Gisterenavond heb ik het gepresteerd om tot half twee s,nachts televisie te kijken....
Ik heb natuurlijk de afgelopen weken van alles gemist van dit medium en ik moet zeggen tot mijn grote tevredenheid...ben ik nu weer helemaal bij........
Kon toch uitslapen ( dacht ik ) totdat de telefoon ging en ik van heel diep en ver weg.... met het bekende telefoonmuziekje terug werd geroepen..
Half tien.....
Vriendin L... zij deelt mee,dat zij het weekeinde komt en vraagt of ik een poosje op haar hondje wil passen....
Zij gaat straks een hele moeilijke periode tegemoet,haar moeder is ongeneeslijk ziek en wanneer er straks gewaakt moet worden zoekt zij een vertrouwd iemand die op haar hondje kan passen....
Geen enkel punt ! Natuurlijk doe ik dat voor haar en voor haar hondje....zij is van harte welkom.....en zo is haar hondje...
Wanneer ik onder de douche ben geweest en me op zit te maken....
bliept de telefoon alweer... vriendin A.... gaan we nog voor gordijnen vandaag ?????? JAAAAAAHHHHH roep ik.... doen we.....
Vriendin A schiet het bedrag even voor,totdat mijn vakantiegeld er is...Het is af en toe overweldigend zoals ik aan alle kanten word geholpen...Elke keer val ik helemaal stil.... van zo veel grootsheid...
en onbaatzuchtigheid... Vooral het meedenken is iets dat mij raakt tot diep in mijn ziel...Wederom kan ik alleen maar weer stil zijn in nederige dankbaarheid.
En zo langzamerhand , stapje voor stapje is het een echt thuis aan het worden..en heb ik het gevoel,dat ik er ook in groei.... dat doet goed !!
Het wordt vanzelf ook tijd voor de rest van mijn spullen... Overal is een tijd en plaats voor en......... ik heb geduld...
Ik ga er vanaf het begin al vanuit, dat ik krijg waar ik recht op heb..
Niet meer en niet minder....................
Gelukkig, weet ik dankzij de goede smaak van vriendin A precies wat voor gordijnen ik hebben wil ( zij heeft ze namelijk ook ) en heb ik de maten goed opgemeten. Dus eigenlijk moet het een fluitje van een cent zijn.
Toch brengt de verkoopster,mijn heilig vertrouwen in mezelf aan het wankelen vanwege de bocht die er in de slaapkamer in de rails zit...
Moet het nou meer? of moet het nou minder? zijn....Ik denk dat ik het goed heb gemeten,maar vriendin A speelt op zeker en we rijden braaf terug naar B. Om de boel nog eens na te meten....
Gelukkig !!! pak van mijn hart, het was goed opgemeten...de hoogte en de breedte.
Maar meten is weten..dus toch wel even goed dat we voor alle zekerheid terug zijn gegaan.
De gordijnen zelf,zijn zo besteld..en worden met een week of drie geleverd...we kopen er ook nog van die transparante trekstangen bij.
Dan kan ik met recht straks de gordijnen dichttrekken...hoe metaforisch weer....
Op het plein waar we de gordijnen gingen bestellen zit ook een Mc Donalds.... Ik heb in geen 10jaar geloof ik een Mc kroket meer gegeten en nu ga ik me daar aan bezondigen... A neemt een ijsje en ik neem er ook nog een cappucino bij....
Lekker vies genieten is dit.....moet kunnen eens in de 10 jaar.... smul smul ....nom nom......
Thuisgekomen, ben ik moe... van alle indrukken en gewoon van alles. Ik trek iets makkelijks aan, schenk een waterwijntje in... en doe helemaal niets meer.... pfffff... even rust...even uitgeblust..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten