IK BEN BIJ TIJD EN WIJLE GEWOON  HÉÉL VERSTANDIG.......................!!!!

ben ik even blij,dat ik voor het weekeinde naar de huisarts ben gegaan...dat betekent in ieder geval wel, dat ik mij nu een stukje beter voel.....

Ik ben er nog niet helemaal,maar ik ben wel bezig terug te komen in mijn eigen kracht...

Gisteren was best een enerverende dag....maar ik heb het allemaal weer gered...

Ik had afgesproken, om nu eindelijk eens bij oudste zoon en schone dochter op bezoek te gaan...dan zie ik ze nog even voordat zij tegen de feestdagen op vakantie gaan.

Dit zou ik dan meteen combineren met een bliksembezoekje aan vriendin D...die in dezelfde plaats woont en die een aantal zakken met kleding voor mij apart heeft gehouden.

( en dat is héél lief,want die kan ik dan uitzoeken en verdelen en zo maakt zij weer een heleboel mensen blij,incluis mijzelf... thnx lieve D )

Aangezien ik niet wekelijks die kant op ga,lijkt het me handig om Tommie in te schakelen en die mij de weg te laten wijzen.....

Meestal programmeer ik het ding van tevoren,dan kan ik zo wegrijden....Dus dat doe ik nu ook...althans ??? dat denk ik te doen......!!!???

Wanneer ik  Tommie echter aanzet,dan krijg ik een plaatje van een batterij met een kruis erdoor en dat heb ik tot nu toe nog niet gezien..... OH JEE wat nu ??

In mijn hoofd ontspint zich het meest verschrikkelijke scenario dat je maar kunt bedenken.... Tommie overleden ??? Gaan hemelen ??? Tommie in coma ????

Of slechts in een diepe slaap gesukkeld vanwege het feit dat hij nu wat minder gebruikt wordt ????

Daar zal ik pas achter komen,wanneer ik het ding aansluit in mijn trouwe helijosje.... en in the mean time,stap ik na een zéér onrustige nacht van veel gepieker over op plan B...

Dan maar op de ouderwetse manier nietwaar?

Een handgeschreven route...mee en een Hollandse mond.. dan moet ik er toch komen??...

Ik stap gewoon het avontuur in en ga iets vroeger van huis met het oog op eventueel omrijden en of ernstig verdwalen....

Tot mijn grote vreugde !!! mag ik wel zeggen...doet mijn trouwe Tommie het weer na toevoeging van een beetje stroom...... Oh wat ben ik blij en ook wel opgelucht...Dat scheelt enorm !!!

Met een goed humeur ,ik heb er zin an,rijd ik gewoon de goede kant op en arriveer ik natuurlijk veel te vroeg bij vriendin D... die met haar gezinnetje nog aan de ontbijttafel zit...

Deze indringster,schuift zo aan en is binnen twee tellen voorzien van koffie en een knapperig gebakken broodje met smelt kaas...mmmmm.....

Ook zij gaan een weekje op vakantie,dus ik ben blij dat ik hun snuiten ook nog even zie...

De zakken met kleding worden in helijosje gedumpt en broem broem weg ben ik weer..... op naar zoon en schone dochter.....

Die zijn helemaal blij mij te zien en tot mijn verbazing heeft schonedochter haar yogales afgezegd om gezellig iets met zijn drietjes te ondernemen.

Zoon heeft een plannetje bedacht en wij gaan een mooie route lopen in prachtige omgeving,waar ik als Nederlandse bij mijn weten nog nooit geweest ben....

"we kunnen...6,12,of 25 km lopen ??"zegt zoon enthousiast.... 

Na overleg ...en rekening houdende met mij,

besluiten we voor de 6 km te gaan...dat moet ik als weer beginnend wandelaar wel kunnen halen... 

      WAT EEN PRACHTIGE OMGEVING !!!!! 

Het is best wel een beetje zwaar,ook omdat ik nog niet helemaal opgeknapt ben en omdat ik tegenwoordig niet meer zoveel loop als dat ik vroeger deed.

Maar ik stap dapper door terwijl het luie zweet van mij rug af gutst....

En natuurlijk haal ik de 6 km...maar ben ook wel opgelucht en blij als we weer op het vertrek punt zijn en we in de auto zitten op weg naar hun huis...

Nu ben ik ,door allerlei omstandigheden een hele poos niet bij hun geweest ( denk haast wel een jaar,als het niet meer is) en het grappige wil,dat wanneer ik bij hen binnen stap...het net is alsof ik er gisteren nog was...

Ik voel me altijd bijzonder thuis in hun huis.....

We lunchen met zijn drietjes...

En daarna,keer ik hondsmoe.......,maar voldaan huiswaarts.....Het was een gezellige dag.................

Veilig thuisgekomen,sleep ik eerst de zakken met kleding naar boven en besluit dan om de maaltijd 

( die hier nog in de koelkast staat van maatje) naar haar toe te brengen en even te kijken hoe het met haar gaat.....

NIET DUS !!!! Zij ligt als een ziek( maar nog steeds strijdlustig vogeltje op de bank). En er zit iemand  bij haar die een lijstje met boodschappen aan het opschrijven is, die voor haar moeten worden gehaald....

Ze is absoluut niet aardig tegen mij en haalt naar mij uit !!!! Het lijkt of zij niet blij is om mij te zien....zij maakt een paar vervelende opmerkingen, waarmee zij haar hele leed weer eens op mij projecteert ....

Dat herken ik onmiddellijk!! En daar ben ik wederom niet van gediend.... 

Ik ben zelf geen 100% en kom haar expres even iets te eten brengen en dag zeggen...en vragen of zij nog iets nodig heeft,maar ik ben nu weg !!!!

Ik ben blij dat zij iemand heeft gevonden die haar boodschapjes gaat doen. 

Want ik ga vanaf nu wederom héél goed voor mezelf zorgen...

En wanneer zij zich weer wat beter voelt,ga ik haar dat ook zeggen....in het kader van strijden met open vizier....Ik pik dit gedrag van niemand meer !!

Ik laat het los............. en ga naar beneden naar het restaurant om patatjes te bestellen en een kroketje...daar heb ik nu eens zin in... ik neem het lekker mee naar mijn eigen huis en verschans me in mijn eigen vertrouwde veilige omgeving.

De patat is véél te veel...dat krijg ik niet op !! het kroketje is overheerlijk !!!

Ik ga even op bed liggen om uit te buiken en val vervolgens in een hele diepe slaap,zo moe ben ik...

En als de telefoon niet was gegaan na een uurtje vriendin I aan de lijn altijd weer gezellig,dan had ik waarschijnlijk tot vanochtend vroeg doorgeslapen....

Maar zoonlief,die bijna inmiddellijk daarna belt, wil ook nog even weten of ik goed thuisgekomen ben en of ik het allemaal leuk vond en dat vond ik.... en dat ben ik.... thnx zoon.... 

*******************************************