ik ben even helemaal OP !!!...... en verga van de pijn in al mijn gewrichten en spieren... op dit moment zijn het mijn schouders benen , handen en vingers...Dit is echt vreselijk balen en afschuwelijk pijnlijk !!!

Ik ga zo medicijnen innemen en op bed tv kijken.. in de hoop dat het dan wat afzakt....maar ik ga er wel vanuit dat ik morgen wel kan zwemmen...!!!???

Misschien heb ik vandaag wel teveel gedaan,maar dat kan ik me nauwelijks voorstellen... In de ochtend heb ik het helemaal rustig gehouden en vanmiddag ben ik op de fiets gestapt omdat ik geld uit de muur moest halen...ik moet morgen en woensdag de huisraad die ik gescoord heb kunnen betalen vandaar .....

Als ik op de plek van bestemming komt staat daar een meneer met zijn fiets tegen de geldautomaat gedrukt...lachend zegt hij tegen mij..."hebt u dat nou ook ??? .....Als je denkt even rustig alleen te kunnen pinnen, dat er dan altijd iemand achter je komt staan die ook moet pinnen ? "Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog en haal mijn schouders op en vraag aan de meneer "Heeft u de automaat al helemaal leeggeplukt dan ???"Hahaha schaterlacht de meneer...." nou neu neu dat nou ook weer niet...haha"... "Mooi "..zeg ik " Enneuh (overdreven om mij heen kijkend) zeg ik " ik heb niemand achter mij staan hoor!? Die ook zo nodig moet pinnen dus daar heb ik helemaal geen last van"...
( niet kapot te krijgen deze vrouw hahaha ) Bovendien schijnt de zon en is het ook nog eens zondag..
De meneer weet eigenlijk niet zo goed wat hij met zijn eigen uitspraken aanmoet en lispelt een beetje binnensmonds nu.. "jajaja "hahaha nou het was toch wel even gezellig he ? tot ziens .."en weg fiets hij....
terwijl ik denk ............. Als dat jouw toppunt van gezelligheid is ???? Prettige wedstrijd dan maar... Ik pin en vervolg mijn weg....

Het is verrukkelijk weer, dus ik fiets lekker even door naar het dichtstbijzijnde vestingstadje N.. en geniet van alle bedrijvigheid....mensen die wandelen,fietsen honden kortom ...levendigheid....

Mijn enige missie vandaag is een bolletje touw te pakken te krijgen,want als ik morgen samen met vriendin L huisraad ga ophalen hebben wij touw nodig,voor als de klep van haar auto niet helemaal dicht kan....

Op de terugweg naar B sta ik opeens tegenover het complex waar de vader van mijn kinderen heeft gewoond.
Opeens schiet het mij te binnen dat de kinderen de as van hun vader aan het verstrooien zijn op de plek waar wij met zijn tweetjes en later met zijn drietjes hebben gewoond.Dit is even een moment om bij stil te blijven staan.

Ik zet mijn fiets aan de kant 
en stuur ze een smsje ter ondersteuning... even schiet ik vol.. en sta ik zomaar langs de kant van de weg te huilen terwijl ik terugga in mijn herinnering naar vorig jaar..afgelopen oktober, toen ik in Frankrijk zat is hij aan de gevolgen van een longontsteking overleden.

Op zijn sterfdag heb ik hem via skype nog mogen spreken en hem kunnen zeggen dat hij rustig heen kon gaan,dat het tijd was. 
Zijn zoons doen het goed en het zijn fijne jongens ... laat maar los en ga maar...ga maar naar het eeuwige, het wacht op je.

Ik heb op deze manier mooi en waardig afscheid van hem kunnen nemen.Daar ben ik héél dankbaar voor. Tenslotte hebben wij in een ver verleden ooit van elkaar gehouden en twee prachtige zoons gekregen plus een flink aantal jaren met elkaar het leven gedeeld.

Hij is en blijft de vader van mijn twee prachtige kinderen.Door zijn overlijden is er een tijdperk voor mij en de jongens afgesloten.



En vandaag met het uitstrooien van zijn as... Is de cirkel rond... met respect en  in harmonie.....

                 **************************

Ik fiets verder en concentreer mij op het bolletje touw... Het leven gaat verder en te lang stil staan is niet goed voor een mens....
De benzinepomp... biedt geen uitkomst...maar ik krijg wel de tip dat AH open is op de HM ... dus fiets ik over de hei naar  de AH...... fiets fiets....

Daar lijkt het wel of men op zondag alles kado krijgt op want het is daar stervens druk.... ik neem meteen ook maar even een paar aanvullingen mee die toch op mijn lijstje stonden en een lekker flesje wit voor straks bij het eten....daar heb ik zin in.

Er staat een behoorlijke rij voor de kassa en ik heb nog geen touw !~! grgr..... ik krijg een ingeving en draai me om en  OPEENS zie in de stelling op de kopse kant.. HET !!! bolletje touw liggen.... nu blijkt tevens maar weer het gemak  van een rij voor de kassa,want ik kan het in alle rust even pakken...
Missie geslaagd !!!

                        

***********

De pijn in mijn gewrichten heeft denk ik ook weer te maken met onbewuste spanningen.......want zelfs

de medicijnen helpen niet...................dan de rustmodus maar in......maar dat blijft slechts bij een nobel streven.

 

 de voordeurbel......gaat

Jawel.....!!! Vergeetachtige buurvrouw in de paniek

modus..... verwarde haren en een verwilderde blik in haar ogen... waar ik héél kalm van word....

"Zeg het eens buurvrouw?" zeg ik op een vriendelijke en rustige toon.... "ahhhdoe..."zegt zij "kom kom "en ze hangt aan mijn arm... "moment even afsluiten" zeg ik terwijl ik bedenk welk rampen scenario deze vrouw nu weer voor mij  in petto heeft.....

Ik loop kalm met haar mee en wanneer ik bij haar binnen ben schiet ik enorm in de lach...sorry hoor daar kan ik even niets aan doen...

De ramp... betreft namelijk haar wasrek,hetgeen een onding is en helemaal uit elkaar ligt... ze wilde er ( zoals ze altijd doet...) een laken overheen hangen.. en toen viel het ding zomaar in elkaar... alleen de staanders staan nog overeind... De rest ligt overal verspreid. 

( hahahahahahaha ) het is een komisch gezicht...

Gelukkig voor haar,ben ik behept met een meer dan redelijke dosis handigheid... en binnen no time is het rek weer helemaal in de oude staat en hangt haar laken er overheen... Of ik het ook nog maar even in de douchecel kan schuiven ??? Ja.. hoor... ik ben zo welwillend....

                                     EN......

OHHHHH en ik kan mezelf wel weer voor mijn kop slaan !Q!! Want ik bemoei me weer met zaken waar ik me helemaal niet mee mag bemoeien,maar ik kan het niet laten om te vragen waarom zij haar zonnescherm s'nachts uit heeft ???? ( en ik had mezelf nog zo geprogrammeerd er niets over te zeggen....!!!) "adoehhhh "zegt zij.....  dan is het helemaal donker in mijn kamer... OMG!!.......

Ik leg haar vervolgens heel geduldig uit,dat zo'n ding voor of tegen de ZON is !!!! En dat als zij het s'nachts naar beneden laat  het weer erin komt en gaat schimmelen wanneer het nat wordt.. .. met alle gevolgen van dien....

Zij is zich echt van geen kwaad bewust en moppert zachtjes dat zij al zoveel MOET en ook dat zij zoveel moet ONTHOUDEN... "hier! "zegt zij.... en drukt mij een enveloppe en een pennetje in mijn handen "schrijf maar op voor mij al je wilt "? ( ja hoor !! Dat wil ik ook nog wel.....) Ik schrijf braaf de instructies op de enveloppe ( met de wetenschap dat zij die/dat straks toch weer kwijt is ) en vertrek richting mijn eigen voordeur.....

Na een minuutje of tien gaat de voordeur bel weer en staat zij met de enveloppe in haar handen.... "zeg het nog een keer alsjeblieft ??" "hoe was het nou ook weer....

Ik zeg berustend... Met mooi weer.... het scherm NEERR... 

Sávonds als de zon onder is...... het scherm OMHOOG....

Ik hoop dat ze het onthoudt.. maar ik vrees het ergste....

HOEWEL ????? als ik vanochtend vroeg naar buiten kijk is haar scherm in.... en dat is nog niet eerder vertoond....

Ze is welwillend en meegaand genoeg.Het zal je maar gebeuren dat je geheugen je zomaar in de steek laat.....

Ik heb trouw mijn 35 baantjes weer getrokken vanaf half acht vanochtend vroeg...  en heb net weer pijnstillers ingenomen... en ga er vanuit dat het straks wat beter met mij gaat.Ik blijf zoals altijd...

**************************************