Nadat ik mijn stokbroodjes met cravat lachs heb belegd en een wijntje heb ingeschonken,gaat de voordeurbel ....
Vergeetachtige buurvrouw...... haar,haar in de war en haar blik in de paniekstand..vertelt mij na enkele seconden bijna fluisterend,dat zij is gevallen...
Ik begrijp de ernst van de situatie en zeg "even afsluiten, ik kom eraan "
Wanneer ik bij haar naar binnen loop verspert een grote plas koffie mij de doorgang.... zij wilde met een bord met boterhammen en een king size coffee naar buiten,kennelijk heeft zij een rare draai gemaakt waardoor er koffie uit de kop gutste en daar is ze over uitgegleden. OEPS !!!!
Ik overzie de situatie en constateer dat ze goed kan lopen,maar dat ze toch waarschijnlijk 1 of meerdere ribben licht heeft gekneusd, ze heeft pijn op die plek in haar zij....daar kan een huisarts ook weinig aan doen.
Ik hoop dat ze geen ribben heeft gebroken? want dat kan ik natuurlijk niet helemaal vaststellen..ik ben geen arts.maar dan zou ze meer pijn moeten hebben bij het ademhalen...
Gelukkig hoef ik geen ambulance te bellen en begin ik met de praktische zaken zoals de vloer droog dweilen en de scherven van de grote koffiekop opruimen.
Er loopt daar ook nog een kat rond en ik moet er niet aan denken,dat zij een vergeten nog rondslingerende scherf in een van haar pootjes krijgt.
Ik vraag de buurvrouw of ze erg véél pijn heeft...
"het is te dragen" zegt zij "als ik maar in beweging ben" "oke"zeg ik en duw haar ondertussen ( héél praktisch ) een rol toiletpapier in haar handen om de losliggende scherven op te vegen.
Ze vertelt,dat ze de klusjesman ook al had gebeld en dat die niet thuis was... geen paniek buurvrouw ik ben er nu en wat ik zie valt het reuze mee.. het had erger gekund...
Als we klaar zijn met ruimen,wil ik dat zij het nummer van haar huisarts opzoekt dat in een van haar vele opschrijfboekjes staat...Je kunt het maar beter bij de hand hebben....
Het duurt even,maar dan hebben wij het samen toch gevonden. ( Voor je weet het maar nooit...??? ) ik schrijf het met koeien letters op een witte envelop en leg die op haar eettafel neer.
"heb je genoeg pijnstillers in huis? "vraag ik haar en ze knikt van wel... "anders kom je maar bij mij iets halen"zeg ik "je weet waar ik woon"...
De bel gaat...het is de klusjesman ...die zijn bezorgdheid ook uit over deze gevallen vrouw.
In korte bewoording vertel ik hem mijn bevindingen
Ik ben niet meer nodig dus ik smeer hem snel... "Ik ga ook,ik heb net eten gehaald "zegt de klusjesman...
"ach blijf nou nog even? "zegt vergeetachtige en eenzame buurvrouw...op een zielige zachte toon.
Ik neem in ieder geval afscheid,mijn taak zit erop en ik ben weg ... op de gang kom ik tot de ontdekking dat ik, voordat vergeetachtige buurvrouw aan de deur kwam net mijn pyama aan had gedaan ... Ik kan er niet mee zitten.... en ben blij dat ze niets gebroken heeft.....
*******************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten