Geduld loont...... behalve vandaag........

 vandaag komt iemand..niet opdagen dus !!! ...als ik vind dat ik lang genoeg heb gewacht, pak ik de telefoon en ga maar eens bellen om te vragen wat de reden is van het niet op komen dagen van...............
Het is dit keer een andere telefoniste dan een paar dagen geleden. Ik leg haar de situatie uit en zij begint zich meteen te ver excuseren,
IEMAND is ziek... en iedereen die op de to do list stond is daarvan keurig telefonisch op de hoogte gebracht.....................
behalve IK dus........!!! grgrgr.. ik baal als een stekker hiervan....en ga meteen over op plan B.......

 "Kunt u mij misschien uitleggen waarom er niet in blokken van 2 uur afspraken gemaakt kunnen worden ???"vraag ik zo zoetsappig als ik maar kan...."ik zit nu voor niets 4 uur te wachten en ook mijn tijd is kostbaar " dan krijg ik een verhandeling over het feit dat alle IEMANDEN..werken op verschillende projecten die niet allemaal in B liggen...dus...." de logica ontgaat mij volkomen... maar wie ben ik ??
 "ogenblikje mevrouw"ik ga even een collega bellen, blijft u even aan de lijn ? "... "Geen denken aan !"zeg ik heel gecideerd..."als u zo vriendelijk zoudt willen zijn om mij even terug te bellen? dan zou ik dat zéér op prijs stellen? ook mijn telefoongesprekken kosten geld " ...... zeg ik nog steeds met een  zoetsappige stem..."Oh..oh ja mevrouw,natuurlijk...ik begrijp het... ik bel u over een paar minuten terug " zegt de telefoniste...die er natuurlijk ook niets aan doen kan dat de coördinatie niet zo best verloopt daar op kantoor.

Tegen aardigheid is niet te vechten en zij belt mij inderdaad binnen een paar minuten terug om mij mede te delen, dat er een andere IEMAND.. a.s. maandag  tussen 11.00 en 15.00 uur komt, om mijn klachten betreffende de stankoverlast aan te horen en er misschien iets aan kan doen....Heb en hou vertrouwen denk ik bij mezelf, ik bedank de telefoniste en schrijf het in mijn agenda.

Ach het is tenslotte zo weer maandag.............

Dan spring ik zo snel als ik kan toch nog maar op mijn fietsje om postzegels te halen en de kaart voor" the grand Lady" in England op de bus te doen....Zo heb ik tenminste toch het gevoel dat ik iets van buitenlucht binnen heb gekregen.En dat ik mijn goeie daad heb gedaan voor vandaag.
                                         

******************************************************