Maar....het mes snijdt altijd aan twee kanten.....
Vanmorgen ben ik pijnvrij..Hoera !!! Ik kan de wereld weer aan....
Ik spring op mijn fietsje en ga snel naar het postkantoor om mijn "Josephientje"te posten voor een dame die daar, naar ik aanneem weer héél blij mee is....
Dan ga ik meteen even langs bij een huisarts die dichter in mijn buurt zit om te kijken of hij nog nieuwe patiënten aanneemt...maar helaas..de praktijk zit vol....Dus dit keer en in deze heb ik gewoon pech...
Dan race ik vervolgens naar " the A....."
DE winkel waar ik altijd vrolijk van wordt en mijn portemonnee ook...
Grote vuilniszakken moet ik hebben en nog wat kleine dingetjes...ik gris alles bij elkaar en kom hijgend aan bij mijn maatje nadat ik mijn fiets weer in de berging heb gestald....
Ik heb een afspraak met haar en haar vertrouwensdame om 11 uur en op haar zéér speciale verzoek ben ik aanwezig bij dit gesprek.
"Sorry dames, ik ben iets aan de te late kant "verontschuldig ik me en pak gelijktijdig de draad van het gesprek op. De dame in kwestie is volgens mij precies diegene die mijn maatje nodig heeft voor haar onrust en haar wensen.
Na drie kwartier zijn wij weer een stukje verder en heeft mijn maatje op mijn verzoek( chronologisch?) uitgelegd,waar het allemaal om draait en deze dame begrijpt het allemaal héél goed .Dus hier komen wij verder mee. Daar word ik blij van en mijn maatje ook.
De dame in kwestie is een............onafhankelijke psychologe die eigenlijk al met pensioen is en die in deze tijd steeds frequenter opgeroepen wordt om te middelen in dit soort van uitdagingen..
Want het gaat helemaal niet goed met de zorg voor onze ouderen en dat is enorm schrijnend.En hartverscheurend...!!!!
Wanneer ons gesprek is afgelopen gaan mijn maatje en ik in helijosje naar de bank... we lopen naar de auto,dan kan zij ook meteen even hangend aan mijn arm wat frisse lucht happen...
Daar wordt zij vrolijk van...toch herken ik iets in haar gedrag en karakter,wat mij niet geheel onbekend voorkomt.... Wanneer zij namelijk in haar angst zit dan ziet zij overal beren op de weg en werpt zij allerlei beperkingen op waarop ik dan weer anticipeer en relativeer met humor......"ja hoor" !!! roep ik als ze weer eens in haar angst schiet ...."Als de hemel naar beneden komt,hebben we allemaal een blauwe hoed !!! " hahaha Zij snapt er helemaal niets van... zij is absoluut niet streetwise...
en heeft in haar echte jonge jaren veel te beschermd geleefd !!!!!
Ohoh wat moet ze aan mij wennen en wat zijn wij aan elkaar gewaagd.... gelukkig kunnen wij elkaar alles open en eerlijk zeggen,waardoor er een bijzonder contact is ontstaan hetgeen ons beider enorm dierbaar is geworden...
Ja wij leren allebei héél véél van elkaar en dat is iets om reuze dankbaar voor te zijn... De interacties die wij hebben zijn werelds,onvervangbaar ,VAAK zwaar vermoeiend, maar onvergetelijk !!! ....Weer iets om enorm dankbaar voor te zijn,,,
Never a dull moment .....!!!!
Mij leert het mijn grenzen goed aan te geven en bijtijds te trekken. Wat een kans !!!! Mij leert het ook,om nog beter in mijn EIGEN kracht te gaan staan.. Maar vooral leert het mij ook hoe belangrijk het is om er gewoon voor elkaar te zijn ...... onvoorwaardelijk en vanuit universele liefde ..............
Ik neem het leven zoals het komt en zoals het mij aangeboden wordt.
Ik ben de hele dag zoet met haar...,maar zij ook met mij haha...want wij gaan, na het ritje naar de bank op naar de kringloper... want ik moet even een paar bananendozen( die ik al had geladen in helijosje ) met weggeefspullen kwijt......
Mijn maatje heeft sterk de neiging om vast te houden aan dat wat haar narigheid berokkend... en ik ? Ik zet haar met beide benen in het moment... door haar lichtelijk te berispen en haar weer in het moment te zetten.. "Kijk toch eens naar die schattige hertjes !!"zeg ik... terwijl we er langs rijden "en hou op met je gezeur !!! Blijf even in dit moment van genieten JA !!!" bijt ik haar toe wanneer zij weer voor de zoveelste keer dezelfde retirade begint over van alles en nog wat ...
Ophouden NU !!! Even genieten van het naar buiten zijn ... ze houdt even stil,denkt na en gaat pruttel pruttel in de genietmodus....
daarna gaan we saampjes nog even de kruidenier plunderen... en slaan lekkere dingen in....dan hebben wij allebei het end in de bek hangen en gaan wij tevreden naar huis...
Toch voelt zij zich fysiek niet helemaal lekker,zij heeft nieuwe slaaptabletten gekregen,waarvan de bijwerkingen groter zijn dan het resultaat,dus slapen ho maar !! Ze is erg duizelig en heeft een héél gek en naar gevoel in haar benen... Ik hou haar tijdens het boodschappen doen nauwlettend in de gaten...
Gelukkig gaat het allemaal goed en lever ik haar vermoeid weer af op haar adres... dan kan ze wat rusten... Ik nodig haar uit voor de maaltijd en druk haar op het hart,dat als er iets is,zij mij altijd kan en mag bellen.....zij belt af voor het eten...
Vroeg in de avond,gaat de telefoon nog een keer en vraagt zij in paniek of ik alsjeblieft naar haar toe kan komen.. Ik hoef niet na te denken en ga...!!
Zij heeft inmiddels al iemand gewaarschuwd van de verzorging en heeft een wel héle hoge bloeddruk en polsslag...zij bibbert en is zooooooo gespannen..hetgeen ik niet verwonderlijk vind..
De dame van de zorg belt de doktersdienst
( neeeeee...!!! hier komt geen ambulance voor...) de dokter heeft wel medicijnen voor haar bij de apotheek van het ziekenhuis besteld en die liggen daar nu voor haar klaar... Ik ga ze wel halen,om de doodeenvoudige reden,dat er niemand anders is op dat moment ...( klinkt alsof ik onmisbaar ben !!!
Nou dat ben ik dus niet !!! Kom op zeg !!!! ) Ik rijd in het donker en de regen naar de apotheek van het hospitaal en kom daar ter plekke tot mijn grote schrik tot de ontdekking,dat mijn portemonnee al in mijn zwem-tas zit ...dus sta ik daar....zonder één..... cent op zak!!! Gelukkig kan ik na wat heen en weer gepraat met de dame achter de balie tot de compromis komen dat ik het meteen bij thuiskomst overmaak via de pc....
Ik bedank haar voor het vertrouwen dat zij in mij heeft en neem afscheid.....wurm het kaartje van de parkeerautomaat in de gleuf en rijd zo snel als ik kan terug...
Daar krijgt mijn maatje bijna een hartaanval van de prijs voor 4 tabletjes en maak ik het geld over in mijn eigen vertrouwde omgeving via de pc, stop de nota voor haar in een enveloppe..die zij zelf mag indienen bij haar zorgverzekeraar.en houd het voor gezien....
Ik ga niet meer in op een volgend telefoontje van haar...it's ME time NU !!!
Ophouden nu met beren,en stirren... !!!
Ik neem een wit wijntje om te ontspannen en houdt mezelf voor,dat ik morgen wel wil zwemmen....
tot morgen welterusten en slaap lekker .....
*******************************************