Niet bepaald aangenaam wakker worden, zeker niet als je pas om 2.00 uur in bed bent getuimeld omdat je nog even snel wilde bloggen en bijkomen van een enerverende avond met je kinderen.
Maar ja nood breekt ook dit keer wet.. en tenslotte is er eerst de last en overlast ,voordat je kunt spreken van gemak en plezier.....
Ze maken een prachtig pad om het hele gebouw heen van zacht oranje/geel achtige stenen....
HET CRISIS RONDJE heb ik het gekscherend gedoopt....daar kan straks een ieder die kan lopen ,rijden of schuifelen gebruik van maken en zo een rondje om het gebouw doen,voor de broodnodige frisse lucht en misschien voor het achterlaten van frustraties .....................verdrietjes en andere ongemakken...
Mij lijkt het een welkome en frisse aanvulling op alle liefde en zorg die hier geboden wordt.
En er nu maar vanuit gaan,dat er straks flink gebruik van gemaakt gaat worden. VAST WEL....
Ik ga tegen koffietijd ook even naar beneden om bij de coördinatrice van de vrijwilligers te verifiëren of mijn koffiehulp voor vanavond nog gewenst is....
Zij zit niet op haar plek,maar in de aanloophal van het restaurant een kopje koffie te drinken aan de grote tafel met de leuke stagiaire van vorige keer.
"zeker wel "zegt zij wanneer ik het haar vraag... "oke"ik zal er zijn zeg ik..en dan hoor ik dat de lieve stagiaire vandaag voor het laatst hier haar stage loop..Ze is geslaagd !! Knap hoor !!!..Van harte !!!
Ze neemt met weemoed afscheid van hier en zal alle lieverds erg gaan missen.
Iedereen haar ook denk ik, terwijl er handjes geschud worden en bedankjes worden uitgewisseld JA.....zij heeft een verpletterende indruk achter gelaten bij alle mensen.
Het is een leuk meisje met een schattig uiterlijk en met innerlijke beschaving ...
Ik attendeer haar op een andere stage plek,mocht ze die ooit nodig hebben.Bij de vrijwilligers centrale waar ik zelf ook een aantal jaartjes heb mogen meelopen,zitten ze altijd te springen om jonge vrijwilligsters zoals zij.
Daar heeft ze wel oren naar..evenals naar mijn blog... Ik krijg er vast weer een trouwe lezer bij..en geef haar mijn mailadres,zo kunnen we contact houden.
Ik dacht al dat wij van hetzelfde sterrenbeeld waren,maar dat zij uitgerekend op de verjaardag van mijn moeder jarig is..dat is wel weer een héél bijzonder kadootje.
De gezichten van een aantal mensen die binnen komen druppelen voor het eten,begin ik nu ook al een beetje te leren kennen.
Ik ken ze natuurlijk nog lang niet allemaal,maar dat is een kwestie van tijd. En van een paar koffierondes denk ik .....
Ik zeg de stagiaire gedag en ga snel naar boven...ik wil ook tussen de middag warm eten,dan hoef ik strakjes na mijn koffiedienstje niet meer te koken...
Voor de allerlaatste keer dit seizoen eet ik asperges...dit keer witte...
lekker modaal met zalm en een wit wijntje....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten