AFGELOPEN DONDERDAG 

Wilde ik eigenlijk al over ons reisje schrijven,maar aangezien er hier ook van alles gebeurde , was ik er nog even niet aan toegekomen....

Ach u weet wel hoe dat gaat,voor je het weet wordt je weer opgeslokt door het gewone leven en ben je weer bezig met de hectiek van alle dag...

Ik moest ook weer even in mijn ritme komen...en baalde als een stekker,want mijn koffer is stuk !! Ik kwam thuis tot de ontdekking dat er een grote scheur in zat.... gelukkig heb ik een reisverzekering afgesloten,maar het bezorgde me wel weer extra werk...schadeformulier invullen enz enz.... ben zo blij dat ik er foto's van kon maken... met mijn zomaar gekregen fototoestelletje van  mijn oudste zoon...thnx M... 

Ben maandagochtend toch gaan zwemmen zij het wat later dan ik gewend ben..maar heb toch mijn 50 baantjes weer getrokken..

Ik ben inmiddels bijna een week thuis,waarin er veel gebeurd is.... afgelopen maandagmiddag moest ik uiteraard boodschappen halen... verse groenten en fruit enzo... dus ik heb me een bult gesjouwd maar weer een goedgevulde voorraadkast en ook weer een koelkast die uitpuilt ...voorlopig hoef ik even niet.. 

HOERA !!!! Want het is niet m'n hobby !!!

Maandagavond hebben we hier kroegentocht gehouden op onze eigen gang op de derde hahaha..... er stonden welkomthuis bloemetjes van P en L was ook weer terug uit Frankrijk... Dus de dames moesten nodig bijbeppen onder het genot van een wwtje...... op een gegeven moment ben ik maar thuis gaan koken,want ik had voor een weeshuis andijvie en mijn kruimige aardappels moesten op...filet lapjes voor drie personen...wij konden alle drie wel even een goede bodem gebruiken....

Dus Lá Jo met roomservice over de gang.... Ik ben afgenokt ...heb het spul allemaal nog afgewassen.. onder het genot van ... hahaha 

Dinsdagochtend vroeg naar de reumatologe voor de uitslag van bloed en foto's....
Zal wel niet zo ernstig zijn dacht ik... anders had ze wel vervroegd aan de bel gehangen...

Ik was keurig op tijd en zo aan de beurt.... 
Nee...reuma is het niet... alle vitale onderdelen functioneren prima..geen ontstekingen in het bloed.. vitaminen ook allemaal op peil....
Dus geen artritis...maar wel artrose...door mijn hele lijf in een vergevorderd stadium !!!.... da's even slikken.. 

Ik kijk mee op de foto's en zij laat mij zien dat mijn handen nek en schouders behoorlijk versleten zijn en dat er haast geen kraakbeen meer zit,daar waar het wel hoort te zitten en dat de pijn die ik heb komt van het feit dat het bot op bot is...dat veroorzaakt schuren langs de pezen en dat is soms ondraaglijk...

                                            


Ik heb ook haast geen pijnvrije dag meer... en hier is geen remedie tegen.. zware pijnstilling en dat is het....!!! Ik moet echt slikken,want dat betekent dat het niet te genezen is...maar eigenlijk wist ik dit al.... 
 Het is een hele lieve dokter die het oprecht spijt dat zij niets voor mij kan doen...

wel geeft ze mij een recept mee tegen de pijn... het is een mix van paracetamol en van morfine.. daar mag ik er buiten de normale pijnstillers die ik al slik. 3 van opsnoepen op een dag !!!...

Maar daar begin ik maar niet aan,want na een paar dagen die tabletten innemen heb ik het gevoel alsof ik met een stevige slok op door het huis wandel...en dat voelt niet goed.... nu neem ik er nog maar eentje voor de nacht...

                                             
                                             

Ik zou vandaag even op visite gaan bij A in W,maar ik heb net afgebeld..ik durf niet te rijden... ik zie alles een beetje raar en dat voelt niet echt goed... hoewel ik moet zeggen dat het de pijn wel prima onderdrukt.. wil ik toch dit risico liever niet nemen.... ik bel haar af en blijf ik rustig thuis.

                                                     

Ik voelde me best wel even verdrietig nadat ik deze boodschap had gekregen...en nee natuurlijk vergaat de wereld  niet ! en zijn er altijd ergere dingen.... Tuurlijk !!! zegt mijn verstand...maar mijn gevoel staat even op zielig.... dat mag even van mezelf...
Ik huil even bij L aan de overkant van de gang en die komt mij héél schattig een vaasje met 3 roze rozen brengen lieffff L dank je wel...

Enfin ik blijf gewoon zwemmen en lekker in de warmte van het stoombad 3x in de week..dat is goed voor me en ik probeer nog wat vaker te lopen of te fietsen..daar moet ik nog een balans in zien te vinden...Ik moet in beweging blijven,maar mag niets forceren want daar heb ik mezelf weer mee...
Acceptatie en vooral doorgaan met ademhalen en blijven lachen is mijn devies...

                     

                        

Woensdag heb ik administratie dag en komt mijn zwemmaatje lekker asperges eten... Ik heb van haar zomaar een hele moderne telefoon gekregen  !!!! Met alles erop en eraan.

Ben er zielsgelukkig mee!!!!!!!

Net als met het fototoestelletje van M en straks krijg ik ook nog een grote laptop van M&M... er wordt weer voor mij gezorgd... so sweet !!!!

Gisteren was er een lezing/workshop in het verzorgingshuis over het Planetree concept.
Dat is mij niet geheel onbekend,ik heb namelijk al eens eerder een lezing bijgewoond in het FL ziekenhuis,
Bij binnenkomst voelde ik een gespannen sfeer,er waren in totaal 5 vrijwilligers aanwezig die nu niet bepaald een  positieve energie mee hadden gebracht.
Ik ben er open in gegaan en we hadden een hele leuke jonge docent/trainer,die ons o.a. ook wat opdrachtjes gaf...

Voor mij als mens zit het plantree concept in mijn genen en mijn opvoeding.... ons werd geleerd om een zieke buur een pannetje vers getrokken soep te brengen...
Niets bijzonders gewoon omdat je voor elkaar zorgde...zorgzaamheid naar de mens toe is mijns inziens niet helemaal nieuw en zeker niet uitgevonden door een dame uit Amerika. Die het deze naam heeft gegeven en die hiermee een (nieuw)??  product op de markt heeft gebracht waarmee je als ziekenhuis of verzorgings-huis etc. het keurmerk kunt verdienen.

Nu kan het natuurlijk geen kwaad om juist in deze tijd (de gewoonste zaak van de wereld punten) eens flink onder de aandacht te brengen van de zorgmanagers en directieleden etc  want dat
is natuurlijk wel héél hard nodig wil het weer een wat leefbaarder en menselijker zorgstelsel en ook samenleving worden... 

Maar voor de oorlogsgeneraties en de net naoorlogse generatie...was.... en is dit nog steeds de normaalste zaak van de wereld.

Saamhorigheid,zorgzaamheid,dienstbaarheid,
respect enz...was onderdeel van het dagelijks bestaan...dus door dit gegeven te  relativeren, door bovenstaande simpelweg naar voren te brengen kwam  het concept wat dichterbij deze vrijwilligers en viel de zwaarte en de schroom die sommigen hadden langzaam weg en werd de sfeer wat gemoedelijker...en wat losser ook

De verhalen kwamen naar boven van hun leven en hun vroegste jeugd....ook werden enkele (aan) geraakt en durfden zij zonder gêne hun verdriet te tonen  omdat er een sfeer van saamhorigheid en vertrouwen ontstond.
De aardige jonge docent zei na afloop dat hij nog nooit zo'n leuke training had meegemaakt met vrijwilligers...
Het was een zéér inspirerende middag.. waar ik véél van opgestoken heb ... en dit heeft zeker bijgedragen aan het feit dat sommigen onder ons het beeld dat ze van mij hadden nu een tikkeltje hebben bijgesteld... Hoera !!! Weer meer begroetingen en vriendelijkere gezichten in de lift en in de wandelgangen...
waar PLANETREE al niet (nog meer) goed voor is....

*********************************************************************************