IN HET KADER VAN

Kijk mij toch eens sportief bezig zijn,had ik gisteren gepland om op de fiets een zwemmaatje die kortgeleden aan haar rug geopereerd is en die een dik half uur fietsen hiervandaan woont op te gaan zoeken.

Alles was tot op de millimeter nauwkeurig voorbereid.De accu van mijn fiets was helemaal opgeladen en de oplader lag klaar om mee te nemen, voor je weet het maar nooit.Flesje water en reparatiesetje in de fietstassen. Alles in kannen en kruiken.

Zelfs mijn Tomtom had ik op fietsroute ingesteld en ik zag dat het een mooi ritje ging worden,dwars door het bos en over de hei.
Ik verheugde mij hier echt op,want dat is natuurlijk iets dat ik niet dagelijks doe. 
En aangezien mijn stoksjok vriendin op haar vakantie residentie verblijft, en ik aan het alleen sjokken helemaal niets aan vind,zou dit natuurlijk een mooie vervanging kunnen worden voor een sportief uurtje workout.

Totdat ik vanuit een ingeving een blik naar buiten wierp en aan de hemelboog van die grote onheilspellende dikke grijs paarse wolken ontwaarde juist vanuit de richting die ik zou gaan fietsen.

Lang hoefde ik dus niet na te denken en ik schrapte dit uurtje fietsvertier bijna onmiddellijk uit mijn plannenboekje en besloot (geen zin hebbende in het halen van een nat pak) dan maar met mijn trouwe helijosje te gaan.

NOOD BREEKT NU EENMAAL WETTEN

En wat prettig nu, dat ik naar mijn intuïtie  heb geluisterd, want op de terugweg na het bezoek, viel het hemelwater met bakken uit de lucht en regende het pijpenstelen.

Het was reuze gezellig om weer even uit te wisselen met haar. Ze heeft thee gezet en heeft er voor ons allebei een petit four bij van de patissier.  
Wij hebben voor ons beider rug operaties allebei dezelfde neurochirurg gehad. De beste die er is. De crème de la crème op zijn vakgebied en ook nog eens een héél aimabel mens. 
Zij is dan ook net als ik, meer dan tevreden over de behandeling en over de operatie, al is zij ( héél herkenbaar voor mij) bij tijd en wijle nog erg moe. 
Welnu, dat is  niet zo gek natuurlijk! Een zware ingreep, narcose en veel morfine, wie zou daar nu niet moe van worden en deze dame die een aardige leeftijd heeft bereikt en nog behoorlijk pittig is. Doet het gewoon fantastisch.

Ik realiseer me ineens,dat het voor mij precies vandaag alweer een jaar geleden is, dat ik mijn 2 maanden interne periode in revalidatie ziekenhuis "de Trappenberg "afsloot.
Daarna volgde nog 2 maanden van een  externe periode van hard werken en véél oefenen. 
Met als resultaat dat ik weer loop, zwem,fiets en trap op en trap af ga.

Ik ben hier reuze dankbaar voor, want dit was een hele zware periode waarin ik veel van mezelf heb gevergd.Maar ik ben er weer en mijn zwemmaatje is ook op de goede weg.
Zij loopt nu nog achter een rollator buiten om haar boodschapjes te halen,daar voelt zij zich zekerder bij en dat gevoel ken ik ook maar al tegoed. Maar stapje voor stapje gaat ook zij  letterlijk en figuurlijk vooruit. 

Ik ga op de terugweg nog even geheel tegen mijn principes in langs de supermarkt voor wat noodzakelijke boodschapjes en wanneer ik thuis ben, dop ik mijn eigen boontjes weer ( verse tuinboontjes ) en bereid ik daar een verrukkelijke maaltijd van met spekjes en een kruimig aardappeltje.
Kijk mijn favoriete serie op TV en ga bijtijds naar bed.
Vanochtend zou ik koffie visite krijgen,maar zij belt af , ze is niet zo lekker. Wat mij betreft geen probleem.Dan ga ik vandaag lekker lummelen.

Dan lees ik dat ze hebben ingebroken bij mijn lieve vriendin M. Wat vind ik dit vreselijk voor haar !! Wat gaat me dat aan m,n hart. Waarom nou? Beseffen die inbrekers wel wat een leed ze veroorzaken ??? Ze schijnen het zo netjes te hebben gedaan,dat zij in eerste instantie niets,maar dan ook niets gemerkt heeft. 
Alle sieraden die voor haar van grote emotionele waarde zijn hebben ze meegenomen en ook alle geld. 
Wat heb je toch een verschrikkelijke onmensen op deze wereld ! Blijf gewoon met je poten van andermans spullen af  en ga werken voor je geld!

Arme M die altijd héél lief is voor iedereen en nooit een vlieg kwaad doet,voel zich nu héél onveilig in haar eigen huisje. Dat lijkt me afschuwelijk, wetende dat er een vreemde rond heeft gelopen die aan jouw spulletjes heeft gezeten en alles heeft doorzocht. Ditplaatste mijn dappere vriendin vanochtend op fb .

BEDANKT INBREKERS!!

Bedankt, dat jullie mijn veilige haven hebben gestolen!
Bedankt, voor het meenemen van de sieraden met vooral emotionele waarde!
Bedankt, voor het meenemen van geld etc.
En zeer bedankt voor het keurige werk, zeer netjes gewerkt, zodat ik niets in de gaten had!
.....ik zal jullie niet gauw vergeten....klootzakken!!

Ik ben er aardig van ondersteboven van en ook behoorlijk van de leg.
Ik ga er vanuit dat deze onverlaten vroeg of laat gepakt  gaan worden en hun straf niet ontlopen.
Maar daar heeft mijn vriendinnetje haar gevoel van veiligheid nog niet mee terug.Dat is het allerergste. Ik wens je sterkte lieverd !

Ik ga me nu klaarmaken voor het zwembad. heb 2 uurtjes geslapen na eerst warm te hebben gegeten en ga me zo in mijn badpak hijsen voor 3 kwartier uitsloverij in het warme water.

Mooie avond en wordt weer vervolgd
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~