INKTZWARTEWOLKEN


Pakken zich samen boven mijn huisje. Het is zondagochtend en het schip met zure appelen hangt boven het verzorgingshuis aan de overkant.
Dit ziet er niet best uit. 
Het snel veranderende licht, maakt dat ik de lamp moet aanknippen,wil ik mijn toetsenbord kunnen zien.
De paarsblauwe tinten geven door de gordijnen heen aan mijn woonkamer een aparte kleur en een magische sfeer.
Dit belooft niet veel goeds. Winterse buien is de voorspelling en in deze zwarte wolken zitten nog veel meer verassingen.
Ik hoor de eerste zware regendruppels vallen op de rand van mijn ingerolde zonnescherm.
Drup drup drup....en dan tik tik tik ..hagel ! 
Maar wonderlijk genoeg blijft het daarbij. 

Opeens trekt de hemel héél snel open en de zwarte wolkenpartij trekt net zo snel weer weg.
De lucht is weer hemelsblauw met hier en daar een wolkje.
Gisteren was het ook zo'n dag van hollen of stil staan met het weer.
Toch besloot ik om op de fiets het dorp in te gaan om wat noodzakelijke boodschapjes te doen.
Ik kom tussen de buien door helemaal droog over en ook weer thuis, dat is een hele kunst en een sport. De weergoden waren mij dit keer gunstig gezind.

Ik heb een paar uur nodig om alles van mijn lijstje in te slaan en keer dan met een paella maaltijd van de visboer (die ik alleen maar hoef op te warmen) huiswaarts en wanneer ik mijn fiets weer in de berging stal, heb ik er vier uur opzitten en merk ik dat ik toch weer even over mijn grens ben gegaan.

Teveel gesjouwd en in de fietstassen gestouwd,voel ik mijn rug en armen die tegensputteren na zoveel overwerk.
Dat worden 2 pijnstillers tegen de avond en ga ik op tijd mijn bedje opzoeken.

Het was een behoorlijk druk weekje waarin weer veel tot stand is gebracht.

Vrijdag heeft mijn aardige bloemenvrouw de nieuwe planten gebracht voor de plantenbakken op de gang en ze ook even voor mij in de bakken gezet.Daar ben ik reuze blij mee,want dat scheelt mij weer werk.
De bakken zien er goed uit en staan weer helemaal te pronken nu ze gevuld zijn met verse aarde en nieuwe plantjes.
Daar heb ik even geen omkijken meer naar.Die kunnen er weer een poosje tegen.

Elke dag was wel weer gevuld de afgelopen week.

Ik ben ook even naar vriendin A getuft om even te kijken hoe het met haar gaat.A heeft een botontsteking in haar been en los van het feit dat zij zwaar gedrogeerd  door de morfine pillen. waggelt en schuifelt als een zwangere eend is dit een langdurige en pijnlijke kwestie. Arme A Ik benijd haar niet en heb met haar te doen.
Gelukkig hebben wij het altijd héél genoeglijk en babbelen we even bij en lunchen we samen.

Aankomende middag zou ik met vriendin M gaan zingen met een aantal mensen in een plaatsje een half uurtje rijden van hier.
M zou mij komen ophalen en ik zou iets lekkers meenemen.
Maar ik ben niet echt senang opgestaan. Ik heb vreselijke krampen in mijn buik,heb het erg koud.En moet om de tien minuten naar de wc hollen.
Dit voelt niet goed ! Ik heb het een uurtje aangekeken en moet tot de conclusie komen dat ik beter kan afbellen,want hier doe ik mezelf en de anderen geen plezier mee.M vindt het jammer, maar begrijpt het wel.
Ik ga NU gewoon mijn bed weer in.Niet zingen maar uitzieken.Ik baal als een stekker !!

Maar kan er niets aan doen, het is even niet anders. Ik wens iedereen wel een hele mooie zondag toe.

****************************************