SCHRIKKELDAG

vandaag zomaar een dag extra om van te genieten.

Genieten doe ik tegenwoordig toch dubbel, want als ik terugkijk op deze week,dan heb ik weer een  aantal welgevulde dagen achter de rug met allerlei verrassingen en weer héél veel om dankbaar voor te zijn.

Er is een spannende tijd aangebroken,waar ik op dit moment nog niet echt iets over kan en ga schrijven.

Maar wat in een goed vat zit, verzuurt niet.

Dus in de toekomst,gaat u hier nog  héél véél over lezen.
Ik hou u nog even in spanning en als de tijd daar is uiteraard ook op de hoogte. 

Wordt vervolgd.....

Ik heb deze week helijosje maar eens even een stevige wasbeurt gegeven,daar was zij wel aan toe.
Ik ga dan altijd met haar naar de benzinepomp waar ik ook trouw elke maand aftank. Meestal is dat een half tankje benzine, want (en dat is natuurlijk Josephientje logica) ik heb altijd het gevoel dat ik dan minder geld kwijt ben en zij altijd met een volle tank, stand by voor de deur staat.

Voor je weet maar nooit!

Nou! Ze was wel aan een wasbeurtje toe. Ik doe dat altijd met de hogedrukspuit en de borstel en dan nog even met vloeibare hotwax als toetje...
Want ik ga ( gezien mijn claustrofobie) voor geen prijs in zo'n enge wasstraat. No way !!.

Mijn wonder op wielen. glimt na zo'n wasbeurt en lacht bijna van plezier!

Toch slaat de schrik mij even om het hart, wanneer ik tot de ontdekking kom dat er weer water uit de vergrendeling boven mijn binnenspiegel drupt.( Dit is mij één keer gebeurd tijdens haar allereerste wasbeurt,toen ik het dakje niet helemaal gesloten had. Maar nu dit is geenszins het geval.) 
Chips!!! Ik hoop dat het hele elektrische circuit hierdoor niet echt verstoord is, want anders kan ik niet meer starten!

Op miraculeuze wijze functioneert alles gelukkig nog. Dus zet ik de kachel op de hoogste stand en de blower volop aan. des te eerder is het droog. En zo werkt het gelukkig ook.... Pff..Pak van mijn hart.

Over binnenkant van mijn autootje,haal ik een nat doekje,klop de matjes even en dan ziet het er voor het oog weer netjes uit.

Samen gaan wij weer blinkend en opgedoft de weg op !!

Afgelopen vrijdag komt een lieve vriendin mij met een bezoekje vereren.Zij komt haar nieuwe aanwinst hondje Daan aan mij voorstellen ( een schatje !) En zij heeft een hele stapel boeken voor mij meegenomen. Daar ben ik reuze blij mee en dankbaar voor.

Ik kom de zomer straks wel door dankzij deze gift. Genoeg leesvoer voor in de luie stoel op het balkonnetje.

Heerlijk idee eigenlijk, zomer.... Dat is nog even ver weg op dit moment. Want wanneer ik zondagochtend vroeg ga stoksjokken met G, heeft het behoorlijk gevroren en staat het ijs op de plassen van de modderige paden op de hei, hetgeen verbazingwekkende mooie plaatjes oplevert.

Het is prachtig om te wandelen in het bos en over de hei.De zon schijnt en met deze lucht,wanen wij ons een beetje in de bergen.

Wat heerlijk om zo weer te kunnen lopen............
Ook weer iets, om héél dankbaar voor te zijn .

Ik drink nog even koffie met gebak bij G&E vanwege haar verjaardag afgelopen week. En snel dan huis om te douchen en me voor te bereiden op de komst van oudste zoon en schone dochter die komen eten.
Zij verwennen mij met een flink stuk truffelkaas van de kaasboer die kwaliteit levert. 
(Nog nooit geproefd,maar wel héél apart en lekker.) 

Lekker modaal ook haha.Leve het leven !!!!

Zaterdag heb ik al rendangvlees gemaakt en boemboe boontjes met rijst.Een verse vruchtensalade toe en natuurlijk een uitermate goed gezet kopje koffie,met een koekje van hetzelfde merk.
En wat hebben wij het weer aangenaam en goed met elkaar.

Veel uit te wisselen ook, want we hebben elkaar niet meer gezien sinds de afgelopen kerst.

(Veel te lang !!! Veel te lang!!! )

Zij druk, ik druk... en dan komt het er af en toe gewoon niet van. Maar het is goed zo. Héél goed.
Overal is een tijd en plaats voor.....

****************************************

Dat ik ervoor gekozen heb om maandag tegen de avond te gaan trainen in het zwembad, 
ben ik weer helemaal in m,n knollentuin en ga ik weer met véél plezier heen.

Ik ben nu al een aantal keren geweest en het bevalt me prima en doet me daadwerkelijk goed. Zelfs de buitenlandse dames,die ik gewoon hartelijk blijf groeten worden wat toeschietelijker naar mij toe en bemerken kennelijk,dat ik geen potentieel gevaar voor ze vorm.

Kijk! Zo blijft het leuk!

De les is pittig, twee keer in de week!Dat brengt uiteraard spierpijn met zich mee,maar mijn vastgeroeste onderdelen worden steeds soepeler merk ik.Die hebben er baat bij.
En zolang ik kan? Blijf ik lekker gaan.

Woensdag geeft dezelfde instructrice les en zij maakt van elke les een feestje.
Ik heb ondertussen op de woensdag ook een gezellig zwemmaatje, waar ik na de les nog even mee de sauna in ga en even tussen de mams&todlers in het bubbelbad ga zitten. Dat is plezier voor allemaal.
Soms zwemmen wij nog een paar baantjes om daarna af te douchen en aan te kleden.

Zwemmaatje wordt om 13.00 uur met de taxi gehaald en dan is er nog net even krap tijd voor een kopje koffie in het restaurant van het zwembad waar het over het algemeen ook een levendige boel is.Er loopt van alles door elkaar heen.

Soms is er een verjaardagspartijtje en soms komt er een ploegje gehandicapte kindjes met hun leiding een broodje eten en de grote stamtafel is altijd bezet door de senioren die zich, moe gezwommen tegoed doen aan een patatje met.

Hoewel H een stukje ouder is dan ik. Zoeken wij een apart plekje aan een klein tafeltje,want wij hebben allebei nog niet de behoefte om ons bij dit clubje aan te sluiten.

Op het tafeltje ligt troosteloos een plastic broodtrommeltje waarvan de inhoud net genuttigd is, vertellen de broodkruimels die zijn achter gebleven.
"Is dit tafeltje niet bezet?"vraag ik aan H.... "Jawel!"zegt zij."Maar ik heb net aan deze meneer gevraagd of het goed is dat wij aanschuiven en hij vindt het prima.". Oké dan ! 

Wie ben ik? Dat ik daar nog iets tegen in kan brengen.
H... besteld de koffie aan de counter, terwijl ik vast plaatsneem aan de tafel met het broodtrommeltje en de man (grijs haar, bril op, kinderlijke blik in z,n blauwe ogen) gelijktijdig zijn eigen plekje inneemt.

"Fijn, dat wij hier ook even aan dit tafeltje mogen zitten"zeg ik uit beleefdheid en om hem te bedanken.De man knikt en......

Dan gebeurd het ! De man, die kennelijk om een praatje verlegen zit en mijn open blik ziet,begint, in voor mij onverstaanbare binnensmondse 
klanken een héél verhaal af te steken,waar ik niets, maar dan ook niets van versta, noch begrijp.

Ik kom er niet achter of de man een hazenlip heeft of doof is, of allebei. 

Hellup !!! zeggen mijn ogen tegen H die de koffie komt brengen en wiens ogen in de lachstand schieten, terwijl haar mond in de plooi blijft en zij verder geen spier vertrekt.

De man gaat vrolijk verder en grmndttevbsdnvhvdssvcsddsdccccchdcdzsx vvkfccdnc vdcsddmf sct   tt.. er lustig op los.

En elke keer wanneer hij adem haalt voor nog een nieuwe zin. Zeg ik ( puur op de gok) oh ? Ja? Nee, misschien.En zo af en toe knik ik eens in pure wanhoop.
De man lijkt het niet te storen. Hij kletst de oren van mijn hoofd.

bjffieirvfdkbgngbc dddvbffedfejskcdvdhjdmdffb 
khusdddhdws dwwdws dhgdas kasdh d sajsandkdgdvasdhdhfeufedw........................

Ik hoor hem aan en doe ontzettend mijn best om van deze klanken een zin te breien en deze ook te verstaan.

Plotseling staat hij op. Weg ! is het enige dat ik versta en ik wens hem een fijne middag. H,knikt goedkeurend over haar kopje koffie heen.
De man verlaat het restaurant met om zijn nek de grote bos sleutels,die hem rammelend vergezellen..

Wanneer hij de deur uit is en het zwembad heeft verlaten,zien wij plots het lege broodtrommeltje op tafel. "Ach"zegt H.. "Dat heeft hij vast vergeten""Zou je denken?"zeg ik,
en zie tegelijkertijd de man vanuit mijn ooghoeken terug komen lopen door de draaideur.
Ik houd het trommeltje omhoog en hij tovert een grote grijns van oor tot oor op z,n gezicht.

bsdkfiubdcdscdsjdbadwweeife sdkd;kwidnwl ndhsdadvsdbdbdejvs,smdnwfc....

"Nou, gelukkig lag het hier nog en hebben wij er even op gepast voor u"zeg ik schijnheilig en H draait haar hoofd weg om niet in lachen uit te barsten.
Weer een mens gelukkig denk ik. Dag meneer...

Als de man echt uit het zicht verdwenen is, vraag ik aan H, om mijn onzekerheid betreffende dit gesprek weg te werken, of ik op de juiste momenten de ja's nee's en oh's in deze conversatie heb geuit.

"Het was puur op de gok hoor H...!!" zeg ik met een quasi machteloos gevoel. Ik wilde slechts beleefd zijn en deze man beslist niet voor zijn hoofd stoten"en dan schieten wij allebei in een onbedaarlijke bevrijdende lachbui.

Wij gaan daarna vrolijk op huis aan, zij met de taxi en ik in Helijosje.

****************************************

                                  IK HEB MIJN NATJE


en mijn droogje in huis. 

En gisteren i.p.v vanochtend anderhalf uur gewandeld.
Het was prachtig weer in tegenstelling tot vandaag,dus ik was blij dat mijn wandelmaatje dit tijdstip had uitgekozen.

Mijn voetjes zijn ook weer keurig verzorgd dank zij mijn lieve vriendinnetje M.Dus ook daarmee kon ik aan de wandel thnx M.

Hier zit weer een tevreden mens, die zo hard aan het werk gaat.

Ik trek me bewust terug in mijn eigen stilte en energie.
En worstel me ( in positieve zin) langzaam door de blogs van 2014 heen, om ook deze over te zetten, te redigeren en te archiveren.Helemaal veilig te stellen in een ander programma en op mijn externe harde schijf.

Een behoorlijk tijdrovende klus. 
Maar dat heb ik er graag voor over, zo gaat er niets verloren van wat ik in de loop der jaren geschreven heb.En dat is,( bemerk ik nu) best véél.

Dit betekent ook,dat ik al mijn belevenissen nog eens herlees en dat ik daar soms de nodige emotie's bij heb en er best af en toe een traantje bij laat.
Ook zit ik hier af en toe te grinniken om de leuke dingen die ik in deze afgelopen jaren ook heb meegemaakt.

Zo gaat dat nu eenmaal. Het een gaat niet zonder het ander.

Ik duik nu even onder en ga nu aan de slag.

Kortom.... werk aan de winkel.. Tot later...

****************************************

                                         IK HEB GEAARZELD


Of ik dit zal beschrijven of niet ? Of het verstandig is of juist niet.
Maar het laat mij niet los en als mijn gevoel zich ook nog eens mengt in de drang om dit te uiten. Dan komen de eerste woorden en gaat het schrijven als vanzelf.

Afgelopen maandag, was ik voor het eerst (op een voor mij vreemd tijdstip) in het zwembad om mijn spieren los te maken en flink alle oefeningen te doen, die goed zijn voor mijn lijf en leden.

Mijn enthousiaste aqua lerares heeft er dit keer ook weer een muziekje bij.
En een stel pittige oefeningen voor ons in het verschiet.
Het warme water voelt als een weldaad.
Heerlijk om letterlijk en figuurlijk in zo,n warm bad te mogen stappen.
T' is een klein clubje van een aantal dames en één heer.
Ik vind dat wel zo prettig, ik hou van ruimte en met een grote groep is het toch altijd een beetje inschikken.
De drie kwartier die wij hebben voor ons oefen programma,zijn voorbij voordat ik er erg in heb.
En kennelijk staat de volgende ploeg alweer te trappelen.

Want het is een straks schema.
Tijd is geld, ook in het zwembad.

Dan zie ik tot mijn grote verbazing, dat de luxaflex potdicht wordt gedaan en er voor het grote raam een levensgroot zeildoek wordt gespannen,waarop ik nog met een grapje tegen de zwemlerares zeg "Gaan ze naakt-zwemmen ?? En zij mij haastig antwoordt dat dit voor de buitenlandse dames is,die nu zitten te wachten totdat die ene heer uit het zicht is verdwenen !!??

PARDON ????


Uit het zicht is verdwenen ?? herhaal ik met een nog sterker gevoel van verbazing.
En slik onmiddellijk het commentaar in dat zich op het puntje van mijn tong heeft verzameld.

Het moet toch niet gekker worden denk ik. Om vervolgens te denken ach laat, s'lands wijs,s'lands eer.
Of is dit een geloofskwestie? Daar wil ik al helemaal niet al te lang bij stil blijven staan.

Aangezien ik toch nog even naar de Turkse stoomcabine wil.
Spijt het me echt voor de buitenlandse dames, maar zal ik toch even door de door hen bezette kleedruimte moeten lopen.

Ik trek zachtjes de schuifdeur open en doe deze meteen weer achter mij dicht.En dan gebeurd het !
De dames voelen zich kennelijk behoorlijk gestoord in hun omkleed ritueel en als blikken hadden kunnen doden. Dan had u deze aankomende week een uitnodiging in de bus gehad om op mijn crematie aanwezig te zijn.

Ik wordt in luttele seconden, zéér laatdunkend en neerbuigend bekeken door een aantal van hen, alsof ik een paria ben een stuk uitschot !!En dat
terwijl ik toch een keurig bedekkend badpak draag en van het zelfde geslacht ben als zij.
Kennelijk durven ze  toch niets te zeggen tegen mij, want het blijft alleen bij boze,zéér boze blikken waar ik overigens niet door geïntimideerd ben.
Wel realiseer ik me ter plekke dat ik gewoon NU op dit moment wordt gediscrimineerd als Hollandse vrouw in een Hollands zwembad en op Nederlands grondgebied,
door onze buitenlandse medelandsters.Het moet toch echt niet gekker worden in dit land.

Hoe is het mogelijk !!!! Woede komt in mij naar boven, een vuurbal van woede,waar ik op dat moment geen kant mee op kan. 
Maar, hoewel het m,n gevoel voor wederzijds respect en moraal raakt ,stap ik er op dat moment overheen en wens ik alle dames een vriendelijk goedenavond toe.

Toch blijft er een gevoel van onvrede bij mij knagen,dat is de rede ook dat ik dit opschrijf.
Wanneer ik zelf namelijk in het buitenland ben,pas ik me altijd aan, aan de regels die ze in dat land hanteren.
Maar wij Nederlanders zijn daar kennelijk te ver in doorgeschoten.En nu heeft men de hele hand te pakken en worden aan ons, hun regels opgelegd.

Ik weiger pertinent !Dit druist dus geheel tegen mijn gevoel in.
Mijn gevoel van tolerantie,waarin ik in deze kwestie totaal geen balans voel. Mijn gevoel van zelfrespect.
Maar ook mijn gevoel van eigenheid en vrijheid. 
De koude rillingen lopen mij hiervan over de rug .

Nee...... Ik vind dit zeker GEEN prettige ervaring.

****************************************

                                          HET STOKSJOKKEN

Lassen mijn wandelmaatje en ik op deze Valentijnsdag wegens de slechte weersomstandigheid af.

Ik had braaf mijn wekker gezet op 7.30 uur  en was net opgestaan,had mijn citroen theetje naar binnen te gewerkt,toen ik naar buiten keek en verwonderd dacht Hé ?? Het regent toch ?? 

Binnen kon ik daar niets van zien, maar ik hoorde de druppels tikken op de rand van mijn zonnescherm buiten. Dus liep ik naar mijn mobje om G een berichtje te sturen, toen haar berichtje binnen kwam.Zij is mij net een slag voor. 

Draai je nog maar een keer lekker om Jo, het wandelen lassen wij af, volgende week beter. schrijft zij.
Ik schrijf terug, dat ik net bezig was via een sms bericht hetzelfde te schrijven en wens ook haar een fijne zondag toe.

Ik stap mijn nog warme bed weer in en draai me inderdaad nog even om. Om in een diepe slaap te vallen waarin ik raar droom.
Tegen 10.00 uur word ik wakker en wens de zondag welkom toe.

Dit soort dagen vind ik eigenlijk helemaal niet erg.Ik vermaak me altijd prima en heb nog veel te doen voor wat betreft het overzetten van mijn blogs.
Ik zit héérlijk achter mijn pc en hoewel ik het jammer vind,dat wij niet kunnen wandelen bedenk ik dat dit maar beter zo is.

Ik heb wat keel en hoofdpijn en ben nog niet vrij van het virus.
Zaterdag was ik even bij A en B op bezoek en B was ook grieperig en A is ook nog niet helemaal beter,dus zo blijf je elkaar maar aansteken. Uche uche.
Enfin er zal heus wel een moment komen,waarop het weg is en ik weer voldoende energie heb en me weer helemaal beter voel.

Ik maak een grote pan zuurkool voor 3 keer, een portie in de diepvries en gisteren een portie en ik ga zo het andere portie opeten.
Dan heb ik maar vast het warme eten naar binnen voordat ik ga zwemmen.


De zwemles van 13.00 uur,daar ga ik niet meer heen.
Ik heb besloten om alleen nog maar leuke dingen te doen in mijn leven en deze zwemles is naar mijn mening helemaal niet leuk!
De lerares kan mij absoluut niet boeien met haar elke week dezelfde opgelegde deuntjes. Het is een saaie en ongestructureerde les (voor mij) en daar kom ik niet voor.

Maar geen nood! De leukerd die woensdag les geeft,doet dat ook op maandag,maar dan op een ander tijdstip. Het zal even wennen zijn.Maar ik ga ervoor.
Zij geeft les om 18.30 uur.Vandaar mijn warme tussen de middag hap. dan kan ik daarna nog even rusten en dan op naar het zwembad voor een leuke en enthousiaste les.
Ik verheug mij erop.

Het is een mooie maandag, de zon staat hoog aan de hemel,het is wel fris maar daar heb ik binnen niet zoveel last van.
Ik rommel een beetje in huis en ga zo even liggen met een boekje,dan vallen geheid mijn ogen dicht.
Geen punt. Ik zet gewoon de wekker.

Morgen doe ik wat hoognodige administratieve klussen.Daar zit ik wel tegenaan te hikken, maar die moeten wel even gedaan worden NU.
Mooie zonnige maandag allemaal.

****************************************

                  DE WERELD DRAAIT DOORRRRR
                 

Ring ring, gaat de telefoon en op het scherm verschijnt "Anoniem".
Nu ben ik daar altijd een beetje voorzichtig mee, want in deze tijd moet je overal alert op zijn.

Ik neem, (nadat ik het ding een aantal keren laat overgaan) op en meld mij met een goedemiddag 
en mijn voornaam.

"goedemiddag"zegt een vrolijke jongemannenstem met een zachte G .
"Mag ik u iets vragen ?" hoor ik aan de andere kant van de lijn??
" Dat hangt er helemaal vanaf wat, waarover en hoelang het gaat duren"zeg ik.
Niet lang zegt de zachte G.

Ik ben druk bezig met het overzetten en redigeren van mijn blogjes,dus eigenlijk wens ik helemaal niet gestoord te worden.

Maar ala.( Ik heb nu eenmaal een zwak voor leuke jonge mannenstemmen met een zacht G.
"Nou vooruit dan maar met de geit. Barst eens los ?!!"zeg ik tegen hem en hij begint te lachen.
Zoveel enthousiasme heeft hij kennelijk vandaag nog niet meegemaakt.

U heeft, als het goed is een koffiezetmachine van ...... en hij noemt het merk. "Ja,dat klopt die heb ik inderdaad"antwoord ik braaf.
En als ik het goed zie, dan bent u ook lid van onze .......club."Ook dat ben ik "beaam ik.
Nu wordt het interessant denk ik."En bent u tevreden over dit apparaat ?"vraagt hij."Ja helemaal content". Héél blij mee". Gebruikt u ook ons merk cupjes ? "Jazeker" What else ???

En u weet van het bestaan van onze koffie boetieks af ?? Ook dat weet ik en ik weet zelfs een landelijke kruidenier in de buurt waar ik de echte cupjes ( indien ik in nood verkeer)  ook kan kopen. Maar ik vind bestellen op het internet eigenlijk wel zo gemakkelijk.
"Da's mooi"zegt de zachte G."Heeft u nog vragen betreffende de machine ? "Ja, eentje"zeg ik,want er schiet me ter plekke iets te binnen, waar ik van de week aan dacht.
"Weet u misschien hoe vaak ik deze machine moet ontkalken?"En dan.. krijg ik een hele verhandeling over het ontkalken van en de voordelen van het juiste ontkalkingsschema "Het is het behoud van uw machine hoor"zegt de jongeling in z,n onschuld. "Ja ! Daarom juist !! " zeg ik.En terwijl ik hem bedank voor deze tips, heeft hij kennelijk voldoende adem gehaald om mij in rap tempo te vertellen wat er allemaal voor mogelijkheden zijn indien het apparaat het onverhoopt alsnog begeeft.

Nu ga ik daar gewoon niet van uit, maar het is toch prettig te weten,dat bijvoorbeeld, de reparatieservice ( van de club! jawel!) het apparaat komt ophalen en ik dan een leen apparaat ter vervanging krijg voor de tijd dat mijn eigen trouwe zieke koffiemaatje geopereerd gaat worden.
Jeetje wat een service !! En wanneer de mijne dan weer helemaal gezond is, de beide machines weer tegen elkaar worden uitgeruild.

Het voelt voor mij  zoiets als een leenauto van de garage en ik moet mijn slappe lach echt onderdrukken, wanneer hij mij ook nog eens met mijn neus op de voordelen hiervan drukt.
"Nou hier zit een uiterst tevreden klant". "Vooralsnog, geen klachten en geen problemen. En dat wou ik maar zo houden" onderbreek ik hem.
En voor je verder gaat ? Ik ga dit gesprek nu af ronden, want dan kan ik weer verder waar ik mee bezig was.En dan kun jij weer een andere klant bellen."
"Fijn dat u even hebt willen luisteren" zegt de goeierd.
Dan hang ik, na hem een fijne avond te hebben gewenst op.
Als ik op de klok kijk ben ik minstens 15 minuten verder en bedenk, dat ik in die tussentijd het hele land wel van koffie had kunnen voorzien.

Maar daar begin ik niet aan.Straks moet ik nog aan een vervangende machine...HAHA.. Geen denken aan !!!

De wereld draait dooorrrrrrrrr.......

Woensdag, ga ik voor het eerst in drie weken weer senioren fitnessen in het zwembad.
Ha ! We hebben er dit keer muziek bij ! En de juf heeft er zin in.
Ze pakt precies die spieren aan die het héél hard nodig hebben.
En na 3 kwartier uitbundig en goed geoefend te hebben,is het tijd voor de  Turkse sauna.
Ik loop er samen met H heen en terwijl wij de cabine instappen zeg ik"Zoooo ! Die is goed op stoom zeg!
Er is nog een plekje vrij naast de kachel, waar ik plaats neem.
Deze keer is de sauna wel héél erg warm, zeg maar gerust heet. Je kan geen hand voor ogen zien. 
Mijn, een klein beetje vocht vasthoudende enkels verbranden ervan, dus ik stap na een aantal ongemakkelijke minuten de cabine weer uit, en koel af onder de koude douche.
"Dit is niet normaal, dit heb ik nog nooit meegemaakt"zeg ik tegen een  wel zéér gezette dame die ook bij de koude douche komt staan.
"Dat doet mijn dochter, met een flesje koud water"
legt zij mij uit. "Dat gooit ze over de censoren van de kachel, dat vind zij lekker"! zegt deze dame tegen mij.
"tja" zegt zij "ik kan er niets aan doen."En weg is zij.
"Het moet toch niet gekker worden"zeg ik tegen H. "Geloof niet dat die vrouw weet waar zij mee bezig is."? "Daar ontregelt die kachel dermate van,dat het ding ( dat pas is vervangen) subiet kapot gaat. Wat een dwaze idioterie !!!Wat heb je toch een achterlijke mensen op deze aardbol"kan ik niet nalaten om te zeggen. 
Na twee baantjes in het zwembad te hebben getrokken, gaan wij het nog een keer proberen in de stoomcabine.
Daar staat de bewuste dochter bij  de koude douche, met een flesje water in de hand.En ik kan het niet laten,want dit gaat echt alle perken te buiten.
"Bent u diegene? die elke keer koud water op de censoren in de stoomcabine giet?"vraag ik beleefd.
"Ja, dat vind ik lekker"is het antwoordt. "Los van het feit dat er misschien mensen zijn, die dat niet zo lekker vinden. Denk ik dat u dit helemaal niet meer moet doen.Daar gaat namelijk de kachel van kapot.U kunt wel opgieten in een gewone sauna maar niet in een  Turkse stoomcabine !!"zeg ik tegen haar.
"Ja dat weet ik "zegt zij,"maar ik ga nu naar huis!Ik ga nu weg.....?????!!!!!!En ook zij, smeert hem net zo snel als haar moeder.Dit spoort toch niet ?
Over zoveel onfatsoen ben ik snel uitgepraat,daar besteed ik verder geen aandacht aan. Zonde van mijn goede energie.
Wel maak ik hier uiteraard melding van bij het dienstdoend personeel.

Wanneer H en ik onder de warme douche staan en ons nog een klein beetje staan op te winden over zoveel domheid, komen er twee badmeesters aanrennen die ons bijna opzij duwen.
Er is een meneer onwel geworden in de sauna.Kennelijk is hij niet meer in staat om op zijn eigen benen te staan, dus leggen zij hem naast het zwembad op de vloer op een matras,waar hij bij kan komen.
Gelukkig hoeft er geen ambulance gebeld te worden.En komt hij toch nog redelijk snel tot zijn positieven.Maar het had ook anders kunnen aflopen.

JAAAHHH de wereld draait door.........................

                                             HEREMETIJD

Het was me het weekje wel:

Afgelopen donderdag hing het er een beetje om. Ik had een afspraak met "The Painter sisters"om te gaan schilderen,maar had de dames wel van tevoren gemeld, dat als ik het fysiek niet aankon,ik zou afbellen.
Gelukkig hadden zij daar alle begrip voor.
Maar na een nachtje ( op de pijnstillers weliswaar)
goed te hebben geslapen. Werd ik uitgerust wakker en besloot om toch maar te gaan,het is maar een halfuurtje rijden.

Daar heb ik goed aan gedaan, want los van het feit, dat er nu toch schot gaat komen in mijn waterverfwerkje.

Is zo'n dagje vrouwenenergie erg goed voor het mentale gestel.
Wij hebben het altijd héél plezierig met z,n drietjes en leggen ook meestal even de kaart voor elkaar.Dat geeft deze dag iets héél intiems,
daar komen mooie dingen uit.

Vrijdag ga ik even het dorp in op de fiets,om de niet passende pyjama terug te brengen en wat zoute haringen mee te nemen.

In een andere winkel vind ik 2 pyjama's in de goede grote die zijn afgeprijsd,dus die koop ik en ik loop ook even het winkeltje van J binnen, die net een klant aan het helpen is. 
Zij drukt mij een flesje zelfgemaakte gembersiroop in mijn handen." Voor de beterschap en lekker voor in je thee "zegt zij. Een vliegende vogel vangt altijd wat.

Ik ben moe en loop op m,n tandvlees.Wat ben blij als ik weer thuis ben en ik mij op de haringen kan storten.
Jammie! Die heb ik een tijdlang niet gegeten.Voor de rest hou ik de rust erin, morgen weer een dag.
Zaterdag keutel ik thuis en bereid me vast mentaal voor op de zondag. Ik heb met G afgesproken om weer ( na 3 weken) te gaan stoksjokken.
Dan doen we. Ik rijd naar haar toe en vandaar uit lopen wij zo het bos in en de hei op. Het is verrukkelijk.Ik heb wel pijn, maar daar loop ik dwars doorheen. 

Opeens staan we zomaar tussen een kudde Schotse hooglanders. Het is even wennen, temeer omdat ik het gevoel heb hun grondgebied te betreden.

De kudde kijkt ons stoïcijns aan en na, die zijn wel wat gewend.En laten ons er rustig door.Ze zijn prachtig zo dichtbij.Dat was ik even vergeten.
Toen mijn hondje nog leefde en ik ook vaak met haar naar het bos ging. Stonden er ook van deze runderen op mijn wandel plek. Mijn hondje dartelde ( alsof ze niet anders gewend was) los tussen hun poten door en ik gaf ze af en toe een klein tikje om er langs te kunnen. Dat ging toen in alle rust en in harmonie. En dat gaat het vandaag ook.Ik voel me klein en nederig bij die grote beesten.

  
Opeens ziet G. 2 hertjes in het kreupelhout. Ze wijst me ze aan en dan zie ik ze ook...
Wat een cadeautjes op deze mooie zondag.Dankbaar dat wij dit mogen aanschouwen.
  

Het kan niet op.

De hertjes vinden het te druk worden en rennen vlak voor ons,achter elkaar aan het dichte bos in.

Ik geniet met volle teugen van de frisse lucht, de natuur en deze wandeling.Wanneer we weer op de parkeerplaats aankomen,hebben we er toch maar weer één uur en een kwartier opzitten.Ik neem afscheid van G en rijd regelrecht naar huis

Thuisgekomen, Ga ik niet meteen douchen, ik heb trek, dus ik maak eerst een lekker ontbijtje met koffie. 

En dan slaat de vermoeidheid toe en bedenk ik me, dat even liggen helemaal geen kwaad kan. 

Ik nestel mij onder mijn donzen dekbed om bijna onmiddellijk in een hele diepe slaap te vallen, waaruit ik pas 4 uur later weer ontwaak. Het duurt een beetje lang eer dat ik weer helemaal op aarde ben, want ik moet echt van héél ver komen.

Nee,ik ben er nog niet, dit is nog steeds het virus !

gelukkig hoef ik niets en is het zondag, dus kan ik doen waar ik zin in heb.

Ik heb helemaal geen zin in warm eten en om dan toch maar iets warms binnen te krijgen, maak ik een bord Brinta goed voor m,n darmen en voor mezelf. (troostvoer).

Ik ga bijtijds m,n bed weer in.Om mij vanochtend bij de tandarts te melden voor het aanmeten van mijn nieuwe brug en voor nu wordt er toch nog even een noodbruggetje in gezet. Mijn wang voelt nog lichtelijk verdooft, maar dat heb ik er graag voor over.

Over een maand, komt de echte brug ( eindelijk!)

Maar eerst morgenochtend mijn fiets wegbrengen voor een servicebeurt.

***************************************

                                           SOMS ZIT HET MEE

en soms zit het tegen.
Gisteren keek ik in mijn koelkast en die was (na 
2 weken ziek zijn) bijna helemaal leeg.
En ik heb zo'n hekel aan misgrijpen!

Dus trok ik de stoute schoenen aan en dacht "Kom laat ik eens een frisse neus gaan halen en met Heliosje (die al die tijd ook heeft stilgestaan) boodschappen gaan doen bij de kruidenier die het meeste lief is voor mijn portemonnee.

Ik was gisteren redelijk bijtijds op en nadat ik eindelijk weer eens aangekleed en opgetut was,ging ik met een keurig boodschappen lijstje op stap.
Mijn wonder op wielen start.En het motortje loopt als een zonnetje.Wat is dat toch heerlijk!
Dit is mijn stuk vrijheid en ik ben nog elke dag de koningin te rijk met dit puike wagentje,waarvoor ik jongste zoon nog steeds héél dankbaar ben. 

Het is heerlijk rustig wanneer ik de winkel binnenstap,maar kennelijk hebben meer mensen deze vroege boodschappen gedachten gehad en stroomt de winkel achter mij ter plekke vol ! Dat heb ik nu altijd ! Wanneer ik rustig ergens in een winkel sta te kijken is binnen no time de winkel vol ( honing aan m,n gat !?? verdomd als het niet waar is.) 

Ik werk op mijn gemak het lijstje af en merk dat ik vergeten ben de grote tassen vanuit de auto mee te nemen (  door het virus aangetaste hersenen werken nog niet zo goed.) Hetgeen betekent dat ik bij de kassa eerst weer alles in het karretje moet zetten om het daarna bij de auto over te pakken in grote boodschappen tassen. Tja ! Wie zijn hoofd niet gebruikt...??? Allemaal dubbel werk. Enfin... 
Deze winkel is door mij geplunderd! Op naar de volgende, want wat ze in de ene winkel niet hebben,dat hebben zij in de andere winkel wel.

Als ik denk alles bij elkaar te hebben gesprokkeld, dan kom ik bij de auto, tot de ontdekking, dat ik brood vergeten ben mee te nemen. Nu ja, ik moet het karretje toch nog terug zetten en dan race ik toch nog even de winkel in ( waar het overigens ook behoorlijk druk is nu) ik vis twee halve broden uit het schap en reken snel af bij de pin-kassa.
Wanneer ik dat gedaan heb, zie ik vanuit mijn ooghoeken de roos van mijn moeder staan, de "Avalanche". 
Ik heb haar de afgelopen tijd wat verwaarloosd
wat bloemen betreft, dus ik neem een dikke bos mee en zet die thuis in een grote vaas. Ter ere van mevrouw "mijn moeder"!
Ik zet ze zo neer, dat zij er het volle zicht op heeft vanaf haar portretje dat staat op de rand boven mijn bed. "speciaal voor jou Mam!Verwendag vandaag.

Als ik alle boodschappen ingeruimd heb en het karretje en de tassen weer naar beneden heb gebracht,dan merk ik dat ik doodop ben, op over en uitgevloerd.Nee,echt beter ben ik nog niet.Dit virus heeft er behoorlijk ingehakt! Ik blijf alsmaar een rare hoofdpijn houden en heb last van mijn ogen en oren,bijholten en voorhoofdsholten.
Alle spieren en gewrichten werken nu ook niet bepaald mee....
Maar ik doe mijn best om me in ieder geval beter voor te doen, of te gedragen ( flauw woordgrapje)
Maar misschien doet een bezoekje van G,mijn wandelmaatje mij wel goed.En dat klopt helemaal.
Wij drinken de lekkerste cappuccino van de wereld, want die maak ik tegenwoordig. Met een cakeje erbij ( die dingen eet ik echt nooit!) en wij hebben het gewoon gezellig.ik krijg van haar vitamine L en vitamine A en ik leer haar weer wat foefjes voor op de computer.
Zo voedt je elkaar,dat is goed en dat houdt de boel in balans.

In het kader van aansterken, heb ik een levensgrote biefstuk gekocht en als G weg is, dan bak ik het ding, maak er verse kruidenboter bij en eet deze lekkernij met een doosje champignons. meer heeft dit mens niet nodig.

Ik besluit dat ik nog even niet ga zwemmen deze week want dat is nu, net even teveel van het goeie vrees ik.In plaats daarvan ga ik even naar het dorp op de fiets, ik moet iets afgeven op het postkantoor en nog wat andere noodzakelijke boodschapjes doen. 
Mijn lijf protesteert hevig. 
Dit vinden mijn benen en voeten niet echt leuk en die schieten dan ook bij de minste beweging in de kramp. In de winkel sta ik tegen de toonbank aangeleund om mijn pijn te verbijten,omdat die bijna ondraaglijk is, mijn kuit is op dat moment helemaal verkrampt als in een zweepslag tot mijn knieholten aan toe. Het zweet staat op mijn voorhoofd en ik heb nog maar één gedachte en dat is na deze boodschapjes,zo snel mogelijk naar huis want ,dit is niet om uit te houden.

Thuis trek ik mijn laarsjes uit,dat geeft iets van verlichting en ga eerst maar eens even zitten.

Ik kom tot de ontdekking, dat de pyjama die ik heb gekocht,niet past. Dus daar moet ik weer voor terug.maar niet meer vandaag oh jee nee! Dat kan ik niet meer opbrengen. Ik doe mij wel voor als een hele Piet, maar ik ben het eventjes nog niet.

Ik kook een mega grote pan stamppot rauwe andijvie en heb nog een portie voor I dat neem ik morgen mee en een portie voor mezelf voor in de vriezer.Vanavond stel ik me tevreden met een boterham,( niks mis mee!) 

Enfin ik doe het verder rustig aan. Tot aan het weekeinde, kijken of ik dan weer kan wandelen en dan mag ik maandagmorgen eindelijk naar de tandarts voor het passen en meten van mijn nieuwe brug.
Morgen ga ik wel een paar uurtjes naar de "paintersisters" en vrijdag zal ik hier in huis de boel toch een beetje moeten kuisen.Zaterdag verplichte rustdag en zondag ?? Stoksjokken.Als ik me goed genoeg voel.

De geest wil wel, maar het lijf even niet. Ja..dit is een hardnekkig virus.
Ik ben nu toe aan een middagslaapje.... 
Tot later...

****************************************