IK BEN EEN BEETJE

Opgeslokt door deze afgelopen week. Alles was natuurlijk een week verschoven vanwege het feit dat ik voor de paasdagen geveld was door dat vreselijke virus,waarvan ik zo links en rechts hoor dat er mensen zijn die hier al voor de vierde keer mee moeten dealen.

Ik benijd ze niet... Oh nee !!


Tweede Paasdag was ik wel weer zover in energie om mijn jeugdvriendinnetje uit te nodigen,dan kon zij haar schilderijtje mee naar huis nemen. Zij blij, ik blij en het waren een paar reuze gezellige uurtjes.
Ik kreeg van haar een boek met flink veel foto's over de geschiedenis en het ontstaan van "de Jordaan". Ik ben er alleen nog niet helemaal uit, of men van de bewoners spreekt als "Jordaners"? Of Jordanezen?

Maar misschien mag en kan het wel allebei,wie het weet mag het zeggen.
Ikzelf zou de voorkeur geven aan de laatste benaming,want voor mijn gevoel betreft de eerste, de inwoners van "Jordanië" en dat is wel héél ver weg.

Denk dat oudste zoon hier héél blij mee is want de verhalen in dit boek typeren toch ook voor een groot deel, het stukje gevormde karakter en buurtbesef van zijn moeder ( een uitstervend ras met een knipoog) .

Ergens in de maand Mei gaan wij meisjes, dit keer met z,n drietjes ons ouwe buurtje maar weer eens onveilig maken.
Er sluit zich spontaan nog een buurtvriendinnetje aan,waar ik vroeger als kind nog wel eens op gepast heb.

Wij hebben gezamenlijke jeugd herinneringen,aan die buurt waarvan je toen, vanwege de armoede niet durfde te zeggen dat je er woonde en die nu voor een groot deel bewoond wordt door yuppen die een godsvermogen betalen voor een klein appartementje in de Jordaan. Waar wij nu wel trots op zijn en er prat op gaan daar te zijn geboren.

Wij verheugen ons alle drie nu al op dit uitje,dat thuiskomen heet.

Ik wordt door A ook nog eens flink in de bloemetjes gezet. Mijn tweede paasdag kan niet meer stuk.

Mensen, mensen,wat een mensen was het ook wel deze week. 

Dinsdag komt mijn (een weekje verschoven) visite op de koffie en de taart en voor het lezen van de kaart!En weer wordt ik in de bloemetjes gezet,het lijkt wel een feestje bij mij thuis.

Ik geniet van beide dames,die elkaars spiegels zijn en waarvan er in ieder geval één, een klein beetje lichter ( energetisch ! de deur uitgaat ). En daar ben ik weer héél dankbaar voor.

Iemand vroeg mij laatst eens...

Heb jij je spirituele praktijk nog? Waarop ik alleen maar kon antwoorden "Ik leef mijn praktijk".

En op zo'n mooie en wonderbaarlijke ochtend als deze voel ik dat ook weer zo.

Op de terugweg in de auto ( hoor ik later ) zitten de dames stilzwijgend ,dit terug naar huis ritje uit. 
Zij hebben veel meegekregen om over na te denken en doen dat ook. Allebei in hun eigen energie.En het is goed zo.
Het was een  inspirerende en enerverende ochtend. 
Ik ga boodschappen doen, niet alleen omdat ik mijn voorraad moet aanvullen,maar ook om te aarden.

Woensdag ben ik extra vroeg in het zwembad. Ik trek eerst 10 baantjes om daarna lekker op te warmen in de sauna.Samen met H die inmiddels ook gearriveerd is.
Dan gaan wij trainen, 3 kwartier in het warme bad.Daar komen weer alle spieren aan bod en gaan wij allebei wat losser voor nog een rondje sauna en sluiten af met het bubbelbad.Als dat geen luxe is ? Dan weet ik het niet meer.....

Wat gaat de tijd toch snel. Donderdag is het alweer een maand geleden,dat ik mijn paintersisters heb gezien.Dus tuf ik met mooi weer en een goed humeur in Helijosje naar vriendin I toe.
Mijn goede humeur loopt even een klein deukje op, omdat er geen parkeerplaats is.Maar wanneer ik mijn vierde rondje heb gereden en terugkeer naar de flat waar I woont. Komt er net een mevrouw met hond en boodschappentas die weggaat en sta ik gewoon weer voor haar deur. Thank you spirits.

Van painten kom weinig dit keer, wij hebben veel te veel te delen en daar gaat héél wat tijd in zitten.
Paintersister L zit bovendien krap in haar tijd.Zij moet nog wat voorbereidingen treffen voor haar spannende reis naar Sardinië. 
Haar vriend neemt haar mee om haar daar een huwelijksaanzoek te doen. En hoewel zij niet echt in het huwelijksbootje stappen,wil hij wel voor haar op de knieën gaan en dit toch wel (hoe romantisch) als een teken van hun diepe verbinding samen zien. 
Hij biedt haar daar ook een ring aan die ze samen hebben uitgezocht en hebben laten maken.Zij maken daar hun eigen ceremonie van.
  
Ik ben zo blij voor haar ! Ik gun het haar van harte !! You go for it girl !!

Wanneer L weg is blijf ik nog even bij I en eten wij samen een gezonde bruine boterham met kaas.
Dan is het voor mij ook tijd om op te stappen, want ik wil nog iets te eten in huis halen voor vrijdag voor het diner.

Maar eerst moet ik er weer achter komen,dat m,n conditie héél erg achteruit is gegaan in de twee weken dat ik niet gestoksjokt heb.Het valt dan ook deze vrijdagochtend echt niet mee. Ik loop op mijn tandvlees braaf achter G aan te sjokken,maar mijn benen willen niet en ook mijn rug geeft het op.
Toch lopen wij een uurtje en hijg ik als een pakpaard ( niet gepuft dus !!) heb ik verzuurde benen en een rug die gebroken voelt.Ik ga dan ook met pijnstillers eerst maar een een paar uurtjes pitten, want anders haal ik de avond niet.En dat zou toch zonde zijn.

Vrijdagavond gaan mijn zwemvriendin en ik namelijk naar het theater voor een voorstelling van "The Ashton Brothers" en aangezien zij moet werken tot laat,heb ik besloten dat ik keukendienst heb en kook ik met liefde een simpele maaltijd voor ons twee.
Kleine moeite, groot plezier.
Wij hebben een poosje geleden al de allerlaatste kaartjes voor deze voorstelling weten te bemachtigen,dus zitten hoog en droog in de nok van het theater en genieten van dit geweldige spektakel.

Wij hebben eigenlijk best goeie plaatsen.Achter ons zijn geen stoelen meer en zitten er dus ook geen mensen. In uiterste noodzaak kunnen wij ook iets staand bekijken,maar dat blijkt niet nodig.
Het is een fantastische voorstelling die héél veelzijdig is, die diep ontroerd en veel laat zien van de artistieke en muzikale talenten van deze mannen.

Wij genieten met volle teugen, lekker zo,n avondje ontspannen lachen.Wat een verrukkelijk zooitje geregeld, ongeregeld. 

De voorstelling die (ongepland?) zonder pauze was.Maakte dat wij besloten,bij mij thuis nog maar een drankje na afloop te gaan drinken.
Ik heb nog een lekker flesje Gooise bubbels en wat gerookte zalm.

Daar gaan wij voor, En zo sluiten wij deze genoeglijke voorstelling en avond af.
En laat ik de afwas voor wat het is. Die doe ik gewoon zaterdagochtend vroeg.

Ik sta vroeg op,werk de vaat weg en haal bijtijds bloemen voor mijn ingeplande bezoek aan een dierbare vriend morgenmiddag .Hij is héél erg ziek  ( lees opgegeven) Ik heb van  tevoren gebeld en hij vindt het leuk als ik kom.

Met momenten van dichtbij,maar ook momenten van veraf, kennen wij elkaar nu zo'n 35 jaar.
Het voelt goed dat ik morgen naar hem toe ga.

Maar eerst ga ik straks met dierbare vriendin en kipdochter D shoppen. Zij wil naar de Portugese aardewerk winkel.( dat wordt smullen !!) En daarna gaan wij gezellig een hapje uit eten in een eenvoudig,maar leuk restaurantje.Dat wordt ook vast smullen.

Ik wens een ieder een héél mooi zonnig en rustig weekeinde toe.Ik zou zeggen GENIET ervan !

****************************************