woensdag 11 maart 2015




                


                   OPSTANDIGE UPDATE

                             



Het schrijventje  hangt inmiddels weer op het whiteboard, met verkapte dreigementen, erop geschreven door die idioot aan mijn adres..

En weer ligt de luchtverfrisser begraven in de plantenbak,maar net zo...dat ik hem kan zien en hem eruit kan graven met mijn vingers....
Uiteraard hangt het nu weer op zijn eigen plek in het stopcontact  daar waar het hoort. Ik laat me niet kisten...





Ik heb onverwachts een gesprek gehad van een kwartier met de wijkagent  midden op straat.
Hij kwam ,terwijl ik hondje Saartje aan het uitlaten was (toevallig ???) de hoek omzeilen op z,n fietsje) terwijl ik net op dat moment dacht. Ik moest de wijkagent maar eens even bellen.

Ach toeval ??? Hoezo toeval ??? wat nou toeval?

Tja... de wijkagent kan helaas niets doen aan deze pesterijen en vind kennelijk dat ik overdrijf ,er wordt letterlijk tegen mij gezegd,dat ik er een obsessie van maak.?? terwijl ik me alleen maar beroep op de feiten.Echt !!! Om je kiezen kapot te bijten...
Wij zijn het slachtoffer hiervan!!! En die gestoorde man blijft gewoon wegen zoeken om ons te treiteren op wat voor manier dan ook.
Terwijl ik dit schrijf voel ik een enorme woede opkomen... 

Ik kan deze onverlaat wel villen,temeer omdat hij in de watten gelegd wordt en alles wat hij veroorzaakt  wordt gewoon door de mandaat omgedraaid....







         DIT IS TE ZIEK VOOR WOORDEN !!!!

Enfin,het gesprek levert weer niets op en ik keer huiswaarts en ga mij richten op de afspraak met de cardioloog ....

Wanneer ik mijn deur afsluit en richting de lift loop... hoor ik zijn voordeur ook dichtgaan...Ik pak de lift naar de begane grond en terwijl ik op het punt sta het pand te verlaten hoor ik zijn sluipende voetstappen op de trap....
Bewust wacht ik af !.. en ja hoor daar is hij......!!

Ik spreek hem aan (weliswaar met luide stem,van de zenuwen)  maar netjes met meneer en zijn achternaam.  Ik gebied hem kort, maar zéér krachtig op te houden met dit soort misselijk makende pesterijen en bijt hem toe"heb je het gehoord ? "
"Je bent bij deze gewaarschuwd  dan weet je dat vast !!!!"En ik ga pal achter hem aan de voordeur uit....
De lafaard loopt mij voorbij,hij durft mij niet eens aan te kijken en hij doet er uiteraard het zwijgen toe. 

Ik sta te trillen op mijn grondvesten en bereik mijn veilige heliosje..terwijl volgens mij de stoom nog uit mijn oren komt en mijn  handen trillen.
Maan ik mezelf tot kalmte en ben op tijd in het ziekenhuis. 







Mijn bloeddruk is voor de verandering aardig netjes...althans de bovendruk,maar de onderdruk blijft toch echt te hoog.160/100
Mijn hartslag duidt op een ventriculaire tachycardie..hetgeen in gewone taal betekent dat mijn hartslag véél te snel gaat en kan oplopen tot wel 400 slagen per minuut....en het gekke is,dat dit tijdens de inspanningstest die ik eerder al had gedaan omlaag gaat??






"Daar kun je héél oud mee worden"zegt de cardioloog , "daar wil en kan ik op dit moment nog niets aan doen "Ik ga je niet dood maken met een blije mus "zegt hij en verontschuldigd zich meteen voor deze slip of the tongue, draai het maar om...lachen mag van God toch ???

Er zijn voor deze kwaal pillen ,maar die zijn zo zwaar dat je er dood aan kunt gaan ...
JA DUHHH !!! geen optie wat mij betreft en wat hem betreft ook niet...

En een ???  Hoor ik dit echt goed ???????

(wat zegt u dokter ???) ablatie behandeling????? 
Dit brengt ook niet het gewenste resultaat, dat geeft alleen maar littekens in het hart... ( ohhhh is dat het ???!!!) Doe dan maar niet !!!! nee dank u wel...
"Stuur mij dan maar door naar de veearts..."zeg ik ( wij moeten er allebei smakelijk om lachen)
"Je kunt er héél oud mee worden en hoeft geen angst te hebben voor stolsels of andere ongemakken"drukt hij mij nog eens op het hart. 
Nou dat neem ik dan maar braaf van hem aan,ik heb geen keuze en kan weinig anders....

Ik vertel hem dat ik mij morgen weer mag melden bij het revalidatie centrum.. Hij vindt dat een bijzonder goede mogelijkheid en als ik na die therapie nog steeds last heb van mijn hart ???...vraag ik 
"Dan zie ik je vanzelf terug "zegt de cardioloog....en drukt mij ( au au ) stevig de hand..

( Ik voel me wanneer ik in mijn helijosje zit een grote aanstelster en niet  helemaal serieus genomen...)  maar misschien doe ik dat zelf wel...??? Toch zal ik het ermee moeten doen..het is gewoon niet anders...Leer er maar mee leven..


***************************************





Geen opmerkingen:

Een reactie posten