TERUG VAN WEGGEWEEST

Eigenlijk ben ik al een paar dagen thuis,maar ik heb sindsdien nog niet de rust en de tijd gekregen om te schrijven.

Nu....zondagochtend met een net uitgelaten leasehondje aan mijn voeten neem ik gewoon de tijd en pak ik de draad weer op....

Ik heb een héél leuk weekje achter de rug bij en met de familie van mijn moeders kant en kan hier met veel plezier op terug kijken.Ik ben aan alle kanten vertroeteld,verwend...en in de watten gelegd... heerlijk !

Het weer is wisselend geweest...op de heenweg viel het wel mee met de buien en ben ik aardig droog overgekomen,maar op de terugweg ( zo'n dik twee uur rijden) was het oppassen geblazen want de regen kwam met bakken uit de lucht.

Wat voel ik me dan veilig op de weg met mijn bijna 1 jaar oude/nieuwe bandjes onder Heliosje.

Wat is het toch een puik karretje !! En wat ben ik mijn kinderen nog steeds dankbaar hiervoor.

Ook een pré...ik hou van autorijden,dus zo'n ritje is voor mij geen straf...

Wie weet ?? ga ik dit eens vaker doen.Met mij weet je het maar nooit.

Afgelopen vrijdag middag was ik weer veilig op honk en laat ik even mijn snuit zien om de deur van buufje L... "Wil je koffie ?"vraagt ze... 

Tuurlijk !!! wil ik dat want ik ben wel toe aan een bakkie na twee uur turen en sturen....

                                                           

                                                  

Wanneer we aan de koffie zitten,vertelt ze mij het verhaal van buufje C ..

Buufje C woont naast mij en heeft een hondje                                   genaamd..Pimmetje..

En zoals wij allemaal ons verhaal hebben hier in deze poppenkast..heeft ook zij het nodige te verstouwen gekregen de afgelopen jaren......en is het leven ook voor haar niet echt gemakkelijk geweest.

Buufje C woont, hoewel zij getrouwd is alleen met Pim ..en heeft 4 dochters...

Haar man heeft ze ( toen ze hierheen verhuisde) achter moeten laten in een verzorgingshuis in de buurt.

Hij is een aantal jaren geleden gaan dementeren... en kon vanwege zijn ziekte niet langer thuis wonen.

Op zich is dat al in en in triest om niet te zeggen hartverscheurend.... vind ik....

Ze zoekt hem op zoveel ze kan.

Zelf heeft zij MS.. en kan hierdoor niet alles even snel en pijnloos meer maar, doordat zij het hondje heeft moet ze er toch 3 keer daags uit om met hem een ommetje te maken.... Dat houdt de boel nog enigszins soepel en in beweging....

Als ik het goed begrepen heb is de relatie met haar dochters  niet helemaal optimaal,maar een verhaal heeft natuurlijk altijd meerdere kanten. ik denk dat zij zich vaak eenzaam en alleen voelt en dat zij dan wegzakt in een stevige depressie.

Zij is slaappil verslaafd....

Buufje L vertelt mij dat zij in de week dat ik weg was alle pillen die zij in huis had heeft opgegeten...

VRESELIJK !!! Ze is opgehaald met de ambulance en ze hebben haar een nachtje ter observatie in het ziekenhuis gehouden.

En daarna wordt je gewoon weer naar huis gestuurd en mag en moet je het zelf verder maar uitzoeken....

kennelijk hebben haar dochters het hondje opgehaald en meegenomen voor de eerste overbruggingsdagen.

Omdat zij het niet helemaal vertrouwd vraagt buufje L (terwijl ik het laatste slokje koffie wegspoel) of ik samen met haar even bij buufje C wil gaan kijken.

"Tuurlijk!"zeg ik 2 weten meer dan 1 en je weet niet wat je aantreft.Dus stappen wij vrouwmoedig (inmiddels heeft buufje L de sleutel) bij buufje C naar binnen..

Daar treffen wij haar in zéér verwarde toestand aan ze huilt en is héél angstig...in flarden vertelt zij haar verhaal.

Zij wil niet meer zegt ze....(maar mijn gevoel zegt me dat dit een momentopname is en ook dat dit niet de eerste keer is ) zij is het allemaal zat en beeft als een rietje...

Wat is wijsheid in deze....??? Ik opper om de doktersdienst te bellen en te vragen of er iemand naar haar kan komen kijken om de situatie in te schatten... ( tenslotte zijn L en ik leken ) we mogen dan wel de nodige ervaringen hebben gehad in ons leven...Wij hebben geen diploma's hiervoor...

De dame van de dokterscentrale... probeert ons in zekere mate af te wimpelen... maar daar nemen wij geen genoegen mee en wanneer ik de telefoon overneem,stel ik haar een ultimatum en zeg haar dat er voor 22.00 een arts moet zijn geweest anders ligt de verantwoording voor een eventuele tweede poging bij hun !!!! Dus aan haar de keuze !!!!

Buufje L en ik gaan naar huis ( L moet wel,want die heeft morgen de trouwerij van haar zoon en ik heb het end in de bek hangen ...wij laten buufje C achter,zij wil nu alleen nog maar slapen zegt zij. 

Ik plak een briefje op de deur dat men bij mij kan aanbellen..helemaal gerust ben ik er niet op.

Om klokslag kwart voor 10 wordt er naast mij stevig op de deur gebonsd en wanneer ik ga kijken zijn het de arts en een ambulancebroeder.......Ik loop met ze mee.

C slaapt ( ja wat wil je !! met zoveel vergif in haar lijf!!) en wordt gelukkig  een beetje wakker van onze binnenkomst. De arts is gelukkig doortastend en aangezien de huisarts al eerder contact heeft opgenomen met de GGZ voor verdere hulp.. moet zij nu toch het weekeinde door...

Hij geeft haar een kalmeringstabletje en twee melatonine..en schrijft een receptje uit voor 4 zwaardere slaappillen die ik zaterdagmorgen kan halen in het ziekenhuis...hij zal contact opnemen met de huisarts en dan vertrekken ze weer.

Ik dek C toe,wens haar welterusten en beloof haar dat ik om de zoveel uur even zal komen kijken...ik ga voor een rustige nacht voor haar,maar ook voor mij...ik ben ook best wel een beetje moe en vertrek dan naar mijn eigen huisje...

Zaterdagochtend ga ik snel nog wat boodschappen doen ( oudste zoon en schone dochter komen zondag onverwachts kaasfondue eten ) en daarna ben ik drie kwartier zoet in de apotheek van het ziekenhuis..en wanneer ik de 4 pilletjes overhandigd krijg á 32.00 euro ( schandalig!!!!) tank ik nog even helijosje af en dan snel naar huis om Saartje op te vangen...........

Buufje L komt Saar mijn leasehondje voor dit weekeinde brengen vanwege de trouwerij van haar zoon en dan heb ik ziekendienst...ik breng de pilletjes naar hiernaast, zet water en vruchtensap neer, geef buufje C 1 tabletje ( kom er later, wanneer ik haar een broodje halfom breng achter,dat zij toch drie van de vier tabletjes heeft geslikt ???!!!!) Nog al logisch dat ze niet wakker te krijgen is als ik het broodje voor haar neerzet !!!!!

Maar ze ademt nog wel en knippert een beetje met haar ogen.

Laat Saar uit in de stromende regen met plu over de hei.... Dan maak ik C wakker tegen vieren,bak een biefstukje voor haar,zet haar in ochtendjas aan tafel,ren weer naar mijn eigen hut,bak daar mijn eigen biefstukje ren weer terug naar ...... en luister naar het verhaal van buufje C.....zet het verse fruit voor haar neer (vitamientjes !!) en vertrek weer .......

Meer kan ik niet voor haar doen.....

Ze zou haar dochters bellen,die mogen het verder doen... ....???!!!!

Ik geniet van het jaarlijkse Prinsengracht concert op de televisie... Laat het hondje nog een keer uit in het stikke donker en stort daarna mijn bed in .....zooooooo moe.....!!!!!!! Ik heb het helemaal gehad ...

Zojuist is hondje Saar weer opgehaald door haar rechtmatige eigenaresse...haha

Buufje L( die nog moet bijkomen van de trouwerij van haar enig kind ) neemt mijn dienstje betreffende buufje C over dan kan ik mijn blogje schrijven en de was ophangen.Morgen begint het (gewone, normale ??) leven weer....mag ik hopen..

Wat zeg ik ????  daar ga ik gewoon vanuit...!!!!!

                                                           

                                                 

******************************************