DEZE INGREEP 





Heeft er aardig ingehakt merk ik aan alle kanten.
Ik ben nog lang niet de oude.Telkens wanneer ik over mijn grenzen ga,krijg ik dat dubbel en dwars op mijn bordje.

Ik ben ook behoorlijk jankerig en labiel van de narcose merk ik,dus er zit voorlopig niets anders op dan zo veel mogelijk uitrusten en toch nog maar even aan de morfine blijven.

Het is zoals het is............en het is niet anders


Toch ben ik héél blij en dankbaar dat ik zo vlug al geholpen kon worden. Ze hebben mij tussendoor ingelast, want anders had ik (vanwege het drukke operatieschema) zes weken moeten wachten.

Dat had in mijn geval niet gekund en in geen geval thuis...Daar was de pijn te hevig voor en als je zoals ik alleen wonend bent, gaat dat met geen mogelijkheid.
Ik had dan naar een instelling gemoeten waar ik al die weken verzorgd zou kunnen worden.

Achteraf hoorde ik,dat ik in het verzorgingshuis hier tegenover ook een plekje had kunnen krijgen.

Tja je moet het maar weten.....

Er zit nu een jongeman met een verbrijzeld been vanwege een ongeluk en die wordt ook (omdat hij alleen is ) volledig daar verzorgd.

Dat is me dan in ieder geval bespaard gebleven omdat men de ernst van mijn situatie goed heeft in geschat en ik snel onder het mes kon....
Dank aan al het ziekenhuis personeel van de 8ste verdieping....

Afdeling Neurologie.... en vooral dank aan de empathische Neurochirurg.....die deze klus weer geklaard heeft...

En uiteraard dank aan mijn intuïtie en mijn helder verstand dat me (bijna dwong) om een second opinion aan te vragen...nadat de Neuroloog in het ziekenhuis HIER ...niets kon zien of vinden op de MRI scan ....??????

Terwijl ik komende voor mijn second opinion gelijk mocht/moest blijven in  het st Lucas  Andreas in Amsterdam...

Je houdt het echt niet voor mogelijk !!!

Dit scenario heb ik 5 jaar geleden precies zo gehad met een nekhernia !!!! en ook toen heeft dezelfde neurochirurg heeft mij er direct vanaf geholpen.

En NEE ik verzin dit niet !!!!


Er zijn zoveel misstanden in de zorg,ik denk wel eens....wat nu als je niet zo mondig bent als ik ???
Dan ben je aan de heidenen overgeleverd en mag je gewoon blijven verrekken van de pijn. Te triest !!!

Inmiddels, heb ik na veel gedonder en gezeur de papieren binnen voor het revalidatie centrum......
Onder de noemer pijn en vermoeidheidsklachten wordt ik doorgestuurd.....Het is aardig wat invulwerk,maar dat heb ik er graag voor over......

Daar ga ik me morgen maar een flink over buigen , zeker sinds ik weet dat mijn zorgverzekering ook een contract heeft met deze degelijke instelling.Ook hier ga ik met geduld en beleid mijn tanden stevig inzetten....

vandaag ben ik goed uitgerust dus ik kan er morgen tegenaan... 


Vermoeidheidsklachten !!!! Pfff het zou wat.....

******************************************