als ik dit keer netjes op de stoep van het zwembad naar huis toe loop,word mijn weg een beetje versperd door een meneer die bloemen staat te plukken...aan de ene hand heeft hij zijn fiets en in de andere hand heeft hij een schattig tuiltje bloemen gratis van moeder natuur....
"Goedemorgen"zeg ik met een grote grijns op mijn gezicht.De man lacht terug en voelt zich volgens mij toch een héél klein beetje betrapt.
"Dat deed ik vroeger ook" zeg ik" toen ik geen rooie cent had.Ik plukte met mijn jongens ook hele mooie en vooral grote boeketten uit de natuur".
"Wij zetten ze dan in emmers buiten in de tuin neer en hadden het mooiste en sjiekste uitzicht van de hele buurt!"
"Oh"zegt de man "wat leuk ! " en zegt (alsof hij aan mij een uitleg verschuldigd is?)
Ik ben vandaag 32 jaar getrouwd en vergeten een bloemetje te kopen voor mijn vrouw en ik moet straks werken dus helemaal geen tijd meer !! dus dan doe ik het maar zo...."
Tja,denk ik dat is ook een manier en hopelijk misschien voor hem nog net niet te laat, "dat zal u vrouw helemaal leuk vinden"zeg ik, om hem een hart onder de riem te steken "dit is veel romantischer dan een boeketje uit de winkel"
"Ja? denk je "zegt de man.... "zeker weten!"zeg ik..
Ik wens hem een fijne dag toe en vervolg mijn weg.
Als ik op het pad richting huis loop en nog eens achterom kijk,komt hij met een glimlach van trots voorbij fietsen...één hand aan het stuur en in de andere het schattige boeketje....
Die halen de 33 jaren wel... zegt mijn gevoel..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten