VOOR HET EERST


weet ik even niet waar te beginnen "nou gewoon bij het begin Jo"spreek ik mezelf toe,maar er gebeurde in deze wonderbaarlijke week weer héél véél.

Afgelopen zondag,na het dagje Amsterdam  heb ik eerst maar eens was rust in moeten lassen ( kon ik mooi mijn blog schrijven en verder niet meer dan eten,drinken en slapen.

Maandag,krijg ik van vriendin Zwoes een leuke link opgestuurd via facebook "iets voor jou Jo??? "schrijft ze erbij en wanneer ik me hierin verdiep,weet ik het zeker ! Dit ga ik doen !!!Hier ga ik aan deelnemen...

Hét event voor schrijvend Nederland

SCHRIJF ! VAN DROMEN NAAR DOEN......

Het is één hele dag in januari van s ochtend 8.30 tot s avonds 1700 uur.
Een hele dag workshops en schrijvers die lezingen geven.en waar je samen mee mag schrijven... Dat lijkt me nou zo leuk !!
Een leerzame,maar ook inspannende dag denk ik waarvan ik nu al weet dat ik daar héél véél van ga opsteken en mee naar huis ga nemen.

Ik heb ingeschreven en heb het ticket al in huis....
Leuk vooruitzicht....spannend ook.....thnx Zwoes

Dinsdag komt lieve vriendin Ave logeren en maken wij het dorp onveilig,lunchen samen bij mijn lievelingsrestaurant,lopen even binnen bij het winkeltje en scoor ik zo'n lekkere warme omslagdoek voor dit tussenweer....die ik meteen maar omsla,want als het zonnetje weg is dan neemt de kilte toe.

S 'avonds eten wij kip uit de oven,met een grote bak sla erbij..en hebben wij het genoeglijk.

Deze goede sfeer nodigt kennelijk uit om uit te wisselen en ik de behoefte voel, mijn levensverhaal aan haar te vertellen en met haar te delen. 

Ik ken Ave al héél lang,maar we zijn elkaar ook een aantal jaren uit het oog verloren en nu hebben wij elkaar weer gevonden via facebook.Wij zijn er allebei reuze blij mee en hebben gewoon de draad weer opgepakt...

There is no such thing as time,there is no time.

Ave is een lieverd en luistert aandachtig,ik laat haar wat foto's zien die ik onlangs kreeg toegestuurd van een oud buurmeisje.Foto's van mijn buurtje en van mijn geboortegrond mijn geboortehuis en het huis waar ik als kind gewoond heb.

"Oh wat leuk Jo"! "kunnen wij samen niet eens een dagje Jordaan gaan doen??"vraagt zij enthousiast.
"Wat mij betreft wel"zeg ik "afgesproken !!" antwoordt zij, dan gaan wij dat samen doen besluiten wij ter plekke eensgezind.

Ik vertel haar dat ik maar een of twee foto's heb uit mijn kindertijd,maar laat haar wel de foto zien uit 1957 van het huis waar ik getogen ben.

Deze dus !!!!! En wat mij nog niet eerder was opgevallen,is dat ik ook op deze foto als kind op het stoepje zit en dat mijn moeder ook op dit plaatje uit het raam hangt. 

Daar kom ik NU één seconde geleden pas achter!!

Dit heeft waarschijnlijk te maken met de lichtval,dat kan niet anders...
Deze foto is namelijk van de zelfde serie 
( kennelijk door een fotograaf gemaakt) als de foto die ik gisteren toen vriendin Ave allang weer op weg naar huis was toegestuurd kreeg.

Deze dus !!!!!!

Van deze foto raak ik héél erg ontroerd,want hier kan ik mezelf héél duidelijk op herkennen,ik zit op het stoepje, mijn autoped ligt op straat en ook zie ik meteen mijn toen nog jonge moeder,die uit het raam hangt.

WAT EEN GROOTS GESCHENK !!

Hier ben ik zo blij mee, dat ik deze foto 
( overigens geheel tegen mijn principes ) deel met iedereen op facebook... Ik moet dit even uiten..... Wat een kado!!

Ik krijg hier allemaal leuke en lieve reacties op,ook van mensen die ik niet ken,maar die kennelijk dit gevoel wel herkennen.. Dat vind ik echt héél lief en ook leuk.

Ook vandaag weer ben ik een gelukkeling...


En dat was ik eigenlijk al,want Ave ging afgelopen woensdag met mij mee de seniorenfitnes les in het zwembad en zij vindt het helemaal leuk.
"jammer dat ik niet dichterbij woon Jo"zegt zij, "anders had ik elke week met je meegegaan ".

Dat is leuk om te horen. Ook leuk is,dat er over een aantal weken een seniorendag in het zwembad wordt gehouden. Er komen dan verschillende verenigingen,clubs, en allerlei instellingen op seniorengebied kijken en aanbieden wat zij allemaal aan te bieden hebben.

Er wordt gevraagd om je aan te melden voor demonstraties de hele dag door, kwartier op, paar uur af... er doen twaalf deelnemers aan mee waarvan ik er een ben, want ik geef me ter plekke op.... 
Wat een wereldinitiatief.... en dit is voor mij natuurlijk de beloning voor maanden lang zwoegen in het revalidatieziekenhuis.

HELEMAAL ZIN IN EN HELEMAAL LEUK

Ave is gelukkig weer heelhuids thuisgekomen,ik heb gisteren mijn hutje onderhanden genomen.
Ik had helemaal de gang erin,want de badkamer heb ik helemaal een hele goeie beurt gegeven, dat betekend,dat ik alles door mijn handen heb laten gaan... Het blinkt me tegemoet en het ziet er weer fris uit en ruikt ook nog eens lekker....

HUISJE WELTEVREE IS ER WEER....... ZO !!!!

En nu ga ik maken dat ik snel uit de vette lappen en in de kleren kom, want over een uurtje moet ik bij de kapper zijn om vervolgens een bakkie te gaan doen bij een mede revalidante..... tot later !!!

****************************************