zondag 20 maart 2016








                                       SCHAT OP M'N PAD


Maandagmorgen 6.16 klaarwakker met bovenstaande titel in m'n hoofd.
Dit is gewoon TE leuk om niet te delen.

Afgelopen donderdag, stap ik welgemoed op mijn fietsje om wat boodschapjes te gaan doen bij de kruidenier,wanneer ik plots tot de ontdekking kom,dat ik voor de deur van de tweedehandswinkel sta,waar ik kennelijk iets moet halen ??
Iets wat ze bij de supermarkt niet verkopen.Ik laat me leiden en koop 5 dvd's voor het luttele bedrag van 5.00 euro.

Als een kind zo blij stop ik deze in mijn fietstas en zie,dat er naast de tweedehandswinkel een nieuwe ( voor mij dan ) winkel is waar je een stelling,tafel of hoekje kunt huren om je waren aan de man te brengen.
Voor de tweedehandswinkel zit op een gemakkelijke stoel onder een parasol een meneer een shaggie te draaien. 
Ik raak aan de praat met deze man en hij raadt mij aan om vooral in deze winkel eens te gaan kijken. "Ze hebben daar leuke dingen hoor ! "zegt hij. "Echt de moeite waard"..
Op zijn aanraden stap ik de winkel in,want ik wil ook nog een kleinigheidje voor vriendin M kopen voor haar verjaardag.

Het zijn hoofdzakelijk cadeau artikelen,wat snuisterijen en wat tweedehands spulletjes, waartussen ik een kleine, uit hout gesneden boeddha vind voor M.

Ik schuifel zonder haast de winkel door en opeens valt mijn oog op een ( wat ik denk een ets te zijn) kleine ingelijste Westertoren. Precies vanaf de doorkijk in het straatje waar ik als kind om de hoek geboren en getogen ben.
Met een zwierig handschrift geschreven, staat eronder in het potlood "de Jordaan Amsterdam" en de signatuur van de maker van dit uitzonderlijk mooie stukje werk.



Ik vraag de prijs, maar laat het staan.Doe mijn boodschappen,rijd naar huis.Maar het kleinood laat mij niet meer los.

Nu ga ik er een gewoonte van maken om eens per jaar mijn geboortegrond te bezoeken samen met een oud buurmeisje die ik op facebook heb ontmoet en waarvan ik weet dat zij dingen over "de Jordaan"verzameld.Vorig jaar hebben wij samen een hele leuke dag gehad,dus dat houden wij erin.
Thuisgekomen zoek ik contact met haar en vraag of zij het leuk zou vinden om deze ets (dat bij nadere inspectie een waterverf schilderijtje blijkt te zijn) in haar bezit te krijgen.Zij vindt het helemaal leuk en (in het kader van kleine moeite groot plezier,) ik ook.

Wij worden hier allebei dolenthousiast van.Dus stap ik toch nog een keer op het fietsje en ga het ding ophalen samen met de twee laatste uit hout gesneden boeddha's ( dan heb ik weer wat voorraad cadeautjes in huis. voor ......)

De verkoopster pakt voor mij het schilderijtje in krantenpapier en met mijn schat in de fietstas rijd ik héél voorzichtig naar huis terug.

Daar schrijf ik met grote letters aan mijn oud buurmeisje "Ik heb um,ik heb um !! "Hij is voor jou en je krijgt hem van mij.
 Hier word ik toch zo blij van. Er is niets leukers dan een ander te kunnen plezieren."Ga er maar mee naar tussen kunst en kitsch" schrijf ik aan haar. ( een bekend Nederlands programma, waar men echt, van niet echt weet te onderscheiden), Want dit is echt iets bijzonders. Ik voel het aan m'n water.

Ik maak wel even een paar foto's ervan die ik op facebook zet, dan kun je het zien.En dat doe ik.




Het schilderijtje word met de seconde mooier,want wat is dit goed geschilderd en zo gedetailleerd ook.Ik sta er echt van te kijken en deel de foto's op social media. 
Ik deel ze en passant ook nog in een besloten groep waar ik lid van ben samen met allemaal andere Jordanezen.

Binnen no time staan er 98 reacties allemaal likes.
Ik word hier helemaal melig van. En als de eerste vraag komt of er nog zo een te koop is,
dan schrijf ik dat er helaas maar één stuk van is en dat A de gelukkige winnaar is van dit prachtige stukje Jordaan. 
Dit heeft de voltallige feestcommissie nu eenmaal besloten.
A schrijft verbouwereerd terug dat zij pas de 24ste pas is en dat zij héél verguld is met dit cadeau.


Dan komt er een wel hele leuke en verrassende reactie. Iemand stuurt een foto van zo'n zelfde schilderijtje,maar geschilderd vanaf een ander gezichtspunt.En verteld erbij dat zij deze gekocht heeft 47 jaar geleden bij de lijstenmakerij in de Jordaan waar mijn moeder ook altijd haar schilderwerk in liet lijsten. 
Frappant !!! De lijst klopt. De signatuur klopt. Hetzelfde zwierige potloodschrift.En hetzelfde prachtige schilderwerk.
Het is gewoon van de zelfde maker.... Hoe wonderbaarlijk. 

Aankomende week komt zij het bij mij ophalen.
               
                    Weer een mens gelukkig.




 ***************************************


Geen opmerkingen:

Een reactie posten