* Deel Twee*


                 HET ZONNETJE SCHIJNT

Wanneer wij neerstrijken met een kopje thee op het terras zijn we er allebei van overtuigt dat het leven zo slecht nog niet is en dat wij toch maar mooi 2 geluksvogels zijn,dat wij nu buiten aan de thee zitten .

Als wij de lege kopjes naar binnen brengen zitten er een aantal ouderen aan de lange tafel waaronder ook mevr R...
Met haar heb ik vanaf de eerste keer dat ik haar ontmoet heb een speciale warme zielenband.
Zij heeft altijd een brede glimlach op haar lieve gezicht !!!... Alleen als ze boos is, dan is ze ook echt, echt boos !!!...maar over het geheel genomen is ze altijd haar vriendelijke zelf.
Ik weet niet of ze Alzheimer heeft of iets anders mankeert,maar ze spreekt in weinig woorden ...het is altijd een breed lachend ja..ja..ja....en om elkaar te begrijpen heb je vaak geen woorden nodig.

Iedereen van het personeel loopt eigenlijk wel een beetje met haar weg.Het is gewoon een lieverdje..

Als ze me ziet en we elkaar meer dan hartelijk begroeten,vertelt ze me opeens zomaar uit het niets.." mijn dochter is overleden" ..." m,n jongste dochter" Ik schiet helemaal vol en krijg tranen in mijn ogen.... "wat vreselijk voor u "is het enige dat ik kan uitbrengen en voel me zo machteloos op dit moment.
"Wanneer is de begrafenis en gaat u er naar toe ?" stamel ik.... "Woensdag"zegt ze en dan knikt ze ja met tranen in haar ogen... 
Ik kan haar alleen maar stevig vast houden op dat moment....

Dan gaat het leven verder en besluiten vriendin A en ik uit eten te gaan bij mijn inmiddels favoriete tentje in B....om gewoon toch de rest van die 12 jaar in te halen.... het is toch zo gezellig !!!!
Bij alle kadootjes die A heeft meegenomen zit ook een schattig  lichtblauw geborduurd zakdoekje met een madonna erop...
Ze heeft het als laatste en zonder reden ook bij de pakjes als laatste in haar tas gestopt..

Ineens weet ik waarom en vraag aan A of zij het goed vindt als ik het doorgeef aan mevr R voor de begrafenis om haar tranen in te plengen.

Wij zijn het er meteen samen over eens.. Het zakdoekje is voor haar. Ik ga het haar morgen geven...

Het etentje is verrukkelijk en wij genieten volop.
We vinden het allebei zo leuk dat we  weer in elkaars leven zijn... en zijn hier dankbaar voor.
En spreken ter plekke af,dat dit beslist niet de laatste keer is.... wij hebben samen nog veel te doen... ennnuhhh... zij mag altijd blijven slapen dan hoeft ze niet meer in het donker een uur naar huis te rijden, kunnen wij allebei een wijntje drinken en samen op ons gemak shoppen in het dorp....

*******************************************