vrijdag 30 december 2016







                         MET HET NADERENDE EINDE

                          van het jaar 2016

En het nieuwe jaar  2017 in het vooruitzicht,
wil ik toch nog even terugblikken op het jaar dat straks achter mij ligt.
Ik zie ,wanneer ik in mijn agenda blader dat ik vorig jaar op oudejaarsdag bij mijn allerliefste kapster zat om het nieuwe jaar met een mooi gekapt hoofd in te gaan.

Als je haar maar goed zit !!!
                                            


Dat was nodig want half januari had ik mijn schrijversdag evenement in het Spant.
Waar ik helemaal in m,n uppie op af stap,om aan een aantal workshops mee te doen en de schrijver Abdelkader Benali te mogen ontmoeten. 






Het word voor mij een onvergetelijke dag waar ik veel van heb opgestoken.

In februari maak ik een begin met het overzetten in Word en op mijn externe harde schijf van mijn blogs, vanaf het begin ( 2012 ) tot nu toe.
Opdat er niets van mijn schrijventjes verloren gaat voor het nageslacht en wie weet wordt het ooit nog een keer uitgegeven.Ik zeg nooit nooit !!

In maart is de eerste echo van de op komst zijnde wonderbaby van oudste zoon en schonedochter.
Alles gaat boven verwachting en héél voorspoedig het wordt een spannende tijd.

Heliojosje ( mijn kleine blauwe bolide met wimpers)  wordt wéér goedgekeurd en ook mijn stalen ros krijgt een flinke poets en onderhoudsbeurt bij mijn leuke fietsenmaker.

Het hele vervoer weer in orde en up to date !

Natuurlijk ga ik ook dit jaar weer een dagje Jordaan doen met vriendin A. Het is altijd weer thuiskomen en hartstikke leuk om nog weer een jeugdvriendinnetje te mogen ontmoeten na dik 40 jaar. Ik heb nog op haar gepast toen zij nog in de luiers lag. Het klikt weer meteen en het wordt een wel héél leuk herinnering ophaaldagje zo met z,n drietjes.








In Juni verlies ik dierbare vriend H door kanker. Hij was op....
Het is mooi geweest staat er op de rouwkaart. Hij neemt waardig afscheid en komt voor de allerlaatste keer mosseltjes eten samen met vriendin M.
Hij smult en gek genoeg voelt het afscheid verdrietig maar ook héél vredig. 





Het was zijn tijd. R.I.Paradise mijn vriend.


Maar zoals alles in dit leven relatief is verbindt in diezelfde maand een vriendin zich op rituele wijze aan haar allerliefste op het prachtige eiland Sicilië.
En vieren we hun verbintenis op een leuke plek in Holland met een aantal bijzondere mensen.




                  Leve de liefde en het leven !



Voor het eerst in jaren ga ik dankzij de uitnodiging van zéér dierbare vrienden zomaar op vakantie en boek ik een vlucht naar Boedapest. In m,n uppie.....
Ik heb een fantastische tijd bij hen in Hongarije en geniet van elke seconde.
De natuur en ruimte zijn daar adembenemend en overweldigend.
Ik ben hen zéér dankbaar voor deze kans die ik met beide handen heb aangegrepen wetende dat dit 14 dagen zouden worden met een gouden randje.Waar ik met een warm gevoel op terug kijk.







 Aan het einde van de maand Juli, ga ik met oudste zoon en schonedochter een dagje uit om onze verjaardagen te vieren zoon gaat een Roofvogel workshop doen. Zelf heb ik deze ervaring al eerder gehad, dus zwangere schone dochter en ik kijken toe.Wij sluiten deze fantastische dag af met een overheerlijk etentje.






Tussen door zwem ik en stoksjok ik met vriendin G over de hei,want ik moet natuurlijk wel in beweging blijven.
Ik krijg vaak bezoek van lieve vriendinnen en ga minstens eens in de maand naar het "Filmhuis"met film vriendin.
Ik maak met plezier lekkere lunches voor vriendinnen en of ga in het dorp lunchen.Net hoe het uitkomt.






Zorg goed voor mezelf,althans ik doe een serieuze poging.Tenslotte ben Ik DE belangrijkste persoon in mijn leven.

In september/oktober ga ik samen met vriendin I nog een weekje weg, Wij gaan Lochem onveilig maken en mogen tegen een schappelijk prijsje vertoeven in het huisje van vrienden van mij.
Dat wordt een genoeglijk weekje... Wij struinen de omgeving af, het weer zit helemaal mee, dus wij zien en beleven in die week best wel veel.
Lekker genieten dus ...






Natuurlijk doe ik ook nog een poging om zo af en toe te schilderen met " De Paintersisters " Dit zijn hele waardevolle uurtjes waarin wij alle drie onze creativiteit kunnen laten stromen.

Intussen krijg ik dit jaar bij de tandarts eindelijk een nieuwe brug in mijn mond.Yes !! Weer zo'n mijlpaal. Ik heb het toch voor elkaar gekregen om dit helemaal rond te breien financieel en ben hartstikke trots op mezelf.

Soms moet ik noodgedwongen ook de rust er in gooien,want dan trekt mijn lijf het niet meer.Dat is wennen voor zo'n bezige bij als ik.Maar elke dag pijnstillers slikken is ook niet alles. Dus dan maar in de rustmodes en een paar stapjes terug zo af en toe.. Eigenlijk niks mis mee als ik er goed over na denk.Ik heb mijn leven lang ,hard en lang genoeg gewerkt.

Op 2 november ( heugelijke dag !!!)  wordt prinsje nummer twee geboren in blakende gezondheid en zijn naam is Mees. Ik ben een apetrotse Omie vooral ook omdat ik hier vanaf het begin af aan min of meer bij betrokken was.
En inderdaad alle clichés zijn waar. Niets teveel gezegd.






In december zit ik zomaar voor het eerst in mijn leven in een synagoge. ik ben uitgenodigd door een lieve fb vriendin. Ik voel me zéér vereerd en welkom en geniet van alle warme en lieve mensen om mij heen.







Een mooiere afsluiting van dit jaar kan ik mij niet wensen.
Vóór de kerst komen oudste zoon,schonedochter en kleinezoon voor het eerst op bezoek bij mij.

Mijn kerstboompje staat in volle glorie te pronken.




Ik heb er dit jaar een hartenwens kerstboompje van gemaakt.
De champagne ligt in de koeling. De oliebollen zijn gebakken.
Ik ga het oude jaar rustig in m,n uppie uitluiden en het nieuwe jaar van harte verwelkomen.






Mijn nieuwe jaar begint al goed. 

Vriendin C komt 2 januari kaasfondue eten.




3 januari ga ik naar de film met filmvriendin C



4 januari lig in in het zwembad en vanaf dan is mijn agenda nog leeg....





Ik ga er een bijzonder rijkgevuld, gezond, liefdevol en vredevol nieuw jaar van maken en wens u allen hetzelfde toe.... allemaal een gelukkig 2017 gewenst van Josephientje.



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


maandag 26 december 2016









                2de KERSTDAG TOEGIFT                      

Vraag je : Heeft iemand van jullie wel eens een eitje gepeld met gevoelloze vingertoppen van de secondelijm ????

Dit is echt een ervaring op zich.. de truc met het ei haha.   
Heb ik weer !!! Ik moest mijn maansteentje weer in mijn zilveren maangodin lijmen. Dit is de derde keer dat zij er uit is gevallen, maar kennelijk wil zij toch bij mij blijven, want ze valt elke keer weer in mijn nabijheid opdat ik haar zie, in mijn hand of zo.
Nu lag ze al een week met een tubetje secondelijm in een kopje en vandaag heb ik het steentje weer keurig in de godin gelijmd met die bewuste lijm dus.
Maar er zijn een aantal dingen die ik gewoon niet kan. zonder vreselijke rampen aan te richten en/of troep te maken. Zoals daar zijn : Zilver/of koperpoetsen.... dan zit het spul tot onder mijn oksels. Schoenen poetsen met de schoenpoets tot aan mijn ellebogen ??? Iets lijmen met secondelijm, ik lijm hoe dan ook altijd mijn vingertoppen mee, zeker bij zo’n precies klusje.
Mijn eitjes voor de lunch stonden op het vuur en daarna onder de koude kraan om af te koelen, het ding was weer vastgelijmd en de toppen van mijn vingers waren weer van elkaar getrokken. Ga dan maar eens een eitje pellen met die ( gelukkig tijdelijke) gevoelloze topjes. Dat is net zo iets als dat je Hans Klok aan een haakwerkje zet denk ik... Gelukkig kan ik in dit soort situaties altijd om mezelf gieren van de pret dus dit keer lag ik dubbelgevouwen boven het aanrecht en vroeg ik me oprecht af of er meer mensen zijn die dit soort van idioterie meemaken ??? Vandaar mijn boven gestelde vraag aan héél Nederlanden de rest van de wereld???  

Gelukkig kan ik wel snel gevoelloos typen .... Dat scheelt ..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~






                         WAT KAN ER IN KORTE TIJD


toch veel gebeuren.Verrassing op verrassing..... tijdens deze wonderbaarlijke kerstdagen.



Allereerst op kerstavond het warme welkom op het Chanoeka feest in de synagoge  te W,waar ik door facebook vriendin A voor ben uitgenodigd.

A komt met de trein naar mij toe en ik haal haar van het station. Het is een warme ontmoeting. Voor sommige mensen ben je geen vreemde maar zit er een energetisch draadje, dat maakt dat je het gevoel hebt of je elkaar al jaren kent.
En wanneer zij dan ook in Helijosje plaatsneemt is het net alsof wij elkaar gisteren nog gezien en of gesproken hebben.
Niets is minder waar.Wij hebben elkaar tot aan dit moment nog nooit in levende lijve ontmoet. Wel hebben wij elkaar bijna dagelijks gelezen, via facebook en hadden wij ook zo af en toe een telefonisch gesprekje tussendoor.

Zij heeft een aantal weken geleden, ( héél lief ) en omdat zij het leuk vindt, de genealogie van mijn ouders nagetrokken,en digitaal aan mij gestuurd. 
Daar ben ik reuze blij mee,want ik wil dit graag aan mijn kinderen en kleinkinderen doorgeven,opdat ook zij weten waar hun wortels liggen en waar zij oorspronkelijk vandaan komen.

Ik heb dan ook via facebook met A afgesproken om van het voorjaar een keertje naar het stadsarchief in Amsterdam te gaan om de laatste puzzelstukjes bij elkaar te krijgen.Dat lijkt ons allebei helemaal leuk.




Vooral ook omdat ik dan alle namen van de voorouders op de juiste plekken in de tekening van de te maken stamboom kan plakken.

Na de eerste kennismaking op het station, drinken wij koffie bij mij thuis en vertrekken wij daarna samen richting W. "Zo zie je ook nog iets van het wisselende landschap hier"zeg ik gekscherend.
Zij is helemaal weg van mijn huisje en de prachtige omgeving. 

Ik weet helemaal niet wat me te wachten staat bij het Joodse feest van het licht en stel me zonder verwachtingen open voor wat komen gaat.
Onderweg kwebbelen wij wat af en als ik de auto bijna voor de deur van de sjoel op de parkeerplaats zet zijn wij ruimschoots op tijd en gaan we nog even winkeltjes kijken.
Dan gaat de synagoge open en betreed ik voor het eerst van mijn leven dit Joodse heilige huis.
Wij worden meer dan hartelijk ontvangen, waardoor ik mij zéér welkom voel en ik het gevoel heb of ik in een warm bad stap.
Ik word voorgesteld aan een aantal mensen 
( waarvan ik de namen alweer kwijt ben ) en er is voor ons een plekje aan de tafel bij degene die dit georganiseerd hebben gereserveerd. 
Ik voel me weer bevoorrecht en zéér vereerd.




Wanneer het officiële gedeelte begint wordt er een stuk half gezongen voorgelezen, uit een heilig geschrift
en plaatst iedereen zijn/haar menora
( kandelaar) op een daarvoor speciaal opgestelde tafel.



   
Na het gebed steekt een ieder zijn/haar kaarsjes aan hetgeen ik toch wel héél bijzonder vind.







Daarna volgt er een gezamenlijke maaltijd. Met allerlei lekkers die bij het Chanoeka feest horen.
Zoals linzensoep, latkes,( joodse aardappelkoekjes) met kosjer vlees en soefganiot bij de koffie...





Ik word helemaal opgenomen in het gezelschap en maak kennis met een aantal van hen. Wat zijn deze mensen lief en hartelijk.En wat heb ik het naar mijn zin. Deze warme deken zal ik niet snel vergeten,dit staat in mijn geheugen gegrift.


                 

Met een uitnodiging voor het Joodse Paasfeest voor aankomend jaar sluit ik deze voor mij zo bijzondere avond af.
Ik breng A en nog een ander vrouwtje naar het station en rijd met een warm en verlicht hart in het donker naar huis en vind mijzelf wederom een gelukkeling.

Hoewel ik bijtijds thuis ben word het toch nog een latertje eer ik mijn bed zie. Op eerste kerstdag word ik tegen koffietijd wakker en ben ik blij dat ik niets hoef. Dit word een héérlijke rustige eerste kerstdag denk ik dan nog in mijn onschuld...

Maar dat pakt natuurlijk helemaal anders uit ! Het is net een komische film... 
Ik ren de hele dag met ongekamde haren met mijn ijsberenpoten aan in mijn bordeauxrode genopte jellaba ( mijn favoriete relaxkleding.
Ziet er niet uit, maar zit zo lekker !!) Tussen mijn pc mailtjes,faceboek berichtjes,likes enz....) naar de telefoon.
Huistelefoon wel te verstaan... ring, ring,ring en de irritante pings van mijn mobje vanwege binnenkomende apps heen en weer (en die ga ik allemaal beantwoorden,want anders vind ik mijzelf niet meer aardig en lief.)

Allemaal lieve vriendinnen !! Merry X Mas Jo HOHOHO en weer ben ik na een gesprekje en of beantwoording van, zomaar 3 kwartier á een uur verder in de tijd haha.
Één lieverd heeft speciaal voor mij een liedje op de app  ingezongen,zo mooi en zo zuiver.Tranen in mijn ogen.
Ik krijg filmpjes opgestuurd ( zakdoeken voor de deur) die mij weer compleet ontroeren(daar is trouwens maar weinig voor nodig in deze dagen.) Volgens mij zijn alle Jordanezen jankerds.... hihi En naarmate ik ouder wordt stroomt het zoute zuiveringsvocht rijkelijk en daar schaam ik mij niets voor.

Ik vlieg door het huis achter mijn digitale idioterie pakket aan... wel gezellig natuurlijk en hartstikke lief, maar ook behoorlijk onrustig.

Gelukkig hoef ik niet te koken,want ik eet bijna standaard met de kerst,draadjesvlees,rode kool en een kruimig aardappeltje. Niks geen poespas voor mij, dat heb ik door de jaren heen allemaal wel gezien,gehad en gekookt.
Ik hou al tijden met kerst de rust ( haha) erin en dat bevalt me prima. 
En natuurlijk ben ik blij met zoveel lieverds om mij heen.En alle lieve en welgemeende verrassingen. 
Maar aan het einde van deze kerstdag is mijn energie op en ga ik dankzij een seintje van vriendin I uiteraard genieten van de film over André Hazes waar ik een grote fan van ben (wel met een grote doos tissues bij de hand uiteraard) en kies er dit keer voor om na deze toch wel aangrijpende beelden en twee opgezwollen koplampen bijtijds mijn mandje in te kruipen.

Vandaag tweede kerstdag krijg ik nog zomaar een verrassing.
Ik had voor de kerstdagen een video met een onvervalst Amsterdams kerstliedje op fb geplaatst. De meligheid ten top, maar zo genieten van deze heerlijke droge humor. Dat ik zulke ongein graag deel en daar ook aardig wat reacties op krijg.

Nu wil het geval dat er ook iemand reageert met dezelfde achternaam als ik.
Dus ik schrijf eigenlijk als grapje "Familie ??"
Waarop hij terug schrijft, zou kunnen ergens héél ver misschien ? En meteen krijg ik een leuk stukje toegestuurd over hoe deze naam is ontstaan met de mededeling dat er ook een familiewapen van mijn achternaam bestaat.NOU,dit verzin je toch weer niet.
En dan krijg ik zomaar als klap op de vuurpijl een afbeelding opgestuurd van HET familiewapen van de familie waarvan ik de achternaam draag. 
Wie had dat nu ooit gedacht ??  
Nou als dit geen prachtig en uitzonderlijk kerstcadeau is, dan weet ik het niet meer. Hier ben ik meer dan even stil van.

Met trots toon ik u hierbij mijn familiewapen.



Mooi hé ? Ik ben er zo rijk mee en zo blij. Dank je wel aardige fb jongeman met dezelfde achternaam.
Mijn tweede kerstdag kan nu al niet meer stuk en we zijn nog niet eens qua tijd op de helft.

Dit is een kerstfeest met een gouden randje............

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




vrijdag 23 december 2016






                            22-12-2016


                                     HET IS LAAT 2.02 uur of....





vroeg zoals u wilt. Ik maak een beginnetje met een verhaaltje omdat ik klaarwakker achter mijn laptop zit met een glaasje port en een overheerlijk broodje dik besmeert met roomboter en beleg.

Er heeft zich behoorlijk wat afgespeeld de laatste weken,maar daar ga ik aan voorbij, omdat ik hier verder geen enkele energie aan wens te besteden.
Om de doodeenvoudige reden dat dit mij niets brengt en het mijn aandacht niet waard is.




Ik ga voor positiviteit en laat al het negatieve achter mij. Ik negeer en leid mijn eigen welgevulde leven met hele lieve en dierbare vrienden,waarvan sommigen al héél lang met mij bevriend zijn .
Anderen laat ik zonder pijn achter mij, blijf wie ik ben en zal dat doen tot mijn dood aan toe.






Ik ben en blijf een levenslustige levensgenieter met een tikje bourgondische inslag.
Met een vrolijke en humoristische kijk op het leven die haar zegeningen telt en nog steeds vind dat de wereld een mooie plek is om het leven te leven.
Maar vooral ook om het leven te vieren.

Ik heb geen enkele behoefte om me te bemoeien met de levens van anderen. 
Heb genoeg aan mezelf,mijn eigen leventje,mijn dierbare vrienden en mijn eigen over het algemeen uitgebalanceerde energie.






Ik vermaak me uitstekend en wanneer ik behoefte heb aan de aanwezigheid van mensen, of aan een goed gesprek ? dan maak ik een keuze uit die mensen die mij na aan het hart liggen waarvan sommigen al de helft van mijn leven meelopen en die altijd tijd maken in hun drukke werkweek om mij op te komen zoeken of mij aan te horen.

Lachen doe ik véél en graag net als fotograferen zingen,schrijven, tekenen , schilderen en lezen. Ik geniet van alle kleine dingen maar het allermeest van de natuur waar ik in woon.





De hei om de hoek, het bos vlakbij.
En natuurlijk geniet ik nog steeds met volle teugen van mijn "petit Palais Royale"mijn kleine appartementje, mijn veilige haven en onderkomen. 
Met uitzicht over de binnentuin en de jeu de boules baan. Mijn Helleboris die voor het derde jaar in bloei staat.




Ik heb het enorm getroffen met deze plek waar ik ook beslist niet meer weg ga.

Ik woon hier prima. Heb alles wat mijn hartje begeert,ben dan ook zéér tevreden en happy. En tel nog steeds graag mijn vele zegeningen.
Een kleine overpeinzing zo tegen de feestdagen kan geen kwaad. Goede voornemens ? Die heb ik niet ik neem het leven zoals het komt. 
Carpe Diem.
Mijn bescheiden kerstboompje staat te pronken dit keer met hartjes erin. Een hartenwens kerstboom.




En mijn gerecht voor de feestdagen staat te pruttelen op het vuur want inmiddels zijn we alweer op de helft van de nieuwe dag.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Morgen ben ik door een lief iemand uitgenodigd om het Chanoeka feest, het feest van het licht mee te vieren in een


Synagoge.

Ik vind het echt een hele eer om dit als buitenstaander mee te mogen maken.ben nog nooit in een sjoel geweest dus dit mag ik ook weer ervaren in mijn leven.Wat een rijkdom !






En voor de rest van de feestdagen hou ik lekker de rust erin... Geniet van alles om me heen en hoef helemaal niets.
Ben ook uitgenodigd bij vriendin I om 2de kerstdag naar haar toe te komen voor een hapje,een drankje,en een soepje,maar denk dat ik thuis blijf. Ik heb het in mijn eigen huisje héél genoeglijk dus waarom zou ik eruit gaan ?
Ik heb alles in huis wat ik me maar kan wensen dus wat wil ik nog meer.
Het grote genieten mag nu gaan beginnen.... Ik wens alle lezers hele fijne feestdagen toe en een héél gelukkig en vredig kerstfeest. 


                       



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~





donderdag 8 december 2016








                                      ZOLANGZAMERHAND


weet iedereen wel dat ik in het allermooiste gedeelte van Amsterdam geboren ben.
Dat veelbezongen en humorvolle stukje dat nooit verloren gaat.

                            DE JORDAAN



Ik heb geluk gehad, dat mijn wiegje daar stond.
Het was een hele levendige buurt waarin zich vele kleine en later ook middelgrote bedrijfjes van oudsher hadden en hebben gevestigd.
Valt me op dat veel van die bedrijfjes op een lange IJ eindigen. Te weten:

De leerlooierij
De Pindabranderij
De kuiperij
De jeneverstokerij
De bakkerij
De slagerij
Dan had je natuurlijk ook nog
De schoenmaker
De kleermaker 
De melkboer
De sigarenwinkel en ga zo maar door..

Ook de koekfabriek en de zondagsschool van het leger des Heils en natuurlijk op bijna 
(vaste prik) iedere hoek 
 een kroeg.




In het pand waar ik geboren ben drie hoog achter was ook zo,n klein bedrijfje gevestigd in het souterrain "ome Jan,de timmerman."

Iedereen in de buurt was ome of tante wel of geen familie en sommige van hen hadden ook nog eens een bijnaam,zoals "de manke,de schele, de stier, of zoals de schoenmaker die doof was gewoon dove Dirk werd genoemd."





Zelfs op straat werd ( wanneer het weer het toeliet) een eerlijke boterham verdiend met het piepers jassen ( aardappels schillen) en het pellen van garnalen. Groepjes vrouwen zaten bij elkaar op de gracht met tussen hen in een grote teil waar elke geschilde pieper in werd geplonsd.






En de vrouwen die de garnalen pelde deden dat met een krant op schoot en de vingervlugheid van een goochelaar.
Als kind met een avontuurlijke aanleg was al deze bedrijvigheid de magie van mijn buurtje. Er viel altijd wel iets te beleven en er was altijd wel iets waar je om kon lachen of huilen want zelfspot en emotie is het grootste goed van elke Jordanees en Amsterdammer.

Toen ik een jaar of zeven was verhuisden wij naar een wat ruimer onderkomen een stukje verder op de gracht en gingen wij van drie hoog achter naar twee hoog voor.




Naast ons was in het souterrain de doodkistenmakerij van Polmantuin gevestigd, waar ik altijd latjes bietste (en vaak ook kreeg) om kleppers van te maken en stofjes en kantjes om mijn poppenkinderen aan te kleden. 
Ik zat vaak op het stoepje te kijken hoe deze vakman de kisten keurig netjes in elkaar zette en beklede met wit satijn. Een klein kussentje omrand met kant completeerde het geheel en dan was de kist klaar. Voor mij was er niets engs aan de dood ik vond dit gedeelte prachtig.



Nu zat er verderop op de gracht waar ik woonde nog een doodskistenmakerij die Kas heette.

Kas had zijn werkplaatsingang in het zijstraatje daar werden de kisten in elkaar getimmerd, gelijmd en gebruiksklaar gemaakt.


 


Maar ruimte voor opslag had hij daar niet, dus moest elke kist met touw en blok naar de zolder gehesen worden.
Nu zijn de grachten huizen in Amsterdam die een hijsbalk hebben op de helling gebouwd. Dat wil zeggen dat het huis iets voorover helt zodat alles zonder schade aan het pand met touw en blok naar boven gehesen kan worden.




Zo ook de doodkisten van Kas.Of zoals men op de gracht en in de buurt zei "je laatste jas, komt van Kas ! "Maar dat zijn eigen laatste jas hem zelf ooit fataal zou worden,heeft de arme man nooit kunnen bevroeden.
Op een dag stond de werkplaats overvol en moest er ruimte gemaakt worden om verder te kunnen werken, dus bracht men een aantal kisten naar buiten om die naar de zolder te hijsen.

Kas zelf stond beneden aan het touw en zijn knecht hing uit het zolderraam klaar om de kist naar binnen te trekken.




Wat en hoe het precies gebeurde zal altijd wel een raadsel blijven, maar de laatste kist schoot, toen hij bijna bij de nok was tijdens het hijsen los uit touw en blok en voordat iemand kon roepen
 "ONDERUIT !!! of VAN ONDEREN" kreeg de arme man de loodzware kist die in volle vaart naar beneden kwam met een doffe klap boven op zijn hoofd en moest dit helaas met de dood bekopen.
Onder het gewicht van zijn zelfgemaakte kist blies hij zijn laatste adem uit.
Kas was gaan hemelen,  onder de last van ieders laatste jas... onder zijn eigen product. 

Wijlen Kas R.I.P.

De hele buurt was in de rouw en weende om het verlies van de doodkistenmaker die nu al sinds velen jaren een tuintje op zijn buik heeft ergens op een vredig plekje.

Arme man.. Zo aan je eindje te moeten komen !!
Of spreken we hier juist van een mooie dood ??  

Ik vraag mij toch opeens héél ernstig af of hier niet de Amsterdamse uitdrukking kassiewijle vandaan komt ??? Het is zo toepasselijk... en ook zo frappant...
En ach....hoe je het wendt of keert we gaan allemaal eens kassiewijle.. Niemand uitgezonderd.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 6 december 2016







RECEPT  VODKA KERST CAKE ……..



Omstreeks deze tijd krijg ik weer veel vragen om mijn Vodka kerst cake recept te delen.

Kopieer het en bewaar het ergens want ik ben niet van plan om het elk jaar opnieuw te typen.

100gsuiker,
1 tl. bakpoeder,
100ml water,
1 tl. zout,
100g bruine suiker,
sap van 1 citroen,
4 grote eieren,
50g noten,
1 fles Vodka,
200g gedroogde vruchten.

Begin met je vodka te proeven, je wilt natuurlijk wel zeker zijn van de kwaliteit ...
Neem een grote kom, proef de vodka nog eens om écht zeker te zijn... Zoek de elektrische mixer...
Klop de boter in een grote zachte kom.
Voeg 1 tl suiker toe ...
Meng opnieuw.
Je checkt nu nog eens je vodka.

Doe je mixer ding uit ...

Breek 2 eieren en voeg ze toe aan de kom,
Gooi er de gedroogde vruchten bij ...
Raap de vruchten op van de vloer, was ze en doe ze voorzichtig trug in de kom ...
Proef nog eens van de vodka ...
Mix in de elektriciteit ...
Als het gedruigd froot in de klopdinges vastzit maak het met je hand los ... Vergleet ondertsssssss devodka ni te proeve ...
Zift nu 200g zout of zo en zeef het citroensssap en plet jenoten ...
Voeg ene suiker leeepel bij of zoeiets.
Vet de oooooven in en zet de cake in 180graden en probeer rechtop te blijven ...



Stuur nu misschien iemand naar de winkel voor een cake....



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 2 december 2016









                           ZELFSPOT,  blijft de leukste spot





Echt, het valt niet mee om niet om mezelf te lachen wanneer ik door iets onbenulligs weer eens op mijn vingers wordt getikt.
Mijn lachspieren draaien bij tijd en wijle overuren.

Vorige week schaf ik, omdat ik denk dat het niet zal misstaan in mijn interieur en sfeerverhogend werkt zo tegen de feestdagen. 
Een dun donkergroen snoertje met 96 hele kleine LED lampjes aan voor binnen en voor buiten.




Bij thuiskomst ruk ik het uit de verpakking en kom ik tot de ontdekking dat het ding op batterijtjes werkt. geen nood want AA batterijtjes heb ik altijd wel ergens op voorraad in huis.
Het ding heeft er drie nodig en die stop ik er braaf in. 
Op het batterijblokje zit een beschrijving van alle kunstjes die het ding kan doen. En één aan en uit knopje natuurlijk.
Van één tot en met acht ( jaja zoveel variaties voor een klein bedragje) Van het één keer knipperen om de zoveel seconde, tot de ene helft aan en dan de andere helft weer uit enz. En op de achtste klik geeft het ding constant licht,dat nu is precies wat ik wil en waar ik zo gelukkig van word.

Ik laat het snoertje zakken op de bodem van een grote hoge vierkante glazen vaas die nog steeds gevuld is met de decoratieve paastakken van de afgelopen paasdagen.
Zuinigheid met vlijt nietwaar? En waarom zou je iets weg doen wat nog een leuke aanblik geeft.





Ik klik acht keer en de lichtjes branden, tot volle tevredenheid. 
Oh, wat ben ik hiermee in mijn sas. Wat ben ik blij dat ik van dit soort kleine genoegens nog steeds een geluksgevoel krijg.Ik geniet van het licht van de lampjes en ben dik tevreden.

S 'avonds wanneer ik naar bed ga, knip ik de lichtjes uit, om ze de volgende dag weer aan te kunnen knippen..... denk ik...

Maar dat loopt ietsje anders. Tegen de avond gaat de telefoon en belt een van mijn dierbare vriendinnen. Ik vertel enthousiast over mijn nieuwe aanwinst en sta op dat moment met mijn rug naar de vaas.Ik draai me om opdat ik haar een betere beschrijving kan geven en richt mijn blik op de vaas... Floep !! De lichtjes springen spontaan aan ?? !!" Hé?? "blér ik door de telefoon"Hoe kan dat nou ? Ik kijk er naar en hup de feestverlichting gaat aan!!" 
Hier snap ik werkelijk niets van, ik ben dan ook met stomheid geslagen.
Vriendin en ik liggen in een appelflauwte en zij roept nog "Heb je het Jomanda gevoel weer Jo?"
Nu heb ik wel meer gekke dingen meegemaakt op dit gebied,maar het Jomanda gevoel?  
Nee dat  niet ?? 

Het blijft voor mij een raadsel vooral ook omdat de lampjes na een aantal uren te hebben gebrand weer keurig uitgaan en ja !! Ook weer helemaal uit zichzelf.
Raadselachtig,raadselachtig .. Hellup het spookt in mijn paleis !!!!

Ik ga er voor geen prijs aankomen en laat het zo. 

De volgende dag springen de lichtjes weer uit zichzelf aan en gaan zij ook uit zichzelf weer uit
En ik ? Ik snap er nog steeds niet van.

Bij mij gaat er nog steeds géén lichtje branden.

Ik blijf er nochtans vanaf. Want alles op dit gebied,gaat spontaan kapot als ik het ook maar even aanraak of er naar kijk. Wel neem ik héél slim de tijd op.
De lampjes gaan om kwart voor vijf aan in de avond en om kwart voor elf weer uit.
Ik blijf het nog steeds een vreemde zaak vinden?

Totdat ......na drie dagen een andere lieve vriendin in mijn telefoonhoorn oppert "Heb je de verpakking nog Jo ?? Misschien moet je die even lezen ?" "Vast wel "Roep ik terug ,ik ga even zoeken" en beëindig het gesprek.

Ik vind het doosje en lees : Verlichting binnen&buiten werkt op batterijen.
Met TIMER en geheugenfunctie....!!!


Hahahaha. Gewoon over het hoofd gezien. En ik ben niet eens blond.?????
Mijn lachspieren draaien nu op volle toeren Hahahaha. En dat van die timer  dat snap ik, maar die geheugenfunctie dan ??

En terwijl ik dit intik dringt het langzaam tot me door, dat het ding gewoon geprogrammeerd staat op de allereerste keer dat ik het aanzette en ook weer uitzette. 

HAHAHAHAHAHAHAHAHA

Ik verdien echt de titel van onozelste Muts van het jaar 2016




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~