ZO ZEG ! DAT is SCHRIKKEN

Eerst wordt ik vanochtend wakker ge-appt door lieve vriendin T die de foto's van haar 60ste verjaardag op mijn telefoon zet. 
Het is maar goed ook dat zij mij wakker appt. 
Want er mag toch nu wel weer eens iets anders gebeuren in deze hut dan alleen maar slapen en nog eens slapen.
Gisteren heb ik me voor genomen om vandaag toch maar even te gaan fourageren,tenslotte is het morgen Koningsdag en dan wil ik wel iets lekkers in huis hebben. 
Niet dat ik nou zo Koningsgezind ben integendeel,maar ik vind alle feestelijkheden erom heen wel leuk en hoewel ik besloten heb vanwege het slechte weer dit keer binnen te blijven en mij te vermaken bij de tv met een oranje taartje,wil ik natuurlijk wel even weten hoe The King & Queen en de rest van de koninklijke familie gekleed gaan.

Dus zit ik morgen voor de buis en moet ik nu toch maar even maar het slechte weer trotseren.

Dit betekent,dat ik eerst maar eens onder de pomp ga. Mijn haar lijkt wel vilt en voelt behoorlijk vies aan van al het nachtelijk transpireren.Dat kan wel een wasbeurtje gebruiken.Zo gezegd zo gedaan....

Wanneer alles weer fris is en schoongewassen en ik me in de kleren hijs,krijg ik de schrik van mijn leven,want out of the blue gaat ineens mijn rookmelder af die boven mijn voordeur hangt....

Ik schrik zo!! Dat ik met een sprongetje het ding van de wand af krijg,uit elkaar haal en een zucht van verlichting slaak als die verschrikkelijke immense herrie opgehouden is.

Volgens mij kun je dit verschrikkelijke lawaai tot op de eerste verdieping horen,hetgeen in principe natuurlijk geen kwaad kan,want daar heb je tenslotte zo'n ding voor,maar dat het ding zonder aanleiding zichzelf kennelijk test en mij hierbij de stuipen op het lijf jaagt vind ik minder.

Van de ergste schrik bekomen,zet ik het ding weer in elkaar en vraag of het dit niet meer zo wil doen,hang het weer terug op zijn plek en moet dan eerst zorgen dat ik uit de onzekere modus kom waarin ik nu verkeer.

Ik moet toch boodschappen gaan halen.En wat nu als het ding weer spontaan afgaat als ik weg ben? Ik probeer mezelf tot kalmte te manen en mijn innerlijke rust weer terug te krijgen en mezelf toe te spreken, dat het ergste wat er kan gebeuren is dat men in uiterste noodzaak mijn voordeur in zou kunnen trappen. "Nou als dat zo is, dan is dat zo "spreek ik mezelf toe en ga lichtelijk onzeker nog weer over tot de orde van de dag.

Boodschappenlijstje,handtas,boodschappentassen, sleutels,lege flessen. Check check dubbelcheck en weg ben ik. Alles loslatend van wat, als.. enz....
Ik ga met een gerust hart boodschappen doen.

Het is "April doet wat het wil"weer. Hagel,natte sneeuw,regen en alles wat je maar van winterse buien kan verwachten.
Dan ben ik toch weer zo blij en dankbaar voor en met m,n trouwe altijd starten,lopen autootje.
Ik hoef de sleutel maar om te draaien in het contactslot en het motortje zoemt.Dat is toch zo'n geruststelling. Ik zou niet weten wat ik zonder haar moest.

In de winkel is het druk. Dat is altijd zo wanneer er feest op komst is. Het lijkt wel weer of mensen alles gratis krijgen.

Ik werk snel mijn lijstje af en neem een spurt naar de kassa.Reken af en kom thuis tot de ontdekking dat de caissière twee keer iets heeft aangeslagen of in ieder geval langs de scanner heeft gehaald.
Dit gebeurt nogal eens en ook al gaat het maar om een klein bedrag. Ik neem toch even de moeite om de bedrijfsleider te bellen en dit te melden.Wie het kleine niet eert is het grote niet weert, zo was het toch ?
Waar met mensen wordt gewerkt, worden soms fouten gemaakt. Ik til er ( net zomin als de bedrijfsleider ) maar niet al te zwaar aan en ik mag met het bonnetje van de week langskomen om het geld op te halen. Daar doen zij niet moeilijk over en dat vind ik wel zo prettig.

Ziezo...Ik ben voorbereid op Koningsdag.
En wens iedereen,maar vooral de kinderen op de vrijmarkten en elders een hele fijne en mooie dag toe.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~