TANTE DOKTER

Heeft geconstateerd,dat ik een hernia heb..... Ik schiet in de paniek en moet van schrik huilen....
Ik heb het hele scenario al voor mijn geestesoog voorbij zien komen ...en weet uit eerdere ervaringen dat bij mij letterlijk alles eruit gesneden moet worden.Ik voel me machteloos en ben van deze diagnose best aangeslagen...

5 jaar geleden ben ik voor het laatst geopereerd aan een nek hernia en sinds er een schokdempertje tussen de 4de en de 5de wervel is geplaatst heb ik geen centje pijn meer gehad.

En aangezien dit geen rugpijntje is van een paar weken,laten we het hele fysiotherapeutisch circuit achter ons,stomen gelijk door naar het ziekenhuis.... Er is inmiddels een digitale verwijsbrief voor de neuroloog in het ziekenhuis, naar mij onderweg.....

Ik krijg een receptje mee voor diazepam om te kunnen slapen( pijnstillers heb ik nog voldoende) en maak meteen kennis met de dames van de nieuwe apotheker..
Dit is wel een hele andere ontvangst moet ik zeggen dan bij de vorige,waar ik me nooit echt welkom heb gevoeld.

De tranen blijven achter mijn ogen prikken,maar gelukkig is daar buufje L en de klusjesman die héél lief voor mij zijn en mij opvangen....en dat terwijl de klusjesman  zelf notabene net de boodschap heeft gekregen,dat zijn nieuwe liefde beenmergkanker heeft....verschrikkelijk !!!!

Ik neem een pil om te slapen en ben zomaar 2 uurtjes lekker onder zeil.... Dat voelt ietsjes beter wanneer ik wakker wordt, ik besluit even langs C de nieuwe liefde van de klusjesman op de eerste verdieping te gaan om haar sterkte te wensen en om haar te laten weten dat ik er ben voor haar mocht ze mij nodig hebben.....

Och arm !!! Zij is helemaal van slag en ik val in de prijzen en krijg de hele retirade over me heen... ach zij moet het allemaal even kwijt en ik heb brede schouders... 
Over mezelf spreek ik maar niet... dat is niet gepast in deze...Ik laat haar uitrazen...geef haar een stevige knuffel... en ga weer naar mijn eigen verdieping.

Het valt allemaal niet mee voor haar... ik heb echt met haar te doen... Gelukkig zijn de doktoren héél kundig tegenwoordig en kan er misschien met chemo iets aan gedaan worden... maar deze dame is de jongste niet meer..dus ik bedoel maar..

Ik ga voorbereidingen treffen voor de mosselmaaltijd die ik samen met buufje L bij mij ga eten... Ik heb tussendoor mijn sausjes gehaald op de markt bij de visboer.. en verder heb ik alles in huis..
Wij smullen !!! Het zijn goede mosselen en de wijn past er precies bij....in een restaurant eet je niet lekkerder !!...mmm...

Wij hebben min of meer afgesproken dat diegene die gast is...niet hoeft af te wassen... Dat is toch zo'n luxe !!! Dus gaat L na de maaltijd naar huis... doe ik de vaat,neem nog een wijntje, kijk tv en stort met een slaappil mijn bed in ....om vanochtend 7.30 uur gillend wakker te worden van de pijn ....

*******************************************