HOEWEL HET ERG KOUD IS

Blijft het gelukkig droog om van de Koningsdag
een geslaagde feestdag te maken.
Ik nestel me in mijn relaxstoel met taart en  een cappuccino om alles mee te maken vanaf de tv.

De behoefte om eruit te gaan en mij in het feestgedruis te storten,wordt naarmate ik een hogere leeftijd bereik, steeds minder.Ik heb geen behoefte meer aan drukte....oh nee....
Laat mij maar lekker in m,n eigen huisje en m,n eigen energie genieten.
En dat is precies wat ik vandaag doe.
Wat ik ervan mee krijg op tv is, dat het een mooie,maar vooral relaxte Koningsdag is.
Met leuke onderwerpen en interessante gegevens over de stad waar zij het vieren. 
De Koninklijke familie is bijna helemaal compleet en iedereen had ontspannen lol.
Wel is er uiteraard gezorgd voor meer bewaking hetgeen geen overbodige luxe is in deze roerige tijd.
Maar alles loopt op rolletjes en iedereen vermaakt zich.

Na de feestelijkheden,blijf ik aan de buis gekluisterd. In mijn filmlade ligt nog een Italiaanse serie op mij te wachten, (die ik al een hele poos in huis heb) om te worden gezien.
Ik heb hier maanden verlekkerd naar uitgekeken en rustig gewacht tot ik in de perfecte stemming zou zijn en de juiste energie heb om dit prachtige familiedrama te gaan bekijken.

Menigmaal heb ik ermee in mijn handen gestaan, maar dan was het toch nog niet het juiste moment en heb ik de dvd weer keurig in de la teruggelegd.
Maar op Koningsdag gaat het er dan toch van komen.
Ik zet iets lekkers te drinken en te eten op het tafeltje naast mij en verheug me.
Ik ga eens uitgebreid genieten van deze prachtig Italiaans verfilmde familie kroniek.

Het is het officieuze vervolg van "La meglio gioventú" ( de beste jeugd ) die ik eerder bekeek en waar ik, na 6 uur voor de buis te hebben gezeten nog steeds geen genoeg van heb.

Want, wat een mooie verhalen en prachtige plaatjes. Italië in al haar schoonheid.Zo mooi verfilmd.

                         
Net als dit vervolg.
"Le cose che restano " ofwel: De dingen die blijven.
En weer verlies ik mezelf een aantal uren in deze bijzondere film en geniet ik ook nu weer van de verhaallijn en het meesterlijke acteerwerk, de prachtige natuur en de schoonheid die "la bella Italia" mij te bieden heeft.

Mijn Koningsdag kan niet meer stuk....

De dag na Koningsdag heb ik afgesproken met vriendin I. Wij gaan frieten halen op de markt,maar het weer gooit roet in het eten. Dus wordt het niet naar de markt. ( regen,hagel,storm)
Maar naar de beste snackbar van het land en daar eten wij een shoarma menu.. Heerlijk !Maar wel eerst een lekkere cappuccino bij mij thuis,dankzij de "what else" machine van mijn oudste kind...

Nou wij hebben geen last van depresso,wij hebben goede en diepgaande gesprekken over van alles en nog wat. Behalve over het weer !
In de namiddag zet ik I weer af op het station en keer ik weer huiswaarts.

Verder hou ik het rustig, morgen stoksjokken.
Maar ook hier zijn de weergoden ons niet goed gezind,dus G en ik schrappen stoksjokken van het menu en dopen het om tot koffiedrinken.
Uitstekend idee wanneer het buiten rotweer is.

Ik geef een buurvrouw van onze verdieping een lift, dan hoeft zij niet zo,n eind te lopen in dit weer en zet haar af voor de deur waar zij moet zijn. Dit is mijn goede daad voor vandaag. Kleine moeite groot plezier buurvrouw!

Ik bespreek gelijk even met G&E wanneer ik mijn gevulde rugzak aan hen zal overdragen,die nemen zij mee met mijn spulletjes naar hun tweede thuisland.

En ik kom gewoon later !! Zo lief !!! Ze hebben mij uitgenodigd om te komen. En dat laat ik mij geen twee keer zeggen.
Ik ben al eerder bij hen geweest in 1997 en dat is mij héél goed bevallen... dus ik ga en ik kom er t.z.t aan hoor !!

Dank jullie wel lieverds !! Ik kijk er echt naar uit !

Ik zit, vandaag dus tussen een berg winter en zomerkleding. De winterkleding wordt vacuüm getrokken en in de koffer gestopt. En de zomerkleding komt eruit tevoorschijn. Ik ben nu op de helft en ga morgen verder.

Dan kan ik maandag met een gerust hart gaan trainen in het zwembad.
Ik wens iedereen vanaf hier een héél fijn en goed weekeinde toe.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                            ZO ZEG ! DAT is SCHRIKKEN

Eerst wordt ik vanochtend wakker ge-appt door lieve vriendin T die de foto's van haar 60ste verjaardag op mijn telefoon zet. 
Het is maar goed ook dat zij mij wakker appt. 
Want er mag toch nu wel weer eens iets anders gebeuren in deze hut dan alleen maar slapen en nog eens slapen.
Gisteren heb ik me voor genomen om vandaag toch maar even te gaan fourageren,tenslotte is het morgen Koningsdag en dan wil ik wel iets lekkers in huis hebben. 
Niet dat ik nou zo Koningsgezind ben integendeel,maar ik vind alle feestelijkheden erom heen wel leuk en hoewel ik besloten heb vanwege het slechte weer dit keer binnen te blijven en mij te vermaken bij de tv met een oranje taartje,wil ik natuurlijk wel even weten hoe The King & Queen en de rest van de koninklijke familie gekleed gaan.

Dus zit ik morgen voor de buis en moet ik nu toch maar even maar het slechte weer trotseren.

Dit betekent,dat ik eerst maar eens onder de pomp ga. Mijn haar lijkt wel vilt en voelt behoorlijk vies aan van al het nachtelijk transpireren.Dat kan wel een wasbeurtje gebruiken.Zo gezegd zo gedaan....

Wanneer alles weer fris is en schoongewassen en ik me in de kleren hijs,krijg ik de schrik van mijn leven,want out of the blue gaat ineens mijn rookmelder af die boven mijn voordeur hangt....

Ik schrik zo!! Dat ik met een sprongetje het ding van de wand af krijg,uit elkaar haal en een zucht van verlichting slaak als die verschrikkelijke immense herrie opgehouden is.

Volgens mij kun je dit verschrikkelijke lawaai tot op de eerste verdieping horen,hetgeen in principe natuurlijk geen kwaad kan,want daar heb je tenslotte zo'n ding voor,maar dat het ding zonder aanleiding zichzelf kennelijk test en mij hierbij de stuipen op het lijf jaagt vind ik minder.

Van de ergste schrik bekomen,zet ik het ding weer in elkaar en vraag of het dit niet meer zo wil doen,hang het weer terug op zijn plek en moet dan eerst zorgen dat ik uit de onzekere modus kom waarin ik nu verkeer.

Ik moet toch boodschappen gaan halen.En wat nu als het ding weer spontaan afgaat als ik weg ben? Ik probeer mezelf tot kalmte te manen en mijn innerlijke rust weer terug te krijgen en mezelf toe te spreken, dat het ergste wat er kan gebeuren is dat men in uiterste noodzaak mijn voordeur in zou kunnen trappen. "Nou als dat zo is, dan is dat zo "spreek ik mezelf toe en ga lichtelijk onzeker nog weer over tot de orde van de dag.

Boodschappenlijstje,handtas,boodschappentassen, sleutels,lege flessen. Check check dubbelcheck en weg ben ik. Alles loslatend van wat, als.. enz....
Ik ga met een gerust hart boodschappen doen.

Het is "April doet wat het wil"weer. Hagel,natte sneeuw,regen en alles wat je maar van winterse buien kan verwachten.
Dan ben ik toch weer zo blij en dankbaar voor en met m,n trouwe altijd starten,lopen autootje.
Ik hoef de sleutel maar om te draaien in het contactslot en het motortje zoemt.Dat is toch zo'n geruststelling. Ik zou niet weten wat ik zonder haar moest.

In de winkel is het druk. Dat is altijd zo wanneer er feest op komst is. Het lijkt wel weer of mensen alles gratis krijgen.

Ik werk snel mijn lijstje af en neem een spurt naar de kassa.Reken af en kom thuis tot de ontdekking dat de caissière twee keer iets heeft aangeslagen of in ieder geval langs de scanner heeft gehaald.
Dit gebeurt nogal eens en ook al gaat het maar om een klein bedrag. Ik neem toch even de moeite om de bedrijfsleider te bellen en dit te melden.Wie het kleine niet eert is het grote niet weert, zo was het toch ?
Waar met mensen wordt gewerkt, worden soms fouten gemaakt. Ik til er ( net zomin als de bedrijfsleider ) maar niet al te zwaar aan en ik mag met het bonnetje van de week langskomen om het geld op te halen. Daar doen zij niet moeilijk over en dat vind ik wel zo prettig.

Ziezo...Ik ben voorbereid op Koningsdag.
En wens iedereen,maar vooral de kinderen op de vrijmarkten en elders een hele fijne en mooie dag toe.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                         

                                   HOE IS HET MOGELIJK ?

Nadat ik gisteren het zangfestijn heb afgebeld en mijn bed in gestapt ben, heb ik alleen maar geslapen !
Ik schrijf nu maandagmorgen,alweer tegen de middag aan en kom net uit een hele diepe slaap.

Kennelijk heb ik dat nodig. Hoewel ik niet meer die vreselijke buikkrampen heb, voel ik me nog steeds niet senang. Ik klink verkouden en loop constant te niezen.Kortom daar ga ik weer !!!!

Dacht ik twee weken geleden eindelijk die griep verschijnselen vaarwel te hebben gezegd.Begint het hele gedonder weer van voor af aan.Balen !!
Voor mijn gevoel heeft dit sterk met het weer te maken.

De schommelingen van temperatuur,de kilte,regen en hagel. Ik kan hier gewoon niet tegen.
In een héél ver verleden zij mijn huisarts al eens dat ik beter af was in Spanje bijvoorbeeld.Maar dat is er nog steeds niet van gekomen.

Wie weet ? Komt het toch nog eens zover ?? Het leven zit vol verrassingen....

Want dit is echt niet leuk meer, ik voel me zo gammel als ik weet niet hoe en ga zo gewoon weer verder slapen. 
Leuk is anders, maar zoals alles altijd overgaat,zal dit ook wel overgaan. Morgen moet ik in ieder geval mijn zomerkleding uit de basement gaan plukken.
Dan gaan de echte winterse truien en vesten weer de koffer in tot volgend jaar.

Denk dat ik dit koutje misschien te danken heb aan het stoksjokken van afgelopen vrijdag. Ik was behoorlijk bezweet en er stond een aardige westenwind en dan koel je snel af. Ik liep op een gegeven ogenblik te rillen. Dus dat zou best wel eens kunnen. 
Hoewel ik weer heb genoten van onze wandeling van dik een uur.
De natuur is nu op zijn allerweelderigst dus daar heb ik wel even een paar mooie plaatjes van kunnen schieten.

De krentenbomen staan in volle bloei , dat is een lust voor het oog.

Voor wie er oog voor heeft

En dat hebben wij gelukkig

Het is nog rustig op de heide,want wij gaan altijd vroeg en hebben allebei niet zo'n behoefte aan mensen,noch aan honden.

Gewoon wij tweetjes vriendin G en ik ,de stilte van de natuur en zo af en toe een cadeautje in de vorm van een hert dat zich aan ons laat zien,of de runderen die daar rond lopen.

Ik denk dat ik vanavond ook maar even niet naar het zwembad ga om te trainen. Ik blijf maar een beetje uitzieken thuis,want ik moet morgen toch echt aan de klus.Er is........

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                     INKTZWARTEWOLKEN


Pakken zich samen boven mijn huisje. Het is zondagochtend en het schip met zure appelen hangt boven het verzorgingshuis aan de overkant.
Dit ziet er niet best uit. 
Het snel veranderende licht, maakt dat ik de lamp moet aanknippen,wil ik mijn toetsenbord kunnen zien.
De paarsblauwe tinten geven door de gordijnen heen aan mijn woonkamer een aparte kleur en een magische sfeer.
Dit belooft niet veel goeds. Winterse buien is de voorspelling en in deze zwarte wolken zitten nog veel meer verassingen.
Ik hoor de eerste zware regendruppels vallen op de rand van mijn ingerolde zonnescherm.
Drup drup drup....en dan tik tik tik ..hagel ! 
Maar wonderlijk genoeg blijft het daarbij. 

Opeens trekt de hemel héél snel open en de zwarte wolkenpartij trekt net zo snel weer weg.
De lucht is weer hemelsblauw met hier en daar een wolkje.
Gisteren was het ook zo'n dag van hollen of stil staan met het weer.
Toch besloot ik om op de fiets het dorp in te gaan om wat noodzakelijke boodschapjes te doen.
Ik kom tussen de buien door helemaal droog over en ook weer thuis, dat is een hele kunst en een sport. De weergoden waren mij dit keer gunstig gezind.

Ik heb een paar uur nodig om alles van mijn lijstje in te slaan en keer dan met een paella maaltijd van de visboer (die ik alleen maar hoef op te warmen) huiswaarts en wanneer ik mijn fiets weer in de berging stal, heb ik er vier uur opzitten en merk ik dat ik toch weer even over mijn grens ben gegaan.

Teveel gesjouwd en in de fietstassen gestouwd,voel ik mijn rug en armen die tegensputteren na zoveel overwerk.
Dat worden 2 pijnstillers tegen de avond en ga ik op tijd mijn bedje opzoeken.

Het was een behoorlijk druk weekje waarin weer veel tot stand is gebracht.

Vrijdag heeft mijn aardige bloemenvrouw de nieuwe planten gebracht voor de plantenbakken op de gang en ze ook even voor mij in de bakken gezet.Daar ben ik reuze blij mee,want dat scheelt mij weer werk.
De bakken zien er goed uit en staan weer helemaal te pronken nu ze gevuld zijn met verse aarde en nieuwe plantjes.
Daar heb ik even geen omkijken meer naar.Die kunnen er weer een poosje tegen.

Elke dag was wel weer gevuld de afgelopen week.

Ik ben ook even naar vriendin A getuft om even te kijken hoe het met haar gaat.A heeft een botontsteking in haar been en los van het feit dat zij zwaar gedrogeerd  door de morfine pillen. waggelt en schuifelt als een zwangere eend is dit een langdurige en pijnlijke kwestie. Arme A Ik benijd haar niet en heb met haar te doen.
Gelukkig hebben wij het altijd héél genoeglijk en babbelen we even bij en lunchen we samen.

Aankomende middag zou ik met vriendin M gaan zingen met een aantal mensen in een plaatsje een half uurtje rijden van hier.
M zou mij komen ophalen en ik zou iets lekkers meenemen.
Maar ik ben niet echt senang opgestaan. Ik heb vreselijke krampen in mijn buik,heb het erg koud.En moet om de tien minuten naar de wc hollen.
Dit voelt niet goed ! Ik heb het een uurtje aangekeken en moet tot de conclusie komen dat ik beter kan afbellen,want hier doe ik mezelf en de anderen geen plezier mee.M vindt het jammer, maar begrijpt het wel.
Ik ga NU gewoon mijn bed weer in.Niet zingen maar uitzieken.Ik baal als een stekker !!

Maar kan er niets aan doen, het is even niet anders. Ik wens iedereen wel een hele mooie zondag toe.

****************************************  

                                                    MOSSELFEEST

Mij is vroeger altijd geleerd,dat als de R nog in de maand is er nog volop mosselen zijn.
Maar tegenwoordig is dat helemaal anders.
Vriend H en vriendin M komen lekker mosselen eten op dinsdag.
Dat vind ik helemaal gezellig! Dan komen de vleespotten van Egypte ook weer eens uit de kast.

Ik verheug me hier enorm op en ga maandagmiddag alvast de boodschapjes doen voor deze lekkere maaltijd.

Ik haal alle ingrediënten, behalve de mosselen. Want die hebben ze bij mijn favoriete supermarkt niet meer."Nee helaas mevrouw, het seizoen is afgelopen"zegt de verkoper aan wie ik vraag of hij nog mosselen op voorraad heeft.
"Hoe kan dat nu? zeg ik verbaasd. "Volgens mij, zit er in de maand April nog een R"...

Dus dan zouden ze er toch echt nog moeten zijn " doe ik nog een poging.Maar de jonge verkoper meldt mij, dat ze ook niet meer geleverd gaan worden.
Maar hij tipt mij wel en dat is dan weer reuze aardig. 
Misschien heeft u kans dat ze bij s'lands grootse kruidenier nog wel mosselen hebben.

Dan maar op naar de kruidenier uit de Zaanstreek.
Helaas!! Ook daar hetzelfde verhaal en nog steeds geen mosselen.Jammer !
"U kunt het beste naar een XXL vestiging van ons gaan en het daar proberen"zegt de aardige verkoopster en dat doe ik dan maar meteen,in de hoop dat ze daar mijn zo begeerde schelpdier nog wel op voorraad hebben.

Om een lang verhaal kort te maken. 5 Zaken heb ik gehad en geen mossel te krijgen. Ik krijg het er wel een beetje benauwd van. Want hoe moet dat nu? 
In het ergste geval gaan we dan maar uit eten met z,n drietjes,maar dat is niet de opzet.

H houdt  zo van mosselen en mosselen,gaat hij hoe dan ook krijgen !!! Ik krijg een brainwave,

DE VISBOER WORDT MIJN REDDING 

Waarom heb ik daar nu niet eerder aan gedacht ??? Dom, dommer, domst !!En niet eens blond hihi.

                   Leve het digitale tijdperk.
                          En de vishandel.
  

Ik zoek het telefoonnummer op m,n laptopje op en bestel gewoon 4 kilo mosselen voor ons mosselfeestje.

                    2 kg Jumbo en 2 kg Groot.

De visboer neemt ze dinsdagochtend vers van de afslag voor mij mee en ik kan ze ophalen in de zaak.

ONZE MOSSELMAALTIJD IS GERED

Wij genieten eerst van een lekker glaasje bubbels 
En daarna van alle heerlijkheden van een rijk gevulde tafel, een mooie droge witte wijn bij de vis ( want vis moet nu eenmaal zwemmen )

En een overheerlijk kopje "what else"toe.

Het is ouderwets gezellig en de mosselen zijn verrukkelijk.
Dit is:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                     DE HUMOR LOOPT OP STRAAT

             

                          Afgelopen week werd mij een artikeltje 
toegestuurd over acupressuur. dit is net even iets anders dan acupunctuur.
Acupunctuur is een eeuwenoude traditionele behandelwijze uit China en wordt toegepast met roestvrijstalen naaldjes die op de daarvoor bestemde plekken worden ingebracht en zo de energiebanen (meridianen geheten) in het lichaam weer in balans brengen zodat doorstroming van energie kan plaatsvinden en blokkades opgeheven kunnen worden.

Acupressuur, doet dit ook,maar dat gebeurd door druk uit te oefenen met bijvoorbeeld de vingertoppen op bepaalde plekken ( in dit geval het oor) waardoor er energie vrij komt en deze weer vrij kan stromen naar die plekken in het lichaam die dit nodig hebben.

Dit verlicht niet alleen de pijn, maar zorgt ook voor lichamelijk en geestelijk welzijn.
Nu kan ik helaas niet (zeg maar tien minuten) met mijn vingertoppen druk uitoefenen op een bepaalde plek, want dan gaat mijn hand acuut in een verkramping.Dus dat schiet niet op.
Dit artikel nu, trok misschien juist mijn volledige aandacht, omdat men hier gebruik maakt van een doodgewone wasknijper en deze op de drukpunten zet. Er werd een duidelijke uitleg bij gegeven en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Natuurlijk moest ik dit uitproberen.

In het kader van, baat het niet dan schaadt het niet.
Zette ik gisterenmiddag voor het eerst in mijn leven een knijper op mijn oor, op de plek,die de schouders en de rug aanpakt.

Niet geheel zonder pijn overigens ( je oor is namelijk héél gevoelig en het is even wennen zo,n knijper.) Toch had ik na ongeveer een kwartier) 
Noem het suggestie,dat kan mij niet schelen.  
Een aanmerkelijk minder pijnlijke rug en schouders.
Ik had namelijk al een aantal uren in één houding achter mijn laptop zitten werken en dan krijg ik behoorlijk last van mijn nek, rug en schouders.

Enthousiast als ik ben en in het kader van delen 
( tenslotte kreeg ik het ook toegestuurd). Stuur ik dit artikel door naar een goede vriendin die ( net als ik)  ook last heeft van gewrichten,rug en schouders en nog wat andere ongemakken en au klachten. 
Ja...ja ouderdom komt echt met gebreken.......

Zij belt mij onmiddellijk,nadat zij het heeft gelezen en raakt ook  ge-enthousiasmeert.
"Moet het persé een houten knijper zijn ? "vraagt zij in al haar onschuld."Nee dat geloof ik niet"antwoord ik haar "Maar in het kader van natuur geneeswijze enzo . Lijkt mij een knijper van plastic hier niet op z'n plaats." Dus ik ben voor de houten knijper gegaan"zeg ik.

"Oké dan "zegt zij. "Dan doe ik solidair met je mee en ga ik ook voor een knijper van natuurlijk materiaal."En hoe lang moet dat ding dan aan mijn oor zitten?"vraagt zij..."Nou, je hoeft er niet mee te gaan slapen"zeg ik. haha
"Maar ik ben wel reuze benieuwd naar jouw bevindingen"tetter ik verder door de telefoon, dus als jij er ook baat bij hebt, dan hoor ik het graag van je oké ? "oké "zegt zij tot later" En ik leg de telefoon neer.

Ik heb zowiezo een bijzondere zondag.

Want nadat ik ben opgestaan,merk ik dat ik behoefte heb aan muziek,die zet ik dan ook 
( lekker hard dit keer ) op en de klanken omarmen mijn hart.
Ik kruip achter mijn laptop en ga aan het werk.Ik ben bijna door het overzetten van mijn blogs heen en dat geeft een goed gevoel.
Ik maak een mooi ingepakt cadeau voor vriendin M die 60 jaar wordt en zet dat vast weg voor woensdag,dan kan ik het zo meenemen met het gedicht erbij.
Ik moet nog een reparatieklusje doen aan mijn relaxstoel. En wanneer dat ook helemaal gelukt is, ben ik zéér tevreden en heb ik het gevoel alles te hebben gedaan wat ik moest en wilde doen, in de flow 

dan gaat plotseling de telefoon....

het is mijn vriendin van de knijper......

Ook zij is laaiend enthousiast en blèrt "het werkt echt Jo.het werkt ! "
"Kost niets,toch leuk"zeg ik. En dan begint zij te schaterlachen. 
Ze vertelt mij, dat zij tijdens het uitlaten van haar hondje het gevoel had op straat te worden nagekeken.
Er werd gelispeld en gefluisterd achter haar rug, gegiecheld en gewezen.
Ze zegt me dat zij hiervan lichtelijk geirriteerd raakte en bijna de neiging kreeg om te vragen of zij iets van één van de personen aanhad !

"Waarom dat dan ? " vraag ik, " je liep toch niet in je nakende niksie ?"

"Nee.. dat niet Jo,maar wel met die verd... knijper in mijn oor "!.Het leek wel of ik zo van de waslijn was geplukt.
"En daar kwam ik  pas achter, toen ik boven was en in de spiegel keek ".

Ik kan mijn lachen niet meer inhouden en gier het uit van de pret... hahahahahaha.

Ik krijg hier gelijk weer plaatjes bij.

Oh oh...De humor loopt echt op straat.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                            
                            STRUCTUUR

Geeft mij rust.En vergeving bied mij alles wat ik nodig heb.
Het eerste zit geïntegreerd in mijn systeem ik hou van structuur en het tweede is onderdeel van mijn karakter.
Het eerste geeft mij balans en vrede in mezelf. Naarmate ik voel dat mijn innerlijke kracht begint toe te nemen is de behoefte aan structuur sterk aanwezig.
Het tweede brengt mij vrede en harmonie. 

Was ik eerder nog steeds uitgeput van alle fysieke ongemakken en avonturen van de afgelopen jaren,
begin ik nu langzamerhand te merken dat ik door een aantal keuzes te hebben gemaakt (waaronder mezelf een goede vitaminestoot gunnen) ik een balans heb gevonden in de afwisseling tussen rust en beweging.

Tussen hoofd en hart, tussen denken en doen en tussen chaos en structuur.
Dit nu, maakt dat ik mij mentaal steeds krachtiger voel en daardoor fysiek sterker ook weer een aantal dingen aankan.

Ik ben in een hele nieuwe fase van mijn leven aangeland.
Allereerst is daar natuurlijk de zwangerschap van schonedochter en oudste zoon.
Hoe leuk is dat? En wat een bijzondere tijd gaan wij tegemoet.

Dan het feit,dat het nu echt lente aan het worden is en ik een aantal grote zakken aarde heb besteld,die mijn aardige bloemenvrouw komt brengen opdat ik de plantenbakken in de gang eens kan verversen.

Ik haal de oude grond eruit en schep er nieuwe en vruchtbare grond in. 
Hoe metaforisch nu weer. 
Ik wordt héél fijn geholpen met schoonmaken en opruimen en bloemenvrouw komt aankomende week nieuwe plantjes brengen, die zij dan ook even voor mij in de bakken zet.

Zij heeft ook een zak aarde op mijn loggia neergezet en wat korrels. 
Zodat ik ook daar het voorjaar kan creëren.

Ik haal de oude planten uit de potten en vervang ze, door o.a de prachtige Roomwitte Hydrangea die ik kreeg van jeugdvriendin A op tweede paasdag.

Ik veeg de boel aan en stop al het oude in vuilniszakken,breng het op een karretje naar beneden waarna ik het netjes in de container deponeer.
Dat ziet er weer netjes en gestructureerd uit denk ik, wanneer ik de boel overzie.

Laat het mooie weer en alle leuke en spannende dingen in het vooruitzicht maar komen!

Ik hou nog net geen grote schoonmaak binnenshuis, maar werk vanochtend wel een klein strijkje weg,wat al een aantal weken op mij ligt te wachten en waar ik tot vanochtend, geen puf voor had.
Ook dat ruimt lekker op zie ik ,wanneer mijn stoel weer van het strijkgoed (waar het altijd overheen hangt) is ontdaan.Dat geeft ruimte.
Ik veeg en dweil de vloer,die er ook weer als nieuw uitziet en las zo af en toe ook een rustpauze in.

Die pauze dient om mijn lijf even de rust te gunnen dat het na zwaar fysiek werk wel even nodig heeft. 
Ik sla wel meteen twee vliegen in één klap,door tijdens het rusten elke keer weer een stukje van mijn blogs over te zetten en te redigeren,hetgeen een mega klus is. 
Maar ik ben er bijna! Nog een aantal maanden en dan is alle veilig en wel overgezet. Ook op een externe harde schijf. Dat doe ik goed !

Mijn wonder op wielen moest in deze afgelopen week ook weer haar jaarlijkse keuring ondergaan.
En heeft  het dit zonder al teveel kleerscheuren en onkosten weer braaf doorstaan.
Ik heb haar als beloning een stevige wasbeurt gegeven.
Ze staat weer te glimmen van trots en kan er weer een jaar tegenaan.
Blij en dankbaar zeker ook naar mijn jongste zoon die dit dappere autootje voor mij een aantal jaren geleden geregeld heeft.

Afgelopen week heb ik ook de tijd genomen om een aantal dingen uit te zoeken betreffende leuke zaken die nog in het verschiet liggen.

En... Ik heb een gedicht op maat geschreven voor een jarige vriendin.

Daar gaat natuurlijk ook de nodige tijd in zitten,maar dat deert mij niks. Ik vind schrijven nog steeds leuk,dus dat doe ik met plezier.

Ik ben blij dat ik weer wat structuur heb kunnen aanbrengen en mezelf weer ergens toe heb kunnen zetten.
Dat geeft een tevreden en ook opgeruimd gevoel. 
En dat het na gedane arbeid goed rusten is, dat ga ik mezelf nu gunnen... alle klussen en klusjes zijn voor nu geklaard.Ik kan met een gerust hart het mooie weekeinde in.

wordt vervolgd...

 ************************************

                                        NU......

Mag ik het grote nieuws dan eindelijk naar buiten brengen.
Schonedochter en oudste zoon zijn zwanger !!!
 Yeahhhh....Hieperdepiep hoera...en van je lang zullen ze leven in de gloria.Van harte gefeliciteerd

Hier hebben zij héél lang op moeten wachten. Het ging dan ook niet echt van een leien dakje.
Dit had toch nog héél wat voeten in de aarde, want van een kindje nemen ? Is hier beslist geen sprake.

Maar wel van een kindje in dankbaarheid mogen ontvangen mede dankzij alle vernuftige technieken tegenwoordig. Los van het feit, dat een zwangerschap natuurlijk altijd een wonder in zich draagt.Is dit wel héél erg speciaal.

Deze twee mensenkinderen, hebben hiervoor flink wat geduld moeten hebben.En flink wat obstakels moeten overwinnen. Uiteindelijk is het hen dan toch gegeven om straks samen een kindje te mogen krijgen

Zij zijn hier ook zo intens blij en oprecht dankbaar voor en iedereen die in deze spannende tijd met hen meeleeft is dat ook.
Ik voel me als moeder en schoonmoeder vereerd dat ik hier vanaf het prille begin deelgenoot van mag zijn.

Ik gun hen dit zo van harte.En nu alles goed is en alles gaat zo als het gaan moet, kan ik ze alleen maar vanuit het diepste van mijn hart een hele mooie zwangerschapstijd toewensen.
Natuurlijk is
het allemaal nog pril en even wennen. Maar alles zal op tijd op z,n plek vallen, wanneer dit kleine wonder gezond geboren mag worden en de wereld mag aanschouwen.

****************************************


  

                                           IK BEN EEN BEETJE

Opgeslokt door deze afgelopen week. Alles was natuurlijk een week verschoven vanwege het feit dat ik voor de paasdagen geveld was door dat vreselijke virus,waarvan ik zo links en rechts hoor dat er mensen zijn die hier al voor de vierde keer mee moeten dealen.

Ik benijd ze niet... Oh nee !!


Tweede Paasdag was ik wel weer zover in energie om mijn jeugdvriendinnetje uit te nodigen,dan kon zij haar schilderijtje mee naar huis nemen. Zij blij, ik blij en het waren een paar reuze gezellige uurtjes.
Ik kreeg van haar een boek met flink veel foto's over de geschiedenis en het ontstaan van "de Jordaan". Ik ben er alleen nog niet helemaal uit, of men van de bewoners spreekt als "Jordaners"? Of Jordanezen?

Maar misschien mag en kan het wel allebei,wie het weet mag het zeggen.
Ikzelf zou de voorkeur geven aan de laatste benaming,want voor mijn gevoel betreft de eerste, de inwoners van "Jordanië" en dat is wel héél ver weg.

Denk dat oudste zoon hier héél blij mee is want de verhalen in dit boek typeren toch ook voor een groot deel, het stukje gevormde karakter en buurtbesef van zijn moeder ( een uitstervend ras met een knipoog) .

Ergens in de maand Mei gaan wij meisjes, dit keer met z,n drietjes ons ouwe buurtje maar weer eens onveilig maken.
Er sluit zich spontaan nog een buurtvriendinnetje aan,waar ik vroeger als kind nog wel eens op gepast heb.

Wij hebben gezamenlijke jeugd herinneringen,aan die buurt waarvan je toen, vanwege de armoede niet durfde te zeggen dat je er woonde en die nu voor een groot deel bewoond wordt door yuppen die een godsvermogen betalen voor een klein appartementje in de Jordaan. Waar wij nu wel trots op zijn en er prat op gaan daar te zijn geboren.

Wij verheugen ons alle drie nu al op dit uitje,dat thuiskomen heet.

Ik wordt door A ook nog eens flink in de bloemetjes gezet. Mijn tweede paasdag kan niet meer stuk.

Mensen, mensen,wat een mensen was het ook wel deze week. 

Dinsdag komt mijn (een weekje verschoven) visite op de koffie en de taart en voor het lezen van de kaart!En weer wordt ik in de bloemetjes gezet,het lijkt wel een feestje bij mij thuis.

Ik geniet van beide dames,die elkaars spiegels zijn en waarvan er in ieder geval één, een klein beetje lichter ( energetisch ! de deur uitgaat ). En daar ben ik weer héél dankbaar voor.

Iemand vroeg mij laatst eens...

Heb jij je spirituele praktijk nog? Waarop ik alleen maar kon antwoorden "Ik leef mijn praktijk".

En op zo'n mooie en wonderbaarlijke ochtend als deze voel ik dat ook weer zo.

Op de terugweg in de auto ( hoor ik later ) zitten de dames stilzwijgend ,dit terug naar huis ritje uit. 
Zij hebben veel meegekregen om over na te denken en doen dat ook. Allebei in hun eigen energie.En het is goed zo.
Het was een  inspirerende en enerverende ochtend. 
Ik ga boodschappen doen, niet alleen omdat ik mijn voorraad moet aanvullen,maar ook om te aarden.

Woensdag ben ik extra vroeg in het zwembad. Ik trek eerst 10 baantjes om daarna lekker op te warmen in de sauna.Samen met H die inmiddels ook gearriveerd is.
Dan gaan wij trainen, 3 kwartier in het warme bad.Daar komen weer alle spieren aan bod en gaan wij allebei wat losser voor nog een rondje sauna en sluiten af met het bubbelbad.Als dat geen luxe is ? Dan weet ik het niet meer.....

Wat gaat de tijd toch snel. Donderdag is het alweer een maand geleden,dat ik mijn paintersisters heb gezien.Dus tuf ik met mooi weer en een goed humeur in Helijosje naar vriendin I toe.
Mijn goede humeur loopt even een klein deukje op, omdat er geen parkeerplaats is.Maar wanneer ik mijn vierde rondje heb gereden en terugkeer naar de flat waar I woont. Komt er net een mevrouw met hond en boodschappentas die weggaat en sta ik gewoon weer voor haar deur. Thank you spirits.

Van painten kom weinig dit keer, wij hebben veel te veel te delen en daar gaat héél wat tijd in zitten.
Paintersister L zit bovendien krap in haar tijd.Zij moet nog wat voorbereidingen treffen voor haar spannende reis naar Sardinië. 
Haar vriend neemt haar mee om haar daar een huwelijksaanzoek te doen. En hoewel zij niet echt in het huwelijksbootje stappen,wil hij wel voor haar op de knieën gaan en dit toch wel (hoe romantisch) als een teken van hun diepe verbinding samen zien. 
Hij biedt haar daar ook een ring aan die ze samen hebben uitgezocht en hebben laten maken.Zij maken daar hun eigen ceremonie van.
  
Ik ben zo blij voor haar ! Ik gun het haar van harte !! You go for it girl !!

Wanneer L weg is blijf ik nog even bij I en eten wij samen een gezonde bruine boterham met kaas.
Dan is het voor mij ook tijd om op te stappen, want ik wil nog iets te eten in huis halen voor vrijdag voor het diner.

Maar eerst moet ik er weer achter komen,dat m,n conditie héél erg achteruit is gegaan in de twee weken dat ik niet gestoksjokt heb.Het valt dan ook deze vrijdagochtend echt niet mee. Ik loop op mijn tandvlees braaf achter G aan te sjokken,maar mijn benen willen niet en ook mijn rug geeft het op.
Toch lopen wij een uurtje en hijg ik als een pakpaard ( niet gepuft dus !!) heb ik verzuurde benen en een rug die gebroken voelt.Ik ga dan ook met pijnstillers eerst maar een een paar uurtjes pitten, want anders haal ik de avond niet.En dat zou toch zonde zijn.

Vrijdagavond gaan mijn zwemvriendin en ik namelijk naar het theater voor een voorstelling van "The Ashton Brothers" en aangezien zij moet werken tot laat,heb ik besloten dat ik keukendienst heb en kook ik met liefde een simpele maaltijd voor ons twee.
Kleine moeite, groot plezier.
Wij hebben een poosje geleden al de allerlaatste kaartjes voor deze voorstelling weten te bemachtigen,dus zitten hoog en droog in de nok van het theater en genieten van dit geweldige spektakel.

Wij hebben eigenlijk best goeie plaatsen.Achter ons zijn geen stoelen meer en zitten er dus ook geen mensen. In uiterste noodzaak kunnen wij ook iets staand bekijken,maar dat blijkt niet nodig.
Het is een fantastische voorstelling die héél veelzijdig is, die diep ontroerd en veel laat zien van de artistieke en muzikale talenten van deze mannen.

Wij genieten met volle teugen, lekker zo,n avondje ontspannen lachen.Wat een verrukkelijk zooitje geregeld, ongeregeld. 

De voorstelling die (ongepland?) zonder pauze was.Maakte dat wij besloten,bij mij thuis nog maar een drankje na afloop te gaan drinken.
Ik heb nog een lekker flesje Gooise bubbels en wat gerookte zalm.

Daar gaan wij voor, En zo sluiten wij deze genoeglijke voorstelling en avond af.
En laat ik de afwas voor wat het is. Die doe ik gewoon zaterdagochtend vroeg.

Ik sta vroeg op,werk de vaat weg en haal bijtijds bloemen voor mijn ingeplande bezoek aan een dierbare vriend morgenmiddag .Hij is héél erg ziek  ( lees opgegeven) Ik heb van  tevoren gebeld en hij vindt het leuk als ik kom.

Met momenten van dichtbij,maar ook momenten van veraf, kennen wij elkaar nu zo'n 35 jaar.
Het voelt goed dat ik morgen naar hem toe ga.

Maar eerst ga ik straks met dierbare vriendin en kipdochter D shoppen. Zij wil naar de Portugese aardewerk winkel.( dat wordt smullen !!) En daarna gaan wij gezellig een hapje uit eten in een eenvoudig,maar leuk restaurantje.Dat wordt ook vast smullen.

Ik wens een ieder een héél mooi zonnig en rustig weekeinde toe.Ik zou zeggen GENIET ervan !

****************************************