WAT EEN WERELDDAG

Vriendin Zwoes en ik hebben een leuk dagje in de agenda gepland staan voor vandaag en hebben allebei zin om er een uitzonderlijk dagje van te maken en ik moet zeggen, dat is helemaal gelukt !!! Dank je wel lieve Zwoes.

Om klokslag half elf sta ik voor haar deur ,voor de koffie. Maar zij heeft het plan opgevat om deze ergens in het Gooi te gaan drinken. Wat een meesterlijk plan op deze mooie dag!

Sjokstokken mee en hup daar gaan wij richting L.... richting het sjieke Gooi. Maar het kan nog sjieker bedenkt zij onderweg en dus nemen wij de afslag richting B.......
Daar wonen een aantal zéér bekende Nederlanders en die willen wij wel tegen komen haha.

Wij stoppen bij een voor mij  zéér welbekende uitspanning midden op de hei en gaan natuurlijk eerst aan de koffie met een flink stuk appeltaart met slagroom "En.. Oh ja.. Obiebaby doet u er maar twee vorkjes bij ,want wij delen dit megastuk.Wij zijn beiden aan de lijn snapt u ?? hahahaha

Wat is het hier heerlijk toeven, de koffie is verrukkelijk en het gebak ook. Wij laten het ons goed smaken en bereiden ons geestelijk en lichamelijk voor op een stevige wandeling over de hei.
Stokjes mee !! Hupsakee !!

Zij heeft van mij nog een aantal verhalen tegoed dus ik loop al kwebbelend voorop met de sticks.
Wat haar betreft kan het tempo wel wat minder en daar kan zij wel eens gelijk in hebben,want ik loop nog steeds in de haast modus. dat is natuurlijk nergens goed voor en zeker niet voor mijn rug en mijn gewrichten.

Het lopen gaat eigenlijk steeds beter en de hei is echt op z,n mooist. We lopen langs afgezette stukken wel hele bijzondere heide. Daar groeien en bloeien uitzonderlijke planten en die stukken mogen dan ook niet betreden worden, vandaar de afzetting.
Bovendien lopen er op deze wandel route een grote witte kudde runderen rond,die wij vandaag niet tegenkomen.

Het is een bijzonder warme dag en er zijn een aantal mensen die zich hier verpozen op een kleed of zittend op de bankjes,maar eigenlijk is het best wel een rustig stuk.

Even bijkomen onder het loof van een schaduwrijke berk,vind ik twee mooie witte stenen en leg die in het hart van zijn stam,als herinnering aan deze mooie wandeling.

Nadat wij een dik uur hebben gelopen, vleien wij ons neer op een picknick bank in de schaduw en genieten van de kudde grazende schapen die steeds dichterbij komen en waarin wij ons opeens tussen bevinden. De schapen trekken zich helemaal niets van ons aan en gaan rustig hun gang.Zij grazen ! 

Er loopt één zwart schaap tussen. Goh dat lijk ik wel !? Het zwarte schaap van de familie. Met m,n mobiele telefoon nemen wij wat kiekjes en genieten volop van alles wat er om ons heen gebeurd.

Tijd om terug te keren breekt natuurlijk ook aan, onze magen beginnen een beetje te knorren en Zwoes verzorgd vandaag de lunch.Het is voor mij verwendag.

Wanneer ik plaats neem in haar auto komt ons een verschrikkelijke strontlucht tegemoet. Niet te harden gewoon !! Wij kijken onder onze schoenen en ja hoor !!! Ik ben de gelukkige!! Wat een meur!
Maar als je in de stront hebt getrapt dan heb je toch geluk ??

                   Althans dat wordt gezegd.

Nou,ik heb in ieder geval het geluk,dat Zwoes een fles water bij zich heeft en wij bij een boom de strontschoen zo goed en zo kwaad een beetje schoon kunnen spoelen.De lucht wil niet wijken,wat een geluk zal er op mijn pad komen hahahaha. Ramen open en blower aan en snel op naar huis dus.

Mijn helijosje, staat bij haar voor de deur en ik heb gelukkig mijn open air Nikes altijd in de kofferbak liggen dus ik wissel even van schoeisel en probeer het nog met een vochtig doekje. Het meeste is eraf,maar de lucht is nog niet helemaal weg.

Zwoes heeft een verrukkelijke zalmrisotto met asperges gemaakt met een overheerlijk vers broodje erbij dus dat is smullen.Wij hebben samen altijd leuke en spannende discussies en allebei een stevige mening over van alles en nog wat. Dus wij wisselen uit,hebben de tijd aan onszelf en komen zo echt deze dag wel door.

Genieten met een grote G is dit weer en voordat wij het weten is het zomaar 17.00 uur, hebben wij nog niet gezongen, ( ik zou een zangles krijgen van haar) maar hebben wij ons kostelijk vermaakt.
Die zangles komt heus wel, ik loop niet weg en zij ook niet. Onze vriendschap is héél waardevol.

Ik vertrek en doe nog nadat ik mijn schoenen echt in een sopje heb afgeborsteld en op het balkonnetje te drogen heb gezet wat boodschapjes en dan is het op. Ik doe niets meer,schrijf met behoorlijk pijnlijke handen nog wel even dit stukje. Dus dit is heet van de naald,vers van de pers.
Ik hoef lekker niet te koken, heb van Zwoes een bakje risotto meegekregen,dat hoef ik alleen maar op te warmen. 

Wat een leven !!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~