde iedereen ....
****************************************

                        MIJN KOELKAST

kreunt en steunt  ... Zij draait op dubbele toeren!Maar wat mij betreft mag zij niet zeuren. Mijn koelkast moet gewoon haar werk goed doen.Zeker nu zij weer van boven naar beneden goed gevuld is. 

En ik ? Ik heb nog een bult op m,n rug van het boodschappen sjouwen gisteren,hoewel? sjouwen... ik heb natuurlijk wel een karretje uit de kelder gevist om 3 volle boodschappen tassen naar mijn hol te slepen.

Alleen het in en uit de auto tillen was al zwaar genoeg.Vooral omdat ik nog niet helemaal de oude ben.Maar ik doe mijn best en wil altijd voldoende basis in huis hebben en dat is gelukt.

Na de boodschappen,maak ik appelmoes van de gekregen appeltjes van zwoes en stoofpeertjes ook van haar gekregen, ook dit past nog net in de vriezer. Vast voor de feestdagen, een slimme meid ......

Het was een keuze tussen het zwembad of de supermarkt,de tweede keuze leek mij de meest lucratieve. Ik heb de basis weer voor een maand in huis en alle verse spullen haal ik op de fiets en tussendoor.

Morgen ga ik wel weer naar het zwembad en lekker even de sauna in. vriendin M gaat met mij mee voor de gezelligheid.Daarna lunchen we even samen.

****************************************


Vandaag heb ik mijn koninklijk paleis gekuist en m,n bed verschoond,dat was echt wel nodig na een week van ziek zijn. Alles is nu op rit en regel. Ik heb zo getranspireerd en zoveel vocht verloren,dat ik tijdens mijn werkzaamheden met een handdoek om mijn nek loop. 

Ik doe alles in etappes, even werken, even zitten en uitrusten want anders red ik het niet.Maar het gaat goed en laat in de middag is alles weer als nieuw en glimt mij tegemoet.

Tussendoor verwen ik mezelf ( geheel tegen mijn gewoonte in ) met een tongstrelend kopje koffie waar ik ontzettend van geniet,want wat ben ik blij met het geschenk van M&M en ben ik er weer achter dat ik toch voor kwaliteit ga.

Voor dat ene kopje dat ik drink, wil ik wel het allerbeste.Dus geen nep voor mij,maar merk koffie is gewoon het allerlekkerste.

En u weet het "mijn smaak is allereenvoudigst, alleen het allerbeste is slechts goed genoeg voor mij"
Daar hou ik me gewoon aan vast. Waarom ?


Gewoon omdat ik het waard ben .....u toch ook ! 


****************************************

                                              ZONDAGOCHTEND

aan mijn ontbijtje met een eitje,lekkere warme ovenbroodjes ennnnnnuhhh......aan de verrukkelijkste koffie die ik me maar kan wensen...

Dankzij een hele lieve geste van zoon en schonedochter,ben ik nu de trotse bezitster 
van een kleine luxe koffiezet machine,die per kopje de allerlekkerste koffie uitspuwt.
Ik hoef er maar een cupje in te stoppen,kopje eronder,knopje in te drukken en dan maakt het ding hetzelfde geluid als wanneer je in een horecagelegenheid bent.

Nu ben ik niet zo'n koffiedrinkster hooguit 2 kopjes per dag en veel vaker slechts één kopje. 
Toegegeven dan is de kwaliteit van een lekker bakkie en het feit dat ik de helft van dit goddelijke vocht niet meer door de gootsteen spoel, een weelde en een luxe... 
Wat een lief gebaar nu weer.... 
Het is ook nog eens een lust voor het oog,past precies in mijn bescheiden keuken. 
Dank jullie wel lieve schatten !

****************************************

Eigenlijk zou ik gisteren bij hen op bezoek zijn gegaan maar dat had ik afgezegd. Dus besluiten zij om mij met een bliksembezoek te vereren. Ik ben nog niet helemaal de oude.Dit virusje is een hele hardnekkige.
Vanwege zenuwpijnen en gewrichtspijnen, neem ik noodgedwongen even wat meer pijnstillers dan mij lief is.
Ben gelukkig niet meer zo misselijk en heb minder koorts,maar toch voel ik me nog niet helemaal senang....

Ik heb dan ook alle afspraken voor bezoekjes afgezegd,afgelopen week en dat voelt goed,want ik trek het gewoon nog niet. Ik slaap veel,dat hoort er waarschijnlijk bij en daar geef dan ook maar aan toe.

Schonedochter vraagt of zij nog wat boodschapjes kunnen meenemen voor mij en ik geef haar een lijstje met de allernoodzakelijkste dingen.
De ingrediënten voor een ouderwetse kippensoep zitten daar ook bij en natuurlijk citroenen en wat andere verse dingen.

Fijn dat zij even meedenken in deze.Ik heb genoeg in huis daar niet van,maar vers is toch lekkerder en gezonder.
Zoon neemt ook nog een levensgroot boeket herfstbloemen mee. En installeert de koffie machine..... Ik ben er helemaal ondersteboven en stil van ....
Wat hebben we het weer helemaal genoeglijk zo met z,n drietjes en ook al is dit een kort bezoekje...Ik geniet weer met volle teugen van het enthousiasme van schone dochter en de aanblik van mijn kind.

Fijn dat zij en wij het zo goed hebben samen.

Ik heb alle begrip voor het feit,dat zij niet blijven eten en naar huis willen om daar samen te genieten van het weekeinde. Ze werken allebei veel en sporten en...en...en...
Dan is het fijn als je zaterdagavond samen van thuis en van elkaar kunt genieten. dat gun ik ze van harte.
Dus voor ik het weet zijn ze weer vertrokken..mij achterlatend met een lege theepot,een gevulde koelkast,een bloemenvaas vol bloemenpracht en een koffiezetmachine......

  

****************************************