JAMMER !!!
Gisteren viel het nog wel mee met het weer,maar vandaag is het helemaal mis.
Het is onbestendig ,instabiel weer...koud,nat en herfstig...
HAAL DE PARAPLU MAAR WEER UIT DE MOTTENBALLEN... na deze verrukkelijke warme zomer en.....
ZET DE KAPLAARZEN MAAR WEER DICHTBIJ DE VOORDEUR...
hou de regenjas ook maar weer bij de hand.... de temperatuur is met een behoorlijk aantal graden gezakt...de HERFST is in aantocht.........................
HET REGENT DAT HET GIET !!!!.......EN HET WAAIT BEHOORLIJK !!!!!...................................
Het is kil en zelfs in huis is het niet echt aangenaam omdat de wind recht op mijn loggia staat.................
Dus blijf ik vanmiddag binnen ! Met deze temperatuurwisselingen heb ik altijd last van een behoorlijke vermoeidheid die ongenadig toeslaat en mijn gewrichten doen prompt ook niet meer wat ze soepel zouden moeten doen.... Ik hoest en proest een tikkeltje ...en zet straks voor het eerst dit jaar mijn elektrische deken aan,dan stap ik tenminste in een aangenaam warm bedje.........en dat vinden mijn gewrichten dan weer héél erg fijn ...
Vroeg het bed in dan maar,da's goed voor mijn vermoeidheid ( ik wil gewoon morgenvroeg in het zwembad liggen en mijn baantjes zwemmen)
Vanochtend heb ik mevr C naar de gym gebracht op de 5de verdieping en aansluitend ( totdat ik haar weer ophaal) ga ik een bezoekje brengen aan mevr.B....
Ik schrik als ik haar zie,ze is héél fragiel en kwetsbaar, ze is nog niet opgemaakt maar ik zie aan haar,dat zij ziek is.
Ze heeft vannacht overgegeven en nauwelijks geslapen.
Gisteren is de diëtiste bij haar geweest en hebben ze samen afspraken gemaakt over haar voeding.
Ik probeer haar ,zo veel als ik kan, elke keer als ik op bezoek ga wat toe te stoppen. Gisteren heb ik een paar sneetjes overheerlijk muesli krentenbrood met noten voor haar meegenomen.
Daar heeft ze van gesmuld en die heeft ze lekker opgepeuzeld.
Gelukkig heeft ze de wijze raad van de diëtiste aangenomen om zonder schuldgevoel mijn hulp en tijd enz... aan te nemen en gewoon te accepteren.
Zij vindt het woord vrijwilligster, maatje of buddy echter maar niets.
Zij spreekt over mij als de dame die haar onder de hoede heeft genomen.... ( mij véél te lang en te ingewikkeld !!) Ik ben gewoon op de juiste tijd,op de goede plek en doe gewoon wat ik het liefste doe.
Gewoon er zijn...meer niet....
Ik hoop alleen maar dat ze snel weer wat opknapt zodat ik haar eens in een rolstoel mee kan nemen naar de hei... even eruit...frisse lucht en verandering van omgeving zullen haar goed doen.
En wie weet kunnen we dan samen ook eens wat boodschapjes halen... Zij de hare en ik de mijne... dat zal zij ook fijn vinden en zo laat ik haar in haar waarde.
Ze was en is nog steeds een zelfstandige intelligente vrouw,die zich niet zoveel laat wijsmaken laat staan zeggen,maar wij weten wat we aan elkaar hebben
en zo is het goed.
Ze wordt gewogen en haar lengte wordt opgemeten en voor zover ik het kan beoordelen,is de uitkomst van deze combinatie nog niet héél erg zorgelijk.De huisarts komt vanmiddag bij haar...en dan krijgt zij verdere instructies....
Het is geestelijk en fysiek héél zwaar voor haar....dat onderschat ik zéér zeker niet....goede tijden slechte tijden is een slap aftreksel van wat deze vrouw allemaal heeft doorgemaakt en nog steeds moet meemaken op haar leeftijd...
Ik benijd haar niet en zal haar zoveel mogelijk steunen waar ik kan.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Geen opmerkingen:
Een reactie posten