DE HUMOR LOOPT OP STRAAT

             

                          Afgelopen week werd mij een artikeltje 
toegestuurd over acupressuur. dit is net even iets anders dan acupunctuur.
Acupunctuur is een eeuwenoude traditionele behandelwijze uit China en wordt toegepast met roestvrijstalen naaldjes die op de daarvoor bestemde plekken worden ingebracht en zo de energiebanen (meridianen geheten) in het lichaam weer in balans brengen zodat doorstroming van energie kan plaatsvinden en blokkades opgeheven kunnen worden.

Acupressuur, doet dit ook,maar dat gebeurd door druk uit te oefenen met bijvoorbeeld de vingertoppen op bepaalde plekken ( in dit geval het oor) waardoor er energie vrij komt en deze weer vrij kan stromen naar die plekken in het lichaam die dit nodig hebben.

Dit verlicht niet alleen de pijn, maar zorgt ook voor lichamelijk en geestelijk welzijn.
Nu kan ik helaas niet (zeg maar tien minuten) met mijn vingertoppen druk uitoefenen op een bepaalde plek, want dan gaat mijn hand acuut in een verkramping.Dus dat schiet niet op.
Dit artikel nu, trok misschien juist mijn volledige aandacht, omdat men hier gebruik maakt van een doodgewone wasknijper en deze op de drukpunten zet. Er werd een duidelijke uitleg bij gegeven en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Natuurlijk moest ik dit uitproberen.

In het kader van, baat het niet dan schaadt het niet.
Zette ik gisterenmiddag voor het eerst in mijn leven een knijper op mijn oor, op de plek,die de schouders en de rug aanpakt.

Niet geheel zonder pijn overigens ( je oor is namelijk héél gevoelig en het is even wennen zo,n knijper.) Toch had ik na ongeveer een kwartier) 
Noem het suggestie,dat kan mij niet schelen.  
Een aanmerkelijk minder pijnlijke rug en schouders.
Ik had namelijk al een aantal uren in één houding achter mijn laptop zitten werken en dan krijg ik behoorlijk last van mijn nek, rug en schouders.

Enthousiast als ik ben en in het kader van delen 
( tenslotte kreeg ik het ook toegestuurd). Stuur ik dit artikel door naar een goede vriendin die ( net als ik)  ook last heeft van gewrichten,rug en schouders en nog wat andere ongemakken en au klachten. 
Ja...ja ouderdom komt echt met gebreken.......

Zij belt mij onmiddellijk,nadat zij het heeft gelezen en raakt ook  ge-enthousiasmeert.
"Moet het persé een houten knijper zijn ? "vraagt zij in al haar onschuld."Nee dat geloof ik niet"antwoord ik haar "Maar in het kader van natuur geneeswijze enzo . Lijkt mij een knijper van plastic hier niet op z'n plaats." Dus ik ben voor de houten knijper gegaan"zeg ik.

"Oké dan "zegt zij. "Dan doe ik solidair met je mee en ga ik ook voor een knijper van natuurlijk materiaal."En hoe lang moet dat ding dan aan mijn oor zitten?"vraagt zij..."Nou, je hoeft er niet mee te gaan slapen"zeg ik. haha
"Maar ik ben wel reuze benieuwd naar jouw bevindingen"tetter ik verder door de telefoon, dus als jij er ook baat bij hebt, dan hoor ik het graag van je oké ? "oké "zegt zij tot later" En ik leg de telefoon neer.

Ik heb zowiezo een bijzondere zondag.

Want nadat ik ben opgestaan,merk ik dat ik behoefte heb aan muziek,die zet ik dan ook 
( lekker hard dit keer ) op en de klanken omarmen mijn hart.
Ik kruip achter mijn laptop en ga aan het werk.Ik ben bijna door het overzetten van mijn blogs heen en dat geeft een goed gevoel.
Ik maak een mooi ingepakt cadeau voor vriendin M die 60 jaar wordt en zet dat vast weg voor woensdag,dan kan ik het zo meenemen met het gedicht erbij.
Ik moet nog een reparatieklusje doen aan mijn relaxstoel. En wanneer dat ook helemaal gelukt is, ben ik zéér tevreden en heb ik het gevoel alles te hebben gedaan wat ik moest en wilde doen, in de flow 

dan gaat plotseling de telefoon....

het is mijn vriendin van de knijper......

Ook zij is laaiend enthousiast en blèrt "het werkt echt Jo.het werkt ! "
"Kost niets,toch leuk"zeg ik. En dan begint zij te schaterlachen. 
Ze vertelt mij, dat zij tijdens het uitlaten van haar hondje het gevoel had op straat te worden nagekeken.
Er werd gelispeld en gefluisterd achter haar rug, gegiecheld en gewezen.
Ze zegt me dat zij hiervan lichtelijk geirriteerd raakte en bijna de neiging kreeg om te vragen of zij iets van één van de personen aanhad !

"Waarom dat dan ? " vraag ik, " je liep toch niet in je nakende niksie ?"

"Nee.. dat niet Jo,maar wel met die verd... knijper in mijn oor "!.Het leek wel of ik zo van de waslijn was geplukt.
"En daar kwam ik  pas achter, toen ik boven was en in de spiegel keek ".

Ik kan mijn lachen niet meer inhouden en gier het uit van de pret... hahahahahaha.

Ik krijg hier gelijk weer plaatjes bij.

Oh oh...De humor loopt echt op straat.....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~