IK BEN ER WEER

En hoe ! Ik heb goed geslapen en werd pas om 10.30 uur wakker.Ik voel me goed.
Lekker ontbijtje met een eitje,alle wassen weg gevouwen...

Allen EXEN

metaforisch dan ( schilderijen) heb ik naar de basement...gebracht (  dat ruimt toch zóóóó heerlijk op !!) 

Mijn grote doos kleurpotloden naar boven gehaald, voor als ik misschien weer wil droedelen in kleur je weet het maar nooit met mij !!!

.... en boven het bed heb ik een ander schilderijtje neergezet waarvan ik denk dat het op dit moment beter bij mij past.

Natuurlijk heb ik meteen een aantal accessoires aangepast... en dan heb ik toch ineens een hele andere uitstraling in mijn slaapkamer.

 Helemaal blij, helemaal me................
Morgen verder...nu naar de overkant en daar op de bank ploffen met Penoza... yeahhhhhhhh....wordt vervolgd...


****************************************

                     KENNELIJK IS HET OPHANGEN



Het inpakken en het uitpakken van het schilderij en alles wat daar aan vooraf ging en bij komt kijken, toch teveel voor me geweest.
Het is veel overdenken en passen en meten... maar dat red ik altijd prima met A.

Ik denk dat de oververmoeidheid bij mij flink heeft toe geslagen...
Ik heb samen met buufje L gisterenavond nog 3 afleveringen Penoza  gekeken en ben toen naar mijn eigen huisje gegaan.

Ik kon natuurlijk niet meteen naar bed,want ik moest mijn nieuwe aanwinst uiteraard nog eens van alle kanten bekijken en bewonderen...

Toen ik dan eindelijk van mezelf mocht instorten, wat het al héél erg laat en voelde ik mij niet zo lekker.Ik werd met de minuut beroerder...

Kennelijk ben ik toch vlug in slaap gevallen,maar na even geslapen te hebben  voelde ik me zo beroerd..Ik moest héél véél  hoesten en er kwam echt donker slijm mee ( zoals rokers dat ook hebben) Pijn in mijn longen en ik was koortsig en voelde klam aan .Plotseling moest ik verschrikkelijk overgeven.... en niet één keer !!nee !!! meerdere keren... 

De halve nacht ben ik in de weer geweest met het net kunnen halen van de wasbak,of de gootsteen,want het toilet was te ver weg voor mij.

Toen ik helemaal niets meer had om over te geven,ben ik kennelijk weer in een diepe slaap gevallen.
En toen ik vanochtend wakker werd om 8 uur ( ik had grootste plannen voor deze dag !) voelde ik me zo brak en afgebrand..dat ik onmiddellijk alle plannen heb gewijzigd. 

Eerst maar eens een flinke pijnstiller heb ingenomen ,een noodgreep (Tramadol ) en heb ik de hele dag gewoon liggen slapen.....alleen maar slapen want dat is in dit geval voor mij het beste medicijn. 

Tussendoor wel een wasje in de wasmachine en de afwas weggewerkt.. maar daar hield het dan ook mee op...
Wat kan een mens zich hondsberoerd voelen.....!!!!Alles deed me zeer van mijn middenrif tot mijn enkels leek het wel of ik bont en blauw was... althans, zo voelde het....

Héél lief, ik had mijn bordje don't disturb op de deur gezet en buufje C vond het toch wel wat lang duren dus die telefoneerde toch maar even om te vragen hoe het met me ging.....

Nog steeds niet goed dus...
Ik heb echt de hele dag liggen te verslapen... kennelijk heb ik dat dan ook nodig.Slaap is goed voor mij en meestal knap ik daar wel van op...

Zo meteen komt mijn favoriete serie die ga ik kijken en dan neem ik nog maar een Tramadol tegen de pijn en ga ik gewoon weer verder slapen.

Ik ga er gewoon van uit,dat ik me morgen beter voel en dat ik dan alsnog mijn plannetjes van vandaag ten uitvoer kan brengen...

Ik wens iedereen een goed weekeinde toe...

****************************************

JaHHHH Daar komt ie.....!!! even een tussenstandje....leuk he ??? Pageviews per land Item Pageviews Nederland 134 Verenigde Staten 47 Hongarije 11 Duitsland 8 Bangladesh 1 Spanje 1 Indonesië 1 Rusland 1 Oekraïne 1

Wordt vervolgd...................................

*****************************************************************************
   

              HET SCHILDERIJ HANGT !! EN HOE !!!



                           


Ohhhhh wat ben ik blij en supertrots op mezelf.
Mijn schilderij hangt... Mede dankzij de geduldige hulp van vriendin A,dank je wel lieverd voor je hulp,medewerking en vooral je meedenken...ILYVM.

en DIT is het bij avondlicht...en zeg nou zelf ? is ie mooi, of is ie mooi ???

Ik moest in ieder geval huilen van ontroering en van alle pijn verdriet enzo ... en ben hier zo ongelofelijk wijs mee.
Ben ook blij,dat ik dit ook kon delen met vriendin A..samen sta je sterk niet dan ??

En dit was een héél zwaar proces,maar wel mijn proces !!!

Thank you my spirits !!

****************************************

                     

               WEER EEN STUKSE VERDER


Ik heb het schilderij zelf voorzichtig uitgepakt

en op een stoel gezet op het plekje waar het zo ongeveer komt te hangen.
Ben nog even snel naar de doe het zelf zaak geracet voor wat extra haakjes... en het wachten is nu toch echt op A......

Die is vast onderweg !!

                    HET WAS ME HET DAGJE WEL......

gisteren.

Ik mocht me om 9.00 melden bij de fysiotherapeute en die gaf me een paar stevige oefeningen waarvan ik de tranen in mijn ogen kreeg. Ohhh die verrekte pijn in mijn bovenarmen,polsen en handen....
Ik weet dat het goed voor me is,maar soms is het gewoon ondragelijk... gelukkig zag ze wel aan mij dat ik dit niet ging trekken en ging ze over op de beenspieroefeningen.

Dat ging stukken beter.

Ik denk zelf nog steeds dat,wanneer er weersveranderingen op komst zijn,mijn artrose behoorlijk opspeelt en mijn armen,handen en polsen in de brand zet.Soms wordt ik hier héél opstandig van,want ik doe zo mijn best !!!

Mijn maagdelijk witte schildersdoek had ik gisteren samen met L al in helijosje geladen en meteen toen ik aankwam uitgeladen en bij de receptie van de Trappenberg neergezet.Dat mocht van de aardige receptioniste.Dan hoefde ik niet meer zo ver te lopen om het naar de creatieve afdeling te brengen. Op zich is zo'n doek niet zo zwaar,maar het is een onhandig formaat..
Geeft niks, ik schakel gewoon een sterke man in als ik klaar ben met therapie.

Ik tref mijn maatje R bij de ovalen wachttafel, die zit braaf te wachten,want hij heeft een pauze tussenuurtje.

Mijn volgende onderdeel is sporten en ik vraag aan de instructrice of we weer mogen gaan boogschieten,want hoewel ik mijn gympen speciaal heb aangetrokken  om buiten te gaan sporten... regent het nu dat het giet dus binnenblijven en boogschieten,lijkt mij een goede optie en dat vindt de sportcoach ook en dan kan en mag maatje R ook mee... Leuk leuk !!!
Het blijft genieten ook al bak ik er soms niets van...

Het is trouwens voor mijn gevoel een bizarre gewaarwording om nu twee dagen in de week te komen na zo,n lange periode van hier intern te zijn geweest.

Ik voel me een beetje verloren en zo af en toe ook een beetje een vreemde eend in de bijt ...Ik kom in de wandelgangen allemaal mensen tegen,waar ik toch een behoorlijk stuk lief en leed mee heb gedeeld en plotseling is DAT er niet meer en voelt het opeens héél anders. je zegt elkaar gedag en vraagt hoe het ermee gaat, daarna vervolgt ieder zijn eigen weg en doet ieder gewoon zijn eigen ding.

Het intense contact is er niet meer dat is voor mijn gevoel opeens veel oppervlakkiger en misschien is dat ook de bedoeling van het  hele revalidatieprogramma.

Tenslotte zit je hier voor jezelf.

Toch ben ik blij,als ik merk dat ik het met sommige mensen nog wel heb en dat gaat ook niet meer weg dat voel ik.. 
Maar dat er wezenlijks iets veranderd is ??!! Dat staat voor mij als een paal boven water.. 

Misschien ben ik het zelfs ....zelf wel!!!

Na het boogschieten, vertrek ik richting creatieve ruimte en neem het maagdelijke witte doek mee,om vervolgens in dat grote karton en bubbeltjes plastic mijn geschilderde trots in te pakken.

En dat is nog een behoorlijk grote klus !!!

Het doek blijkt ook nog eens zo,n 20cm langer te zijn dan het andere,maar mijn wonder op wielen kan het toch weer bergen.
En zo ga ik na een verrukkelijke lunch samen met R boven in het personeelsrestaurant en daarna samen nog een uurtje warm water zwemmen richting huiswaarts. 

Een piepklein autootje met een zwoele blik vanwege haar kunstwimpers, met daarin een kleine bolle bestuurster en een levensgroot schildersdoek ...!!!

En weer klaar ik deze klus en weer kan ik trots op mezelf zijn en dat ben ik dan ook !!

Thuisgekomen ga ik eerst eens op zoek naar een karretje.. en een paar extra handen die het doek samen met mij voorzichtig uit helijosje tillen.
Dan fatsoeneer ik mijn wonder op wielen weer en tover ik haar weer om tot een echte lady.
En breng het doek naar mijn huisje,waar ik het zolang in de slaapkamer stal....

Het blijft toch altijd een spannende gebeurtenis.. 

Ik bel A uit W op en vraag aan haar of zij mij wil helpen met het ophangen van het gevaarte,aangezien wij het doek wat er nu hangt ook ooit eens samen hebben opgehangen met moed, véél beleid en vertrouwen

Dat wil zij wel hoera !!.. 

en laat in de middag is het moment suprême daar

Voorlopig staat het nog even braaf in de verpakking te wachten in mijn slaapvertrek.

                           U hoort van mij.

****************************************

                NOU ! DAT IS DAN OVERDUIDELIJK


gisteren, kwam ik niet meer toe aan een blogje schrijven....wanttttt...

Gisteren ben ik vrij vroeg op de fiets gestapt om het late verjaardagskadootje voor "Chez loesje"te gaan halen ....Zij wil een koksmes... 

Is dat nu???? vraag ik me de hele week al af (net als schoenen op tafel armoede is) ook een bijgeloof ??? mijn gevoel zegt me dat wanneer je een mes koopt voor je vriendin,dat dan de vriendschap doorgesneden wordt of het in ieder geval ongeluk brengt ??? Maar zij wil dit zo graag kado krijgen,zeker nadat ze de mijne heeft mogen uitproberen.

Ik heb er gelijktijdig ( want ik vertrouw het toch niet helemaal!!) dan ook maar meteen een messenslijper bijgekocht, voor gezamenlijk gebruik... 

OMG ??? wordt het hier nu nog ingewikkelder van ???? Ik weet het niet ??? U wel ????? FF opzoeken !!!!

Een koksmes kado geven?

Wie een koksmes koopt, krijgt er van sommige winkeliers eenmuntstuk bij.

De verkoper geeft dit muntstuk omdat die er voor zorgt dat het mesgeen ongeluk brengt. Dit is een eeuwenoude traditie.

Het gebruik vloeit voort uit het bijgeloof rond messen. Dat bijgeloof is ontstaan, omdat een mes vroeger vooral een aanvalswapen was. Het werd nog niet gebruikt om te eten of te koken (men at gewoon met de handen). Omdat een mes dus een gevaarlijk voorwerp was, zaten er ook veel verboden en taboes aan vast.

Zo dachten de mensen bijvoorbeeld lange tijd dat je buikpijn kreeg als je met een mes in een drankje roerde. Vissers spraken het woord ’mes’ nooit uit op zee, want dat zou ongeluk brengen. Weer eenander bijgeloof was dat wie twee messen gekruist over elkaar zag liggen, ze onmiddellijk recht naast elkaar moest leggen.

Overigens is het nog steeds niet netjes om met een mes naar iemand te wijzen. En als je iemand een mes aanreikt, moet je het aangeven met de punt in je hand. Met al dit bijgeloof rond het mes is het dus ook niet vreemd dat er een speciale regel is voor het kado geven van een mes.

Wie iemand een mes geeft, moet die persoon een stuiver of eenander muntstuk geven waardoor het ongeluk ‘afgekocht’ wordt. Zo voorkom je ook dat vriendschapsbanden worden doorgesneden. 

Zie je nou wel !!! Zij krijg nog een muntje van mij en dat ga ik haar morgen meteen  geven... hihi gipsy blood...??? en vriendschappen zijn nu eenmaal voor mij reuze belangrijk !!!!

Na deze belangrijke aankoop, ga ik naar de kapper, gewoon naar de kapper..hetgeen tegenwoordig een vermogen kost.... maar ik ben het waard ! U toch ook ?

En dan moet ik mijn ogen oplaten meten en die zijn behoorlijk achteruit gegaan... dus dat is geen luxe , dat had ikzelf ook al gemerkt.
Maar ik wil mijn leuke montuur nog houden en ik wil alleen maar glazen...

"Dat kan"zegt de vriendelijke verkoopster.. "U
komt alleen iets duurder uit zonder montuur "....

(Waarom wil dit er bij mij nou niet helemaal in ?????) 

Zij doet nog alle mogelijke moeite om te kijken of dit leuke montuurtje nog in de handel is....maar helaas pindakaas .... 

Alle monturen op de brilstandaarden  in de winkel, vind ik drie keer niks, dus ik wil toch gewoon mijn eigen brilletje houden, met nieuwe glaasjes erin.......doodgewoon dus !!

Tja... dat kost iets meer, maar dan heb je ook wat... en dat WAT ..is nou net wat ik wens voor mezelf... ik ga er dus helemaal voor !!!

Even de helft aanbetalen ( vooral niet nadenken) en dan snel op de fiets naar huis...maar niet voordat ik 2 haringen met zuur en ui heb gekocht bij de echte visboer ....

En buufje L en ik even later aan deze versnapering zitten ...zij met een glaasje wit en ik met een glaasje jenever...!! Ziezo dat smaakt overheerlijk !!!

Het is druilweer, dus een aantal afleveringen van Penoza 3 kunnen wij natuurlijk ook gaan kijken bij haar...
zomaar,.... midden op de dag...in de namiddag weliswaar maar toch ???Dat is nu het fijne van bijna bejaard zijn vinden wij...

Wij genieten...het is ook zooooooooo ontzettend spannend !!!

Tegen etenstijd vertrek ik voor een maaltijdsalade naar thuis... zoek mijn spullies bij elkaar voor morgen ( vandaag dus ) en ga met een flinke pijnstiller mijn bedje opzoeken.

Vanochtend begint mijn therapie dag om 9 uur sharp !!! En ik wil er fris en fruitig voor in de startblokken staan....

****************************************

Snelle update...


Ik ga NU met een zware pijnstiller mijn bed in,ik loop de hele dag al te gieren van de pijn en trek het even niet meer....
Morgen weer een nieuwe dag en een blogje... maar voor NU gaat het licht uit !

****************************************

                                               ONGELOFELIJK!!!!

Ik denk dat er op dit moment geen trotser moeder is dan ik.
Mijn zielenkind heeft de Roparun gelopen... Van Parijs naar Rotterdam.... Ik heb hier maar één woord voor !!!  en dat is  RESPECT ,
Zeker ook voor het doel waarvoor hij meegelopen heeft.
Voor de vreselijke ziekte kanker en de mensen die hieraan lijden en ook de mensen die hier aan dood gaan en zijn gegaan. 

Zijn Omie, mijn moeder is er ook aan gestorven en er zijn nog meer familieleden die met deze ziekte te maken hebben gehad en er nog tegen vechten....
Ik ben apetrots en zit hier in m,n uppie met tranen in mijn ogen...

Ik vind het héél jammer dat ik wegens gezondheidsredenen hem niet heb kunnen zien finishen. Maar wie weet ???? Als hij volgend jaar weer mee gaat, dan sta ik langs de finish met mijn neus vooraan.

Net zoals ik eerder wel heb gedaan een aantal jaren geleden toen mijn hartenkind, zijn jongere broer (die toen ook al kampte met een behoorlijk overgewicht) en die desondanks die extra kilo's, toch ooit ook eens een behoorlijke prestatie geleverd heeft en aan een run meedeed.. CHAPEAU !!!!

Ik heb een stel fijne mensenkinderen op de wereld gezet,met het hart op de goede plaats.

Deze pinksterdag heb ik visite van vriendin C en besluiten wij lekker modaal groene asperges met zalm en geglaceerde krieltjes te eten....Zij nam de schappies mee en ik heb gekookt...
Dat was echt smullen !!

Wij hadden elkaar in principe 8 weken niet gezien,dus moest er bij gekletst worden... en ik moet altijd lachen... zij heeft altijd wel iets voor mij...dit keer een lipstick en een nagellakje en ik had voor haar een antiek broodmandje en krulspelden.... delen is het nieuwe vermenigvuldigen nietwaar ?
Allebei blij...en daar gaat het maar om......

Morgen mag ik weer naar "de Trappenberg" voor therapie en donderdag ook. Nog 4 weken 2x per week en dan 4 weken 1x per week...afbouwen heet zoiets... 
En daarna moet ik weer letterlijk en figuurlijk op eigen benen staan... Dat gaat lukken !! Reken maar van YES.................

****************************************

                  MISSCHIEN BEN IK WEL EEN VAN

die mensen, die gewoon hun eerste Pinksterdag in pyjama doorbrengen... En dat voelt toch zoooo fijn en zo goed en zooo lekker  !!!

Ik hoef niets en mag van alles... mijn wasjes bijvoorbeeld zijn nu allemaal weggewassen en op en in geruimd...

Voor de rest heb ik nog even contact via dit medium gehad, met mijn ziekenhuis-thuisfront ... waar ik a.s. dinsdag weer mag aantreden.

Op dit moment doe ik gewoon waar ik zin in heb en laat ik gewoon,waar ik geen zin in heb..

Apetrots ben ik op mezelf,dat ik grenzen trek en HETdaar kan laten waar het hoort ! Ik zal en kan hier niet verder over uitweiden,maar neemt u maar van mij aan, dat dit best een gevecht was in mezelf... But I did it !!!!

De verjaardag van buufje L was gezellig, ze had heerlijke hapjes en overheerlijke pasta gemaakt...
Er waren mensen die ik een tijdje niet gezien had en ook nieuwe mensen... waarvan ik het ook weer leuk vond om mee te praten... en tegen de tijd, dat mijn  lievelingsserie begon, of in dit geval al begonnen was, was ik in mijn eigen hutje...

Ik ben zo blij !! Maar ook zo onwennig,dat ik weer gewoon thuis mag zijn...

Maar mijn rooster verteld me,dat ik me a.s. dinsdag alweer mag melden in het revalidatie ziekenhuis.... En dat doe ik met plezier !!! Niet alleen voor de therapieën,maar ook om even de lieverds te knuffen die daar hun tijd nog moeten volmaken...en die ik zo af en toe ook best wel mis...

Aan de andere kant, ben ik  juist héél blij met de stilte van mijn huisje en de balans die daar heerst... dat is zeker héél wat waard...
Ik ben ook zo benieuwd hoe straks, mijn schilderij
"the new me " mijn pandje in vuur en vlam zet..
U hoort daarover zeker nog van mij....

Morgen komt vriendin C uit A en gaan wij een flink eind wandelen op de hei en eten wij lekker modaal zalm....

Wordt vervolgd.........mooie tweede pinksterdag gewenst....

****************************************

                                         ZATERDAGOCHTEND

thuis en ik ben niet vooruit te branden... Mijn bagage staat nog net zo in de gang als ik het daar gisteren heb neergezet en ik zit net aan mijn tweede kopje koffie.

Ik doe het tot de namiddag rustig aan want gisteren was het best hectisch met inpakken,afscheid nemen, boodschappen doen en medicijnen halen... Ik was dan ook compleet uitgevloerd toen ik eenmaal thuis was en er niet meer uit hoefde.

Er lag een hele lieve welkom thuis kaart in de bus van oudste zoon...waar ik héél blij van werd en ik kreeg héél lief een klein bosje roze lathyrus in een schattig klein glazen vaasje van buufje L.

Buufje L is vandaag jarig en ik wordt in de namiddag verwacht, dus ga ik voor haar ( want ik weet inmiddels wat ze hebben wil ) toch nog maar even de stad in om het kadootje op te halen...

Nu ga ik maar eerst eens langzaam onder de pomp, vul de wasmachine en laat de dag maar lekker komen zoals die komt... morgen weer een dag !! ik wens iedereen mooie en rustige pinksterdagen toe.

Kleine dienstmededeling nog.. de Roparun waarin mijn zoon meeloopt is gestart en natuurlijk ben ik in gedachte bij hem... het is een estafette run van voor kankerpatiënten en ik hoorde dat mijn kind het eerste stuk s,nachts gaat lopen ...... 
Spannend dus, ik wens hem en alle lopers héél véél succes toe !! Zet hem op .......

****************************************

                                                                     5.55 uur

Het moet echt niet gekker worden. Ik ben klaarwakker en voel me niet senang. Dan toch maar die ene zetpil er nog in om de pijn te verzachten.
En natuurlijk ben ik hartstikke onrustig,nerveus en zenuwachtig !
Afscheid nemen valt niet mee...

Gisterenavond hebben mijn tafelgenootjes en mijn buurtje en haar ouders die meeloopdag hadden mij getrakteerd op een feestje..
Dit had ik niet verwacht...er was een overheerlijke cake die Jes gebakken had bij de ergo, dik slagroom erop (meegenomen door Jes mams...) kadootjes, zakdoeken voor de deur, lieve dingetjes
Kortom aan alles was gedacht....

Zelfs aan mijn tafelgenoot die wij gekscherend "Fledder"noemen,die niet al teveel zegt, maar stilzwijgend alles in zich opneemt en volgens mij ontzettend zit te genieten van onze maffe opmerkingen en uitdrukkingen.
Hij glimlacht  constant van oor tot oor en wij zien hem zichtbaar gniffelen. Ja hij heeft zijn stekje wel gevonden bij dit zooitje ongeregeld.

Uiteraard wordt hij ook geplaagd met het feit dat hij ons de oren van het hoofd af kletst !!!... Arme man.. haha hij heeft het niet gemakkelijk ,maar staat zijn plaats voor geen goud af aan iemand anders.Nee...laat "Fledder"maar schuiven !!!!

Gisteren op het feestje moest hij helaas verstek laten gaan,omdat hij vroeg met de taxi naar het ziekenhuis moest.
Jootje Jootje... die dit natuurlijk niet helemaal vond passen riep jolig "hij hoort er toch ook bij !!!! "
pakte haar telefoon !! en jawel ( lang leve de techniek !!!... Daar verscheen onze "Fledder "op het beeldscherm !!! Hij kreeg een ereplaats in de vensterbank...zo was hij er toch nog de hele avond aanwezig !!!! 

HILARISCH !!!!NATUURLIJK volgens mij heeft nu iedereen die op het feestje was echt een breuk in zijn of haar lachspieren !! Ik in ieder geval !!!! ......maar ontzettend bedankt Jootje
zonder hem was het feest niet compleet geweest.

Volgens mij ben ik met een glimlach om mijn mond gaan slapen en heb ik, nu ik wakker ben nog steeds een beetje de giechels,wanneer dit moment weer op mijn netvlies verschijnt.

Één dag niet gelachen is één dag niet geleefd...En gelachen hebben we in deze 8 weken, ondanks onze pijn en ellende
Ik kan in ieder geval terug kijken op een waardevolle tijd,waarin ik weer een paar nieuwe vrienden heb gemaakt.

Ik ga iedereen missen,dat weet ik nu al, maar gelukkig woon ik bijna om de hoek en kom ik vast nog wel eens bij een aantal mensen op bezoek..
een haring met uitjes en zuur brengen of zo iets.
of gewoon ff een bakkie leut halen......

Ik vond het werelds en wil hierbij nogmaals iedereen bedanken die mee heeft gewerkt aan mijn helingsproces...
Ik ga mijn laatste dag in en dan inpakken en wegwezen....
****************************************

                                                                6.24 UUR

Het is een witte wieven hei en ik ben er vanochtend voor de verandering eens echt vroeg bij.
Dat komt omdat ik toch nog iets kwijt wil over gisteren.
Na het zwemfestijn van gisterochtend heb ik namelijk mijn eigen handtekening onder mijn eigen schilderij "the new me"mogen zetten.Het is nu echt af !!

Dat was nog een hele klus,want vanwege de pijn in mijn schouders,armen en het feit dat mijn handen van gespannenheid zo trilde.. deed ik er lang over..bovendien was het druk en liepen er veel mensen in en uit.
Maar ik krijg van iedereen complimenten over hetgeen ik hier tot stand gebracht heb.
Niet alleen vanwege mijn schilderkunsten,maar ook vanwege mijn revalidatie.
Ik wordt er soms een beetje stil van en zelfs verlegen.

Daarna had ik weer zo'n genoeglijk gesprek met mijn domija.... ( het vrouwelijke van dominee) en kreeg ik een prachtig versje van haar,dat ik u niet wil onthouden.
__________________

Of hoe dat heet

Gelukkig dat
het licht bestaat

en dat het met 
me doet en praat

en dat ik weet
dat ik er vandaan 

kom,van het licht
of hoe dat heet.

Het is een versje van Hans Andreus.

En ze heeft op de achterkant zo,n lieve en persoonlijke boodschap geschreven... 
waar ik zo blij en dankbaar van wordt.
Dank u wel lieve vrouwe.Dank u wel...

Ik geef haar mijn balans torentje en het engelen veertje en ze vraagt aan mij of ze een versje van mij op kaartjes mag laten drukken en in de stilte ruimte mag neerleggen voor een ieder die het mee wil nemen omdat het haar of zijn hart raakt.
Ik vind het helemaal goed... en ben eerlijk gezegd ook wel een beetje trots op mijn schrijventje. Dat Ieder heet....

IEDER,

Aan een ieder die wil zien
het pad van zuiver licht
van liefde en van evenwicht
Voor hen zijn mijn gebeden
Aan een ieder die wil zien
Innerlijke vrede.
________________________________________________________________________________

Na dit intieme samenzijn moet ik nog naar fitness,
maar dat trek ik niet meer,dat zeg ik af....want in de avond krijg ik een bijzondere massage van het vriendinnetje van JJ. 
Dit dametje heeft een bijzondere gave en gouden handen,zij heeft JJ ook een héél eind op weg mogen helpen... JJ loopt in middels een paar stappen  YES !!!! en ik heb haar gevraagd of ze mij van de verschrikkelijke pijn in mijn armen en schouders af kan helpen.
Dat zal niet in één keer gaan...maar deze keer voel ik ...doet mij dit al zo goed !!!

Zij pakt precies die knooppunten aan die de pijn veroorzaken op een hele zachte en kalme manier.
Dat doet me zo goed !!! Dank mooi mensenkind dat je op mijn pad komt... en je komt vast nog wel eens naar B ...als het mij teveel wordt..

Ik drink koffie met de dames beneden en na het afscheid mag ik van mezelf instorten,hoewel een klein stukje bloggen doe ik toch nog even wel....er gebeurd teveel hier om op te kunnen schrijven.voor nu

wens ik iedereen een mooie dag toe en ik ga kijken wat deze dag mij weer brengt..

Wordt vervolgd...........

****************************************

     WAT EEN INDRUKKEN VANDAAG WEER

En ik probeer ze allemaal goed in me op te nemen deze laatste dagen.
Het zwemgebeuren vanochtend vroeg,was weer héél plezant... De mede revalidant die schuldig is aan de ellenlange wimpers op Helijosje is ook 
aanwezig en zwemt gezellig met ons mee.

Hij heeft omdat hij duikt altijd een snorkel bij zich met een gele pijp...en zwemvliezen aan.


Nu had ik een poosje geleden aan onze kwajongen, u weet wel die van ( spastisch is fantastisch !!) een flinke doos rietjes met verbindingsstukken kado gedaan vanwege het feit, dat hij altijd (naar zijn smaak !?? ) te korte rietjes had..... 

Hij heeft ze slechts één keer uitgeprobeerd,maar voor hem was het geen succes....en de ondingen belanden in de vensterbank..
waar ik er vanochtend één geel rietje heb uitgevist met een groen verbinding stukje !!!

Zo kon ik tenminste tegen onze duiker pochen,dat hij niet de enige is met een geel pijpje !!!
We hebben er natuurlijk allemaal smakelijk om gelachen.... en ik verzoop bijna met gekneusde lachspieren.

Onze zwemjuf A werd hierdoor wel op een goed idee gebracht om ze te gaan gebruiken voor de kindjes van de Mythylschool.Deze kindjes hebben vaak last van spasmen en hun mondjes open en als ze zo,n ding tussen hun tandjes hebben kunnen ze toch ademen terwijl ze zwemmen...

Zij blij !!! Kindjes blij !!! en wij blij... en zo verhuisden de rietjes dankzij onze aardige transfer meneer  R naar het kantoortje van het warmwaterbad... 
Die komen goed terecht !!!

wordt vervolgd***************************************