ff schrikken !!!






                                 LEKKAGE IN MIJN SUITE

Kom ik terug lopen van therapie ,hoor ik het onderweg wel héél erg hard regenen.
Vooral op het stuk waar een glazen dak zit ( het lijkt wel een ENORME wolkbreuk !!!!)

Liggen er bij mij,op de grond in mijn kamer in het aangebouwde stuk serre, stapels handdoeken op de vloer en in de vensterbank.

DRUP DRUP DRUP DRUP DRUP !!!!!!... hoor ik alleen maar en het water loopt langs de ruit naar beneden.....

JaaaaH !!! Dat heet dus lekkage !!! 

Maar gelukkig,als de nood het hoogst is, is de redding nabij ..... 

En wordt het provisorisch gerepareerd en opgelost... en nu maar hopen,dat het de rest van de lente en aankomende zomer, niet meer regent...
anders moet ik echt mijn kaplaarzen uit de achterbak van mijn helijosje halen !!! Want dit schijnt niet de allereerste keer te zijn !!!!

****************************************

Tussen doortje....

Ik ben de helende hand
Ik geef en ontvang moeiteloos
Zo ontvang ik en trek aan wat nodig is om iets nieuws te beginnen
Ik laat me leiden door de helende hand

Toon 1 en dat op koninginnendag  mijn teken op de Mayakalender de Tzolkin en tevens mijn levenspad.
Ik heb gewoon twee handen om te geven en om te ontvangen een linker en een rechter... 
Mijn linkerhand heet "alstublieft"en mijn rechterhand heet "dank u wel "....

*****************************************************************************

   
                                 EVEN NIET SCHRIJVEN

Eerst de pijn verdrijven...... Ik heb nieuwe medicijnen, maar die hebben tijd nodig om aan te slaan.
Vanochtend bij tante dokter te horen gekregen,dat ze er toch een dubbele dosis op gaat zetten.
Ik blijf teveel zenuwpijnen houden en dat kan niet 
Mijn armen voelen als  kokend lood en vandaag heb ik al 6 paracetamol op,het nieuwe medicijn en net heb ik nog even  bij de verpleging een zetpil tegen de pijn gehaald. pffff ik ben zo                 langzamer hand een wandelende pillendoos

Ik ga nu verplicht slapen,want morgen is het weer vroeg dag....
Dan mogen we weer warm water zwemmen om 7.30 uur. dus allemaal een goede nachtrust gewenst...

***************************************

                              ER WAS OOK EEN FEESTJE

Afgelopen week.Er worden vaak leuke dingen georganiseerd voor de patiënten die zo af en toe wel een verzetje kunnen gebruiken.

Het is hier dus niet alleen maar kommer en kwel...
Een dansschool gaf  afgelopen week een demonstratie ballroom dansen en latin American dansen op zéér hoog niveau.
Het was een lust voor het oog en een welkome afwisselingen voor iedereen....

Het zag er zo prachtig en professioneel uit het was echt een feestje en bijzonder goed georganiseerd door de afdelingssecretaresse,Die haar benen onder haar gat vandaan heeft gelopen om dit allemaal voor elkaar te krijgen.
Het festijn vond plaats in de grote eetzaal, dus alle stoelen,tafels en banken moesten naar verhuizen naar de gang....

Gelukkig ben ik hier niet de enige die rottigheid uithaalt.

5 minuten voor aanvang van het festijn... kreeg de secretaresse een telefoontje van de brandweer,of ze maar even alles uit de gang wilde verwijderen in verband met brandgevaar.....

Wat een stelletje boeven die verpleging !!! Hahaha.... wat zullen ze gelachen hebben....maar gelukkig is de secretaresse niet van gisteren en héél wat gewend... dus had ze de grap bijtijds door... een mens zou het toch bijna aan zijn hart krijgen hiervan... hahahahahaha....Nou ik had gekneusde lachspieren toen ik dit hoorde hahaha....
Hoe dan ook ! het feest was geslaagd ! En iedereen heeft zich prima vermaakt...

****************************************

     

    MOOIE EN VROLIJKE KONINGS DAG

****************************************

                            HELEMAALVAN DE LEG !!!!!

Was ik afgelopen week.Het was behoorlijk zwaar,mede doordat ik zoveel zenuwpijnen in mijn lijf heb.
Mijn voeten schieten om de haverklap in de kramp en mijn bovenarmen staan in lichterlaaie,althans zo voelt het als ik er maar met mijn vingertoppen overheen ga. 

Het schiet even niet op en houdt even niet over.Ik slaap dwars door mijn wekker heen in de rustperiode overdag en kom te laat voor therapie.

Mijn therapeute weet eigenlijk ook niet meer wat ze met mij aanmoet en is de wanhoop nabij.
Ze roept dat het misschien beter is als ik verder extern ga revalideren omdat ik misschien thuis meer tot rust kom dan in de Trappenberg. 
Dat komt hard aan en doet pijn,vooral omdat ik zo graag wil en mijn best doe met alles maar ik zo vaak zoveel pijn heb,dat ik in een negatieve spiraal belandt van moe zijn van de pijn en wel overal aan meedoen dus weer over mijn grenzen gaan .... Dit is de druppel....Ik geef het even op.

Ik heb afgelopen week aan de arts pijnstillers gevraagd voor deze zenuwpijnen en gelukkig geeft ze mij die aan het einde van de week,zodat ik er in het weekeinde mee kan starten. Dat is fijn.
F van de verpleging die ik gekscherend mijn personal assistent noem en die met mij meedenkt en mij begrijpt is bij het gesprek met de arts aanwezig en dat voelt héél goed. 

Door dit gesprek met de dokter en het gesprek met de psychologe krijg ik weer een beetje grond onder mijn voeten en daar kan ik weer verder mee.

De psychologe legt het iets genuanceerder uit dan de therapeute en vertelt aan mij dat het hele team nog steeds zoekende is hoe ze mij kunnen behandelen om het beste resultaat te verkrijgen en mijn doelen te behalen.

Ik ben bijna mijn hele leven al een uitzondering op de regel en niet in een vakje te stoppen. Ik ben nu eenmaal geen kuddeschaap,dat braaf meeloopt. 
Ik ben gewoon Ik... en niet zo makkelijk te vangen of te categoriseren.Dat is mijn kracht,maar tevens ook mijn valkuil dat besef ik terdege.

Hierin schuilt waarschijnlijk een lering voor alle betrokkenen...
Maar ik kom er wel,dat weet ik zeker en met de steun van alle medewerkers en betrokkenen gaat dat zeker lukken.Hoe dan ook !!!

Men wil weten van mij,wat mij nu het meest ontspant. 
Dat is heel simpel schilderen en zwemmen...Dan ben ik even in een andere wereld. 
Ik mag vrijdag dan ook
een half uurtje extra tekenen bij de ergo therapeute,zij ziet inderdaad dat dit mij helemaal ontspant.

Ik merk zelf HOERA HOERA!!!,dat mijn creativiteit die ik helemaal kwijt was,weer terug komt,net zoals mijn kracht om mezelf weer bij de kladden te pakken om te gaan lopen of iets anders te gaan ondernemen.
Daar ben ik reuze blij mee.Mijn helingsproces gaat met horten en stoten,maar ik ga langzaam vooruit.. dat voel ik zelf ook...

Aan het einde van de aankomende week zit ik op de helft van mijn interne periode en het gaat allemaal best heel snel.Ik heb wel het gevoel,dat ik aardige vorderingen maak,maar alle partijen incluis mijzelf willen er het maximale uithalen en daar gaan we allemaal voor ! 

Nadat ik te horen heb gekregen dat ik sterkere pijnmedicatie krijg,komt mijn motivatie terug en loop ik samen met mijn therapeute anderhalf rondje om de kerk zonder rollator en in een straf tempo !!! Ziezo !!!Dat was dat ...
Ik krijg van haar wat grondoefeningen op en heb inmiddels mijn yoga mat vanuit de berging naar boven gesleept om deze thuis te kunnen doen.

Gisteren heb ik gefietst en vanochtend heb ik met mijn geleende Nordic walking sticks een dik half uur over de hei gebanjerd en heb daarna voor het eerst weer trappen gelopen treetje voor treetje van boven naar beneden van de derde naar de eerste verdieping en weer naar boven.

Dan is het goed rusten en vanmiddag ga ik ook nog even wandelen en dan heb ik het voor wat beweging betreft wel even gehad.

Er word voor mij gezorgd,gisteren heb ik voor de eerste keer dit jaar asperges gegeten bij "chez Loesje"en vanavond eten wij samen opgepimpte pizza's....

Dit was het weer even voor nu.............

****************************************

Ik wens iedereen morgen een hele mooie Koningsdag toe.
Ik vier het met oudste zoon en schonedochter.....

En dinsdag ga ik er weer vol tegenaan....................

****************************************

                                                                    tussendoortje




                                      GEINTJE BEDANKT !!!!

Terwijl ik lekker rustig zit te werken aan mijn laptop op de gang zit JJ naast me... ( JJ is ook een vriendinnetje in de revalidatiestrijd) zij heeft de ziekte van Guillian Barre. Een spierziekte die je zomaar verlamd, dus zit zij in een rolstoel naast mij te zitten, gewoon in mijn energie en voor de gezelligheid.

Onze racekever RK komt ook even buurten en komt  aanzetten met een grote ronde snoeptrommel die helemaal tot de deksel gevuld is met allerlei lekkers van lolly's tot Engelse drop.

Daar zijn wij uiteraard niet vies van en wij kiezen er iets lekkers uit en nog iets lekkers en nog......en nog...mmmmmm !!!

RK gaat even weg en laat de trommel achter bij ons...

        FOUT !!!! HELEMAAL FOUT !!!!!!!!!!

Dat had hij natuurlijk nooit moeten doen ! want wanneer hij weg ik, krijg ik zéér plotseling en spontaan, last van het HA gen ( het humor van moeder Aal gen dus !)

Het plan is al gesmeed, wij legen de inhoud in een plastic zak ( een schone uiteraard! ) en stoppen die zolang in mijn kledingkast
Wij leggen een keurig briefje op de bodem van de lege trommel om hem te bedanken voor deze goede gaven en houden ondertussen onze buiken vast van het lachen en onze snuiten in de plooi..wanneer hij nog niet is teruggekeerd,zet ik de trommel op zijn kamer op tafel.


 En wij wachten rustig  af !!!!!HAHA



De volgende ochtend héél vroeg in de eetzaal aan de koffie,barst hij los !!  ( ik had het gevoel dat hij er een week op z,n minst het zwijgen toe zou doen , maar...dat lukt hem vooralsnog niet hihi ,dat zit  gewoon niet in zijn karakter )  hihihi...

               Nou !!! kom maar op denk ik !!! 


"Leuk he??!!! Jullie hebben met z,n tweeën die hele trommel leeggegeten!!!! zijn jullie er niet misselijk van??? 

" Nee hoor !wij niet  !!! " wij hebben genoten !! .... Hij heeft ons bedankbriefje nog niet eens gelezen 

En dan wendt hij een nieuwe techniek aan en gooit het over een andere boeg en zegt heel theatraal"mij hebben jullie er niet mee hoor !!! Maar mijn arme bloedjes van kinderen,DIE benadelen jullie "( en dat allemaal met een plat Hilversums accent...Mijn lachspieren zijn nu echt bijna gekneusd.............

Het blijft gewoon genieten,van deze ongein !!

Nou vooruit ! Mijn hele kledingkast stinkt inmiddels naar pepermunt en drop,dus een uurtje later leeg ik de zak weer in de trommel en is de rust weer gekeerd ...( maar dit soort van onschuldig vermaak blijft leuk ! ) zeg nou zelf ...

********************************************************************************

                                                CONSTERNATIE


Op de eerste !!....

Het was mij van tevoren al gezegd,dat er op mijn kamer  wel eens een tweede patiënt zou kunnen bijkomen,maar als dat dan ook werkelijk gaat gebeuren ,schiet ik volkomen in de paniek.

Daar gaan mijn vrijheid en mijn privacy denk ik lekker positief gedacht Jo !!!!!!!
Weg momenten van lekker alleen zijn in mijn eigen energie, weg momenten van stilte en rust voor mezelf...
en natuurlijk ook de verstilling en de ruimte die ik me inmiddels helemaal eigen heb gemaakt in deze kamer met serre....

Ik vraag in het kader van voor mezelf opkomen in de eerste instantie aan de verpleging of ik niet de kamer kan krijgen van R die inmiddels naar huis is...
Dat is nou precies zo'n plek, die ik me in korte tijd ook eigen zou kunnen maken...F doet zijn best en beloofd een mailtje te sturen naar zijn superieur.. Thnx F oprechte dank voor je begrip en het feit dat je met mij meedenkt.

Ik uit mijn ongenoegen tegen iedereen die het maar horen wil en ook tegen degene die het misschien helemaal niet horen wil!! Het kan me allemaal eventjes niet schelen...
Ik lever een behoorlijk gevecht met mezelf want dit heeft te maken met grenzen afbakenen en mensen wel of niet in mijn eigen ruimte toelaten.

Dit is nu precies waar ik bang voor ben. Ik zit hier puur en alleen voor mezelf,om fysiek sterker en beter te worden maar zeker ook mentaal. het een sluit het ander natuurlijk niet uit,want alles staat nu eenmaal in verbinding met elkaar.

Ik huil bij de fysiotherapeute. Ik huil bij de ergo en de haptotherapeute...Ik huil bij iedereen,want ik ben gewoon als de dood om mezelf weer te verliezen in een vorm van over-socialiteit naar de/die ander(en) toe...
Tot er een moment komt, dat ik mezelf weer bij elkaar raap en mezelf  in liefde vermanend toespreek.

Ik besluit om er het beste van te maken en strijd graag met open vizier dus uit ik waarom ik zo,n verdriet heb, zonder al teveel uit te wijden.

Mijn kamergenote is een meisje van 21 jaar ook pijn patiënte en beslist niet onaardig.
Binnen enkele minuten weten we van elkaar dat wij allebei erg zelfstandig zijn en dat wij allebei ook nog eens enorm op onze  privacy en vrijheid gesteld zijn ....
Ziezo dat is duidelijk, voor beide partijen ! Dat schept een band ( haha)...

De ergste spanning ebt weg en we bakenen allebei terrein af .We proberen ( ook in het kader van onze schema's en rustmomenten ) een soort van balans te creëren, waar we ons allebei in kunnen vinden...Het voelt niet verkeerd en mijn paniek vloeit over in een soort van open berusting.

Dan volgt onze eerste nacht samen, op één kamer....

Voor haar is het nog meer wennen dan voor mij denk ik,want als ik terugkijk naar mijn eigen binnenkomst hier en alle indrukken en alle prikkels van zo'n eerste dag na ga,dan moet het voor haar ook wel héél erg véél zijn !!

Bedklaar.. wensen wij elkaar welterusten en proberen de slaap te vatten met een ziekenhuisgordijn tussen onze bedden.
Dat lukt mij aardig op de pijnstillers en de vermoeidheid van een dag hard therapieën...

Arme zij,zij...doet geen oog dicht blijkt achteraf....Eigenlijk wel logisch gezien de toch vreemde omgeving en situatie,vreemd bed en vreemde vrouw naast haar die, ( en dat heb ik nooit geweten ) bovendien verschrikkelijk hard blijkt te snurken.. Het schijnt dat ik aardig wat bomen hebben omgezaagd !!!
Ik heb er niets van gemerkt.. echt niet...

Om 5.30 uur is zij klaarwakker en rommelt achter het gordijn... Ik die alles hoort,ben ook klaarwakker en kan de slaap niet of nauwelijks meer vatten. en dat is balen,want ik heb een uitermate drukke dag voor de boeg....

Kortom ! Dit gaat dus niet werken !!! Wij komen allebei niet aan slapen ,noch aan rust toe...
Wat ben ik blij dat de jeugd van tegenwoordig mondiger is dan wij vroeger,want zij meldt dit onmiddellijk ook bij de verpleging en vraagt om een ander onderkomen. 

En dat is razendsnel geregeld ! Om kloklsag 11.00 uur betrekt zij de grote kamer naast mij,neemt met toestemming van mij de makkelijke stoel met hocker mee en creëert daar haar eigen huis/slaap kamer ....

HELEMAAL GOED!  

En tot volle tevredenheid van beide partijen,zonder tussenkomst van de rijdende rechter... ( hihi)

Het allerbelangrijkste in deze is,dat wij elkaar open in de ogen kunnen blijven kijken zonder wrok of teleurstelling tenslotte moeten wij het ( ik nog 5 en zij nog 8 weken ) samen prettig en gezellig maken hier... 
En dat gaat helemaal lukken op deze manier.

Wordt vervolgd.

****************************************

                    GEZELLIGHEID KENT GEEN TIJD

En ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat ik het afgelopen weekeinde bijzonder gezellig heb doorgebracht.

Helijosje staat weer gewoon voor de deur en nadat ik alles naar boven heb gesjouwd,ga ik me even melden bij mij lieve buufje L....

Arme zij... is helemaal van de leg door een aantal gebeurtenissen die haar behoorlijk hebben geraakt,gekwetst en hebben bezeerd.

Ik hoor het aan met een wit wijntje in mijn hand.
Ik laat haar even uitrazen,uithuilen en vind het ondertussen verschrikkelijk om haar zo verdrietig te zien...
Dat begroot me echt,zij gaat mij inmiddels zo aan mijn hart en sommige dingen zijn voor mij ook niet te bevatten en te begrijpen.

De praktische en oplossingsgerichte J in mij oppert om zaterdag gezellig samen kaasfondue te gaan eten in restaurant "de Vensterbank "  at my place dus !!!!!.....

Goed plan !! Doen we zegt ze... en ik vertrek naar mijn eigen appartement,naar mijn eigen veilige haven en ga daar mijn eigen ding doen...........

Wasmachine vullen,borrel inschenken, slap tv kijken en verder niets... wel bijtijds het bed in,want ik ben gesloopt van de afgelopen week en ik heb woeste plannen voor de zaterdag...

Zaterdag sta ik vroeg ...en ga op de fiets het dorp onveilig maken.
maar eerst laat ik me een hele goede BH aanmeten,zo eentje die geen knellende banden heeft die in mijn schouders snijden en waar mijn rijke natuur zich volledig op haar gemak in kan voelen...eentje met een goede pasvorm,want het voorkomen lever ik zelf....

Ik hou de nieuwe aanwinst meteen aan en laat de oude BRA rigoureus in de vuilnisbak verdwijnen door de verkoopster,die dat graag voor mij doet.

Fijn zo'n speciaalzaak waar ze nog oog en oor hebben voor de clientèle en nog vakkundig zijn  
Ik laat  het me allemaal aanleunen en laat me daar eens lekker in de watten leggen.

De tweede verwennerij is de kapper, als je haar maar goed zit... Mijn (hoera!) vertrouwde kapster is er .Er gaat een stukje van mijn haar af en dan springen de slagen en krullen er zomaar weer in.... zeker als het nat is.
Ik krijg een massage op de massagestoel terwijl mijn haar wordt uitgespoeld,want ik laat natuurlijk ook de uitgroei verven.Mijn haar krijgt een VIP behandeling en ik ga met een nieuw hoofd en een goed gevoel de deur uit.

Vervolgens bedenk ik dat ik ook wel wat nieuwe shirts en zo kan gebruiken...In deze winkel tref ik een lieve en behulpzame verkoopster die mij fantastisch helpt en met me meedenkt.Ook daar ga ik met een goed gevoel de deur uit.

Nog even langs de parfumerie,de tabakswinkel voor postzegels voor the UK... en dan schrap ik ter plekke de kaasfondue van het menu en reserveer 
( want ik kom er toch langs ) een tafeltje voor twee bij mijn favoriete eetgelegenheid.

Dit geeft me, na al die maanden beknibbelen even helemaal een goed gevoel!
Wanneer buufje L verschijnt en ziet dat er geen enkele voorbereiding is getroffen voor het eten....
zeg ik "ga je maar omkleden,want deze meisjes gaan vanavond uit !"

VERASSING !!!!

Wij hebben een wereld avond ! Het eten is verrukkelijk...en na dit uitje gaan wij beide ons weegs... Ik neem het ervan en het wordt een latertje... lekker !!! Op mijn eigen bankje in mijn eigen veilige omgeving.

Zondagochtend hou ik het rustig...doe wat administratieve klussen en s'middags wandelen wij, L en ik met Saartje 3 kwartier over de hei..zwaar vermoeiend,maar ik doe het wel.
L kookt nasi en ik pak mijn spullen weer in voor weer een nieuwe week revalideren.....

****************************************

wordt vervolgd.............