KORT NACHTJE

Wanneer de kinderdisco om 00.00 uur is afgelopen en de ouders hun kroost  (uiteraard met de voiture ophalen en er luidruchtig geconverseerd wordt
 "Haallooo paps ..."was het gaaf  Diederikje ?" hebben jullie genoten Anne-Claire?) ( "heb je,je vermaakt? Willemijn ?).....Klap,klap gaan de autodeuren dicht,dicht, DICHT ! tot 00.30 uur. 
Dan pas wordt het, nadat alle rode achterlichten van het terrein zijn verdwenen een klein beetje rustiger,maar niet voor lang want hierna...

Gaan de DJ's nog even een half uurtje draaien (just for fun ! )
En dan is het kennelijk tijd om af te breken en op te ruimen.Men probeert om het zachtjes te doen, maar het blijft gehorig.Zeker als er voor de rest de verrukkelijke stilte van de nacht heerst.

Kortom, tegen 2.00 uur is het dan eindelijk stil.Echt stil. Gewoon heerlijk doodstil. 

En kruip ik in mijn veilige holletje met een nieuwe aanwinst. 
Een oud Tsjechisch sprookjesboek,dat ik vanochtend op de brocante markt in mijn woonplaats scoor voor het luttele bedrag van 7.50 euro. Ik val op de stoffen prachtig gedecoreerde kaft. Echt smullen! 

De verkoper vraagt een tientje dat stond ook in het boek dus ik vroeg meteen "Is dat met korting ? Of zonder korting ? "Dat levert mij een grote grijns van de verkoper op en vooruit ik mag het voor 7.50 kopen.

Wat een gelukje nu weer! 

Het bonkt in mijn hoofd en mijn oren voelen lichtelijk verdoofd.
Ik lees twee sprookjes en val dan tegen 3.00 uur pas in slaap.
Godzijdank,blijft het de rest van de nacht rustig.

De brocante markt gisteren was een feestje. Samen met Zwoes mijn zwemvriendin op de fiets in het zonnetje genieten van het mooie weer op een leuke plek in een fantastische omgeving  met een prima sfeertje.

Ik scoor ook nog voor een paar centen een aanwinst voor de prijzenkast. Dus mijn dag kan al helemaal niet meer stuk.En ik tel mijn zegeningen.

                     
                         Is het geen plaatje ????



Zwoes en ik drinken voor de verandering maar eens koffie bij de Griek,waar een lieve en vrolijke Bulgaarse de ramen staat te lappen.Dit is voer voor mijn lachspieren en Multiculti op z,n leukst.
ha haha.

Wij gaan aan de Baklava met slagroom en ijs... Ach een mens moet toch wat nietwaar? 
Als je al geen suikerpatiënt bent ?! Dan wordt je het zeker door het eten van Baklava... Mierzoet !! Maar oh zo lekker.

Het is zo héérlijk op het terras.Echt genieten. Zwoes scoort een mooie ketting,een schattige jurk met een beeldig bolero vestje voor eroverheen... Helemaal haar en klaar voor het feestje dat ze in de namiddag heeft.
Zij moet bijtijds weer naar huis,maar niet voordat wij ons tegoed hebben gedaan aan een flinke zak patat MET in het frietkot.

Niets leukers dan mensjes kijken op het terras.
Wij fietsen na de fritten samen op naar huis. Ik moet nog wat laatste boodschapjes doen. Heliosje aftanken, en even flink met de hogedrukspuit reinigen.
Oliepijl en andere vloeistoffen controleren enz....

Vandaag is het rommel en inpak dag want morgen gaat deze vrouw er even tussenuit samen met vriendin I. Wij gaan in retraite 
Een andere omgeving Een andere energie gewoon even weg van de snelweg.
Op een plek waar geen internet en geen wifi is. 


Maar ik beloof u ! Ik kom terug...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                            WHAT A WEEK


Afgelopen weekeinde begon het gedonder weer eens. 
Overlast zeg maar gerust TERREUR ! van een aantal zwaar beschonken jongeren,die mij in ieder geval uit de slaap hielden van 3.34 uur tot 7.45 uur.
En deze keer ging het om gewone Hollandse jongens en een stel meiden. En wat zij uitbraakten daar was echt geen woord buitenlands bij.
Uiteraard heb ik mij daarover op lopen vreten,vooral ook omdat dit de enige manier is om mij behoorlijk chagrijnig te krijgen,want mijn slaap is heilig!

Door vorige ervaringen wijs geworden weiger ik om nog één keer de politie te bellen, voor hen is het prioriteit nummer 11 dat hebben zij mij de vorige keren wel héél duidelijk gemaakt en bovendien heeft de mandaat geen mankracht en wagens genoeg.blah blah blah blah blah !

Dus, ben ik machteloos en ten einde raad maar eens in de pen geklommen en heb door middel van een noodoproepje met daarin de vraag of er meer mensen last hebben van dat dronken gelal en gebral en zo ja? Of er dan een mogelijkheid bestaat om dit gezamenlijk op te lossen door handtekeningen te verzamelen en aan de burgemeester aan te bieden, om zo op een rustige en vredige manier tot een oplossing te komen.

Ik heb het op een fb site geplaatst waar berichten staan betreffende mijn woonplaats en een berichtje naar het plaatselijke sufferdje gestuurd met het vriendelijke verzoek of men deze oproep wilde plaatsen.
Nou dat wilden ze wel !!! De aanhef was  wel duidelijk en helemaal uit het verband van mijn oproep gerukt,maar het stond in ieder geval op de internetsite van de krant.

Een gemeenteraadslid van een landelijke politieke partij die begrip toonde voor mijn klacht ging hier dan ook meteen op in en gaat dit t.z.t. voorleggen aan het college en een gesprek aan met de politie. Dat is reuze fijn ! 
Al heb ik hier in deze tijd zo mijn bedenkingen bij.
Dit is al jaren aan de gang,soms met tussenpozen en soms echt weken achter elkaar,maar kennelijk durft niemand zijn mond hierover open te doen.

Nee !! Dan het commentaar op fb Ongelofelijk !!
Ik ??? Moet de jeugd hierop aanspreken ??? Midden in de nacht ??? Geen denken aan ! Ik wil best wel eens met deze knapen en meisjes rond de tafel gaan zitten,maar niet midden in de nacht !!

Het was dit keer ook best wel beangstigend zo hard werd er geschreeuwd en met auto's over het parkeerterrein gescheurd,hier was echt sprake van dronken frustraties die men er uit gooide en die ik en een aantal bewoners van dit pand kennelijk moest horen. 

Enfin, na een aantal antwoorden te hebben gegeven op oplossingen die meestal van mensen komen die langs de zijlijn staan.
En die in deze zelf geen poot uitsteken en een aantal geschreven scheld kanonnades was ik het zat en heb ik iedereen een rustige nacht toegewenst .
Ik heb de fb pagina gelaten voor wat het was.Ik was het beu. Het was welletjes..
Wel heb ik inmiddels gemerkt dat er naar aanleiding van dit artikel toch iets in gang gezet is. Opeens kwamen er nog meer meldingen binnen van overlast in andere woonwijken.
Van luidruchtige feestjes waarvoor een aantal mensen inmiddels bekeurd zijn, en anderen een waarschuwing hebben gekregen.
Inmiddels heeft de aardige jonge beheerder van de site waarop ik in de eerste instantie mijn schrijven plaatste mij laten weten dat hij een gesprek met een aantal jongeren aangaat.

Alle bejaarden of bijna bejaarden zijn allemaal natuurlijk ook jong geweest en deze jeugd wordt 
(mits men het haalt natuurlijk!!)  ook eens ouder,  oud en bejaard. 
Maar dat besef dringt kennelijk niet door wanneer je jong bent.

Mijns inziens wordt er in dit land veel teveel geneuzeld. 
Tegenwoordig moet men alles tot in den treuren bediscussiëren. BAH !

Wat ik mis in deze roerige tijd is daadkracht en een essentieel begrip dat wij wel degelijk van onze ouders mee gekregen hebben en dat is het sleutelwoord     RESPECT.

Gelukkig zijn niet al jonge mensen respectloos en er zijn wel degelijk jongeren die zich respectabel gedragen. 
Maar dat t... dat midden in de nacht staat zijn hart uit z,n lijf staat te blèren ? Daar heb ik zo mijn twijfels bij.En natuurlijk zijn er ouderen die zeuren en klagen en vlegelachtig gedrag vertonen.
Maar je hebt ook hele lieve ouderen waar je mee kunt lachen en een goed gesprek mee kunt aanknopen.

Ik ga er vanuit dat de jonge beheerder van de fb pagina iets kan uitrichten en bedank hem bijvoorbaat voor zijn steun en medewerking in deze.
En.... vanavond is er gewoon weer jongeren disco met decibel overschrijdende gedreun!In de sportzaal van het zwembad.
Ik ga nu mijn tv maar eens keihard aan zetten!! Of met oordoppen in verder bloggen.

Ziezo ik moest even mijn hart luchten en ben het  voor nu ,wel kwijt.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

       Updeetje: Even delen........



                  WAT IS HET TOCH LEUK 

Om te zien dat mijn schrijventjes onder andere die over een leuk dagje Jordaan door zoveel mensen met plezier worden gelezen 

Voor wat Nederland betreft  breek ik mijn eigen record.

Item	Pageviews
Nederland	671
Verenigde Staten	54
Ierland	25
Frankrijk	15
Spanje	11
Duitsland	5
België	4
Portugal	4
Griekenland	3
Turkije	3

En dat is natuurlijk helemaal een stimulans om nog meer no nonsens verhalen op te schrijven,want kennelijk hebben mensen in deze spannende tijd behoefte aan een stukje simpele gezelligheid.

Mijn verhalen schatkist, is nog lang niet uitgeput, ik heb er nog wel een paar in voorraad.

Hoewel ik had bedacht ( ik zit nu op 986 blogjes over Josephientje in het gooi) bij de 1000ste te gaan stoppen,wordt ik door zoveel lezers en leuke reacties in verwarring gebracht en nu weet ik het nog zo net niet.
Dus ik laat de tijd zijn werk doen  en zie wel wat er gebeurd.

Toen ik een poosje geleden (ergens in augustus) over de Valkeniersdag had geschreven zag ik tot mijn grote verbazing dat ik ineens aardig wat lezers in Rusland had.Dit heeft waarschijnlijk te maken met het aantal foto's die ik erbij heb geplaatst van de roofvogels waar wij die dag mee hebben mogen werken.Frappant en ook bijzonder is het wel.

Rusland	428
Nederland	79
China	3
Duitsland	3
Verenigde Staten	3
Frankrijk	2
Hongarije	1
Nieuw-Zeeland	1
Oekraïne

Ik ben dan ook best een beetje trots op mezelf dat iets wat eigenlijk min of meer uit nood geboren is, tot dit resultaat heeft geleid.

Ik ben begonnen, hoewel ik geen enkele schrijfervaring had in 2013 vanuit Frankrijk met "Josephientje op Ecolonie"

En toen ik terug in Nederland en op de Veluwe terechtkwam werd het 
"Josephientje op de Veluwe" 

Mijn vaste plek,kreeg ik in het gooi en ik schrijf nu alweer een aantal jaren over de belevenissen van
" Josephientje in het gooi".

Soms grappig,soms verdrietig,soms spannend, soms oh zo saai,maar altijd met een vleugje humor.

Kortom ik doe mijn stinkende best om altijd iets leesbaars op papier te krijgen. En als ik dan weer een ei gelegd heb en het dan met enthousiasme wordt ontvangen,is dat natuurlijk dubbel zo leuk en dan weet ik weer waarvoor ik het doe.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Ik wens iedereen vast een héél fijn weekeinde toe.

                                     WAT EEN WERELDDAG

Vriendin Zwoes en ik hebben een leuk dagje in de agenda gepland staan voor vandaag en hebben allebei zin om er een uitzonderlijk dagje van te maken en ik moet zeggen, dat is helemaal gelukt !!! Dank je wel lieve Zwoes.

Om klokslag half elf sta ik voor haar deur ,voor de koffie. Maar zij heeft het plan opgevat om deze ergens in het Gooi te gaan drinken. Wat een meesterlijk plan op deze mooie dag!

Sjokstokken mee en hup daar gaan wij richting L.... richting het sjieke Gooi. Maar het kan nog sjieker bedenkt zij onderweg en dus nemen wij de afslag richting B.......
Daar wonen een aantal zéér bekende Nederlanders en die willen wij wel tegen komen haha.

Wij stoppen bij een voor mij  zéér welbekende uitspanning midden op de hei en gaan natuurlijk eerst aan de koffie met een flink stuk appeltaart met slagroom "En.. Oh ja.. Obiebaby doet u er maar twee vorkjes bij ,want wij delen dit megastuk.Wij zijn beiden aan de lijn snapt u ?? hahahaha

Wat is het hier heerlijk toeven, de koffie is verrukkelijk en het gebak ook. Wij laten het ons goed smaken en bereiden ons geestelijk en lichamelijk voor op een stevige wandeling over de hei.
Stokjes mee !! Hupsakee !!

Zij heeft van mij nog een aantal verhalen tegoed dus ik loop al kwebbelend voorop met de sticks.
Wat haar betreft kan het tempo wel wat minder en daar kan zij wel eens gelijk in hebben,want ik loop nog steeds in de haast modus. dat is natuurlijk nergens goed voor en zeker niet voor mijn rug en mijn gewrichten.

Het lopen gaat eigenlijk steeds beter en de hei is echt op z,n mooist. We lopen langs afgezette stukken wel hele bijzondere heide. Daar groeien en bloeien uitzonderlijke planten en die stukken mogen dan ook niet betreden worden, vandaar de afzetting.
Bovendien lopen er op deze wandel route een grote witte kudde runderen rond,die wij vandaag niet tegenkomen.

Het is een bijzonder warme dag en er zijn een aantal mensen die zich hier verpozen op een kleed of zittend op de bankjes,maar eigenlijk is het best wel een rustig stuk.

Even bijkomen onder het loof van een schaduwrijke berk,vind ik twee mooie witte stenen en leg die in het hart van zijn stam,als herinnering aan deze mooie wandeling.

Nadat wij een dik uur hebben gelopen, vleien wij ons neer op een picknick bank in de schaduw en genieten van de kudde grazende schapen die steeds dichterbij komen en waarin wij ons opeens tussen bevinden. De schapen trekken zich helemaal niets van ons aan en gaan rustig hun gang.Zij grazen ! 

Er loopt één zwart schaap tussen. Goh dat lijk ik wel !? Het zwarte schaap van de familie. Met m,n mobiele telefoon nemen wij wat kiekjes en genieten volop van alles wat er om ons heen gebeurd.

Tijd om terug te keren breekt natuurlijk ook aan, onze magen beginnen een beetje te knorren en Zwoes verzorgd vandaag de lunch.Het is voor mij verwendag.

Wanneer ik plaats neem in haar auto komt ons een verschrikkelijke strontlucht tegemoet. Niet te harden gewoon !! Wij kijken onder onze schoenen en ja hoor !!! Ik ben de gelukkige!! Wat een meur!
Maar als je in de stront hebt getrapt dan heb je toch geluk ??

                   Althans dat wordt gezegd.

Nou,ik heb in ieder geval het geluk,dat Zwoes een fles water bij zich heeft en wij bij een boom de strontschoen zo goed en zo kwaad een beetje schoon kunnen spoelen.De lucht wil niet wijken,wat een geluk zal er op mijn pad komen hahahaha. Ramen open en blower aan en snel op naar huis dus.

Mijn helijosje, staat bij haar voor de deur en ik heb gelukkig mijn open air Nikes altijd in de kofferbak liggen dus ik wissel even van schoeisel en probeer het nog met een vochtig doekje. Het meeste is eraf,maar de lucht is nog niet helemaal weg.

Zwoes heeft een verrukkelijke zalmrisotto met asperges gemaakt met een overheerlijk vers broodje erbij dus dat is smullen.Wij hebben samen altijd leuke en spannende discussies en allebei een stevige mening over van alles en nog wat. Dus wij wisselen uit,hebben de tijd aan onszelf en komen zo echt deze dag wel door.

Genieten met een grote G is dit weer en voordat wij het weten is het zomaar 17.00 uur, hebben wij nog niet gezongen, ( ik zou een zangles krijgen van haar) maar hebben wij ons kostelijk vermaakt.
Die zangles komt heus wel, ik loop niet weg en zij ook niet. Onze vriendschap is héél waardevol.

Ik vertrek en doe nog nadat ik mijn schoenen echt in een sopje heb afgeborsteld en op het balkonnetje te drogen heb gezet wat boodschapjes en dan is het op. Ik doe niets meer,schrijf met behoorlijk pijnlijke handen nog wel even dit stukje. Dus dit is heet van de naald,vers van de pers.
Ik hoef lekker niet te koken, heb van Zwoes een bakje risotto meegekregen,dat hoef ik alleen maar op te warmen. 

Wat een leven !!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                 DAGJE JORDAAN DEEL 2

Genietend in het zonnetje van een lekkere cappuccino en een flinke punt appelgebak met slagroom op het terras van Cafe "Sonneveld" schuin tegenover het huis waar ik getogen ben, wisselen A en ik alle nieuwtjes uit van de laatste tijd en kijken wij mensjes, want oh oh er komt wat aan leukerds de brug over onze kant op.

Wij zijn vandaag ook even toerist in eigen buurt. Dit is wel grappig eigenlijk. Ik wijs A op een leuk en vlot ouder stel. "Kijk dan A ! Wat leuk !"zeg ik en vraag meteen even aan het paar of ik een plaatje van ze mag schieten en dat mag!

         Oh. Ik hou zo van flamboyante ouderen.

Zij komen uit "the UK" en zijn voor de allereerste keer in Nederland en in Amsterdam om hun 50 jarig huwelijksfeest te vieren.
Nou als dat niet leuk is ? Dan weet ik het niet meer.

Een gouden echtpaar op de Hilletjesbrug !! 

Dat zich kostelijk vermaakt en hun ogen uitkijken. Ik vraag of zij willen dat ik de foto naar hen opstuur, maar dat willen zij niet. 

Dit is weer een van die leuke momentopnamen die ik voor geen goud had willen missen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Een humorloze yup met aan een riempje een klein 
wollig hondje loopt voorbij en ik kan niet nalaten te vragen of het hondje soms "NERO"heet... De Yup kan het niet waarderen en A en ik liggen in een stuiplach.Humor !!!

Dan wordt het tijd om op te stappen en de buurt onveilig te gaan maken.
Dit keer kiezen wij ervoor om richting Westerstraat te gaan en eens te kijken wat in onze tijd ook al weer waar zat. 
De drogist met de leukste etalage van Amsterdam zit er nog steeds. En de lijstenmakerij ook.
De draaiorgels van  de fam Perlee zijn uiteraard ook niet weg te denken uit dit mooie stukje Jordaan.

Het draaiorgel is zo typerend voor Amsterdam en de Jordaan.Volgens mij heeft geen enkele stad in het buitenland dit.
Het wordt een wandeling vol nostalgie , want A en ik weten nog best veel van vroeger uit onze kindertijd.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Dan ontdekt A, kuierend op de Westerstraat opeens een pand waarvan de grote deur openstaat en heeft ze twee hele leuke oude stalen kastjes in het vizier. 
Binnen wordt hard gewerkt om het pand voor te bereiden op de opening van Amsterdams eerste en enige spuitwater fabriek komen wij niet veel later aan de weet. 
"Wat kost zo'n kastje?"vraagt A aan een van de werkmensen. "Dat weet ik niet" antwoordt hij "De grote baas staat buiten "en hij wijst iemand aan die bij de lantaarnpaal staat te bellen.

Uitgebeld,komt de grote baas het pand in en dan ontstaat er iets,wat je volgens mij alleen maar in de Jordaan meemaakt.
Ans vraagt aan de grote baas wat het kastje moet kosten en hij nodigt ons gastvrij uit binnen te komen kijken naar wat zijn plannen zijn en vraagt ons op te letten bij het lopen ( er liggen nl 2  grote glas in lood ramen op de grond klaar om gerestaureerd te worden) en zegt en passant tegen A dat de kastjes niet voor de verkoop zijn,maar onderdeel worden van het interieur van zijn nieuw te openen limonadebar en spuitwaterfabriek.

"Loop maar even door naar achteren dan kan je zien waar de machines komen te staan"zegt deze sympathieke man tegen A en mij en wij lopen achter elkaar aan het stoffige pand door, tot we niet meer verder kunnen en een mooie wit betegelde ruimte in stappen. "Kijk"zegt de eigenaar. "Deze ruimte wordt nu de fabriek"en vóór in het pand komt de limonadebar en kunnen mensen  o.a. hun spuitwater in flessen kopen.

"Goh"zeg ik, "Dat doen ze in Hongarije ook. Je zet daar je kratje aan de weg en dan worden de flessen tegen een gering bedrag weer gevuld "Daar heb ik het idee min of meer vandaan "zegt de eigenaar en hij verteld terloops dat hij in Hongarije heeft gewoond,vloeiend Hongaars spreekt en oorspronkelijk uit Friesland komt.
Ik zeg dat ik pas terug ben uit Hongarije en spreek hem verder aan in het Fries dat ik nog onthouden heb uit de tijd dat ik bij mijn grootouders als kind in Friesland logeerden. 

De grote baas moet verschrikkelijk lachen als ik er ook nog een paar woordjes Hongaars aan toevoeg en in het onvervalst Jordanees uitbraak.
"Ik spreek alle talen, behalve betalen !" Heeft hij het helemaal niet meer en schatert het uit.

Dan valt mijn oog op de spuitwaterflessen die op de stoffige planken aan de muur staan. "Zo ééntje willen wij wel hebben hé A? " zeg ik. "Gevuld met origineel Amsterdams spuitwater. Ik vraag wat ze kosten en A en ik gaan akkoord met de prijs en worden hier héél blij van.

"Dit is wel je allereerste verdienste baas "zeg ik tegen hem terwijl ik op het papiergeld spuug. "Da's voor de mazzel en goeie zaken" Wij brengen je geluk let maar eens op deze tent draait straks als een tierelier.
En als je officieel geopend bent dan komen wij zeker terug.
Wij krijgen er van hem, los van een grote grijns van oor tot oor een origineel kogelflesje bij kado.

Daar zat vroeger gazeuse in en een knikker in een gootje, die voorkwam dat je,je verslikte in het koolzuur. Je kon er lekker lang mee doen slokje voor slokje en volgens mij worden deze niet meer gemaakt.

Wij lopen na deze zéér leuke ontmoeting allebei met een volle fles te sjouwen van 1 liter en een leeg kogelflesje in een uitvouwbaar stoffen tasje.

Best zwaar sjouwen... maar ZO de moeite waard. We besluiten richting Rozengracht te lopen om in het oude pand van Jamin,dat al jaren in gebruik is als lunchroom een broodje te gaan eten. Maar om daar te komen moeten we eerst nog door de ons zo bekende straatjes. 
Als we in de Nieuwe Leliestraat lopen komt de "koningin van de Jordaan" naar buiten op een paar Griekse pantoffels met op elke neus een grote poemel.
"Wat heeft u een leuke toffels aan"kan ik niet nalaten te zeggen"Auw"zegt ze in het onvervalst Jordanees "die hep ick fan me buuren gekreigen die benne naar ut buiteland geweest liev he?? "
We raken aan de praat met deze 93 jarige pittige dame.
A kent haar goed.Ze woont in het huis waar A's ouders hebben gewoond en A heeft langer in de Jordaan gewoond dan ik,vandaar.
"Auw mijd je bint nog geen spat verandert " zegt ze tegen A. 
Enfin ik ga er maar even bij zitten op haar bankje dat voor de deur staat.Mijn rug begint op te spelen dus even uitrusten kan geen kwaad.
Ze komt gezellig naast me zitten en verteld honderd uit over de buurt en dat de gezelligheid er niet meer is en dat het allemaal niet meevalt als je 93 bent.
En dat ze voor mensen de kaart legt. dat doet ze met gewone speelkaarten. "Reute heer is een goeie man als je die trekt komt ie op je pat"Ik onderdruk en lach en denk. Nou, laat maar zitten tante Fietje,mag ik bedanken.

Na deze ontmoeting gaan wij toch echt een broodje eten want daar zijn we nu echt wel aan toe.

Blij als we zitten aan een tafeltje en besteld hebben wat wij willen eten en drinken,
hebben wij daar ook weer een leuke ontmoeting en gezellige gesprekken met een heer die meehelpt in de bediening en voor de afruim zorgt.

Als wij gespijsd zijn en gelaafd. Heb ik nog slechts één wens. Ik wil even naar de kralenwinkel op de Rozengracht om paarse leren veters te kopen. Mijn ketting die zo mooi staat op een bepaald bloesje is kapot en daar heb ik die dingen voor nodig.

Met volledige bepakking bereiken wij de leukste en volgens mij de best gesorteerde kralenwinkel in Amsterdam. En vind ik, geholpen door een vriendelijke verkoopster waar ik naar op zoek ben.
Wanneer ik afgerekend heb en wij de winkel uit willen lopen,komt er een dame binnen met in elke hand een prachtige roos en overhandigd die aan de beide vriendelijke verkoopsters in de zaak. Wat een lief gebaar nu weer !De dames zijn ontroerd en wij genieten mee en raken er zelfs ontroerd van. Sentimentele Jordanezen.. 

En weer kan onze dagje Jordaan niet meer stuk !

A stapt op de Westermarkt op de bus en ik op de tram en op het CS op de trein.

Ik doe nog even wat boodschapjes voor het weekeinde en geef mijn schatten thuis een mooi 
plekje net als A.

 Wat hebben wij weer genoten!     

                                                   

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~